Een heel leuke dag vandaag: we gingen naar het Maryland Renaissance Festival. Eerst even heel snel 20 minuten gerend op mijn treadmill (hoe noem je zo'n ding in het Nederlands?).

Om 10 uur kwam mijn vader en ging Katja's vriendinnetje, die hier gelogeerd had, naar huis. Om half elf zaten we met zijn 7-en in de auto, Katja had een vriendinnetje mee. Om de gemoederen rustig te houden gedurende de rit van anderhalf uur hadden we de video "Mask" mee. Wij hebben een videorecorder in onze van, omdat we er zulke lange ritten mee rijden. Ik had Mask al lang niet gezien en genoot zelf ook weer van die film.

Behalve de film was de rit ook interessant, voor mij tenminste. We reden over de Beltway, de snelweg die rond Washington loopt, naar Maryland. We kwamen langs Alexandria, een oud stadje en gingen daar de Potomac over via de Wilson Bridge naar Maryland. Aan onze linkerkant zagen we in de verte het Washington Monument en het Jefferson Memorial.

Dit is het gebied waar George Washington woonde. Hij had een prachtig huis aan de Potomac en keek uit op de mooie wouden, die wij ook aan de oever zagen. Na een mijl of 15 sloegen we af in de richting van Annapolis, de hoofdstad van Maryland. Een aantal mijlen voor die stad wordt het Renaissance Festival gehouden.

Toen we weggingen miezerde het een beetje en het was erg bewolkt, maar daar aangekomen klaarde het helemaal op en werd het een heerlijk temperatuurtje.

We arriveerden rond 11:30 en konden dicht bij de ingang parkeren. We kochten kaartjes en gingen vast naar binnen, onze vrienden Chuck en Christine zouden wat later komen. Al meteen bij het binnenkomen waan je je in de Middeleeuwen, mensen meten zich een oud-Engels accent aan en als je betaalt met een credit card, mag of Lady Visa of Master Card gebruiken.

Dit festival wordt ieder jaar opgezet in een bos. Er zijn permanente huizen en theaters en een grote middeleeuwse poort. Het is allemaal heel professioneel gedaan. Ieder jaar speelt er een verhaal rond Hendrik de 8e, het "dorp" is nl. een oud Engels dorp. Dit jaar was zijn koningin Anne Boleyn. Zij lopen de hele dag door het dorp en voeren kleine toneelstukjes op als "koning" en "koningin". Ook allerlei andere mensen spelen kleine toneelstukjes met de bezoekers als middelpunt. Zo is er een nar en mensen op stelten. Je wordt er helemaal in betrokken.

Toen Chuck, Christine en hun dochter Mallory ook waren aangekomen, gingen we het park in. Als eerste keken we een paar winkeltjes. Kai had al bij de ingang een stel mensen gezien, die een net levensecht draakje op hun schouder hadden. Daar had hij zijn zinnen op gezet. Dus, terwijl de meisjes een draak op hun wang lieten verven, ging Rick met Kai op zoek naar de draken.

Kai koos een levensechte en kreeg de hele tijd opmerkingen van mensen, die dachten, dat hij echt was. Prachtig vond hij het! Later kregen ook Saskia en Mallory zo'n beestje.

We struinden nog wat meer winkeltjes af, met draken, heksen, middeleeuwse glazen, feetjes, costuums, etc. Allemaal zelfgemaakt, maar nogmaals, ontzettend professioneel gedaan (daardoor ook wel erg duur, sommige feetjes waren bijvoorbeeld over de $100, wat veel voor zoiets, vind ik).

Intussen hadden we honger gekregen en vonden een tafeltje om te gaan zitten. Ze hebben daar heerlijk (hoewel niet gezond :-O) eten! Ik had groentesoep, niet in een kom maar in een uitgehold rond broodje. En gebakken augurken. Ja, je leest het goed, maar die zijn echt heerlijk! Je kunt er ook een enorme kalkoenpoot krijgen, hoewel we dat dit jaar maar gelaten hebben.

Na het eten haalden we een glaasje Mead (honingwijn). Dat was nog heel leuk, want ik ging dat halen en de verkoper vroeg om mijn "ID" (identiteitsbewijs). Dus ik liet het zien, met geboortejaar 1961 (onder de 25 moeten ze om bewijs vragen). Toen hij het zag mompelde hij "I would never have guessed" tot zichzelf. Dus mijn dag was goed! En Katja's dag was goed, omdat iemand haar 16 ipv 13 schatte. Tja...

Terwijl je daar zo rondloopt zie je allerlei mensen in Middeleeuwse kledij. Bij sommige vrouwen vallen je ogen er bijna uit, omdat hun boezem er bijna uit valt! En dan heb ik het over zeer ronde dames. Ook hebben sommigen, die het echt niet kunnen hebben, een metalen bh aan. Maar nu heb ik het alleen over de vrouwen, de mannen zijn niet veel beter. Hoewel..., ik geloof dat de Middeleeuwse kledij over het algemeen de man beter deed uitkomen ;) (maar misschien zou je iets anders horen als Rick of Chuck dit had geschreven :D). Het is onvoorstelbaar waar sommigen in gaan lopen! Ik zou uren op een bankje kunnen zitten daar en alleen maar mensen kijken!

Zelfs kleine kinderen en babies werden verkleed. Natuurlijk maakte Rick een goede opmerking, dat lang niet alle Amerikanen zich zo zouden verkleden. Maar ik denk toch, dat Amerikanen over het algemeen minder valse schaamte hebben, dan Nederlanders. Dat "doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg" is hier niet. Ik heb zelf ook een kostuum (maar niet zo'n bloot ding!), omdat we ieder jaar gaan, maar heb het dit jaar niet gedragen vanwege het weer. Het is wel erg leuk om mee te doen, je waant je in een gigantisch toneelspel.

Na het eten liepen we naar het kindergedeelte. Daar konden ze met een heel lange houten glijbaan naar beneden, pijltjes schieten, kruisboog schieten en op een ladder proberen te klimmen, die niet recht bleef (Jacob's ladder heet dat hier).

Onderwijl was het bijna 2 uur en we wilden het steekspel niet missen. Dus gauw een plaatsje gezocht en gekeken naar 4 ridders op prachtige paarden. Een werd van zijn paard gestoken, maar stond weer zonder verwondingen (maar vast wel stijf, want dat is geen val van niets!) op.

De kinderen vonden het daar te warm en dus zochten we verkoeling in het "Museum of Unnatural History". Hier zagen we o.a. een fee, die niet zo schattig bleek te zijn als overal wordt beschreven, het hoofd van Medusa in een spiegel en nog een stel andere fantasie schepsels.

Na het aanschouwen van een magier en zijn compagnons (de shows zijn werkelijk heel leuk!) was het weer tijd voor een snack. Ditmaal kochten sommigen een cheesecake op een stokje en ik had Beef Jerky. Dit is gedroogde biefstuk met een smaakje. Moeilijk te beschrijven, echt een dunne lap vlees, helemaal droog. Erg lekker!

Tot slot van de dag maakten de kinderen wassen handen. Ze doopten hun handen in witte en gekleurde was. Mallory en Saskia en Katja en Leah deden dat hand in hand, zodat ze zo een gezamenlijke herinnering hadden.

Na nog een bezoek aan de "privy's" (restrooms, um, sorry, toiletten) was het weer tijd om huiswaarts te gaan.

Mijn vader vertrok al snel, hij beloofde zijn foto's snel te geven, dan laat ik ze hier ook zien. Chuck, Christine en Mallory bleven nog Pizza Hut pizza eten.