Ziezo, mijn sociale taak is weer volbracht. Vannacht is er 10 cm sneeuw gevallen en nu regent het, wat de sneeuw heel zwaar maakt. Je bent hier verantwoordelijk voor het sneeuwruimen van je oprijlaan en paadje naar de voordeur, maar ook voor de stoep, die bij je huis hoort. Helaas zijn er nogal wat mensen, die dat niet serieus nemen, wat resulteert in een ijsbaan, waarover kinderen naar school moeten lopen en ouderen hun hond moeten uitlaten.

Nu is het wel zo, dat als iemand zijn been breekt op jouw stoep, hij jou kan vervolgen, maar kennelijk zijn veel mensen daar niet bezorgd over. Nu wil het geval, dat we achter onze huizen een enorm stuk (zo'n 500m) stoep hebben lopen, wat ook schoongemaakt moet worden. Onze buren "bezitten" het merendeel van die stoep, slechts een klein stukje is het onze. Maar zij maken dat deel nooit schoon en ik schaam me daarvoor. Dus heb ik de hele stoep maar schoongemaakt. Poeh, wat een werk! Maar nu kan men tenminste veilig daar lopen.

Gisterochtend zijn we naar Middleburg gereden, naar de Christmas tree farm om onze boom om te hakken. Het was mooi, maar heel koud weer en daarboven op de berg waaide de wind goed. Het is wel altijd een leuke traditie, er brandt een lekker vuurtje om je bij te warmen en er hangt een gezellig sfeertje. Helaas was de keuze van bomen minder dit jaar, dus zullen we volgend jaar een andere farm zoeken. We hebben nu een gigantische boom van 2,5 meter in onze family room staan. Een Scotch pine, met lange naalden, want de bomen met korte naalden waren niet om aan te zien. Rick is opgegroeid met kerstbomen met lange naalden en Katja vindt ze ook prachtig. Kai, Saskia en ik vinden kortere naalden mooier en dus is het ieder jaar weer een getouwtrek wat het wordt. Volgend jaar is het beslist onze beurt! Maar deze boom ruikt wel heerlijk.

Het grappige van de Middleburg farm is, dat hij door een Nederlander wordt gerund, Frans Kok, die hier 40 jaar geleden heen is gekomen. Hij komt oorspronkelijk uit Zaandam. Dat was heel grappig, opeens Nederlands praten daar op het platteland.

De rit naar Middleburg is altijd heel leuk, je komt door oude dorpjes, zoals Aldie, Virginia, wat nog een oude molen heeft. En Middleburg zelf is een heel pittoresk oud plaatsje, vooral nu met alle kerstversiering. Overal zie je paarden, het staat ook bekend om zijn paardenraces en wordt "horse country" genoemd. Vanaf Middleburg loopt de weg naar de Christmas tree farm heel bochtig door prachtig landschap met riviertjes en allerlei oude boerderijen.

Op de terugweg haalden we lunch bij Wendy's, hun oosterse salade vind ik heerlijk. Van alle fast food ketens vind ik Wendy's het lekkerst, ze hebben tenminste een paar gezonde keuzes.

Eenmaal thuis werd het al gauw tijd om ons op te gaan maken voor het Kerstfeest van Rick's bedrijf. Dat is altijd een "black tie" feest, dus in gala kledij. Ik droeg een lange zilveren jurk en Rick zijn tuxedo (smoking?). Het werd dit jaar in de US Chamber of Commerce gehouden in de zaal met vlaggen, waar veel officiele speeches door presidenten en buitenlandse diplomaten worden gehouden. Het is een prachtig historisch gebouw. Iedereen zag er piekfijn uit, het is echt leuk zo eens per jaar helemaal opgedirkt te zijn. Er werden vooraf hapjes geserveerd met kreeft, crab en kaviaar. Het diner bestond uit een buffet met o.a. heerlijke zalm en biefstuk. En de desserts waren ook fantastisch. Het werd allemaal verzorgd door het Hay Adams hotel, wat naar de US Chamber of Commerce ligt. Het enige wat wat tegenviel was de muziek. Die was uit de jaren 50 en 60 en nodigde niet echt uit tot dansen, hoewel we dat toch maar op twee nummers hebben gedaan, wel zo leuk.

Om half elf hielden we het feest wel voor gezien en, omdat we vlakbij het Witte Huis waren, besloten we nog even langs de nationale Kerstboom te wandelen en naar de vijftig kleinere boompjes te kijken, vooral die van onze staat Virginia. We waren net op tijd, want om 11 uur kwam een park ranger iedereen vertellen, dat ze gesloten waren. Het was druk, er zijn heel wat toeristen in Washington op het moment. Ik merk, dat ik het echt als "mijn" stad zie, ik krijg altijd een gevoel van trots en opwinding als we de brug over de Potomac overrijden en alle monumenten te zien zijn. Het is echt een mooie stad!

Vanochtend dus een witte wereld, voor de tweede keer al deze winter. Dat belooft wat voor de rest van de winter, gewoonlijk krijgen we in december geen sneeuw, dat begint meestal pas in januari. Maar ja, aan de andere kant hoeft het niets te betekenen en krijgen we de rest van het jaar niets meer. Het klimaat is hier erg onvoorspelbaar, we zitten altijd op de regen/sneeuw grens.

Vanmiddag gezellig de kerstmuziek (ik ben dol op Christmas carols!) aan, een kopje eggnog en de kerstboom versieren. En volgens een traditie, die we al jaren hebben, gaan we met zijn allen bij het Russische restaurant "Serbian Crown" eten vanavond. Die traditie is 15 jaar geleden begonnen, toen Rick en ik financieel nog heel krap zaten en we maandenlang spaarden voor een Kersttijd etentje bij dit restaurant. Onvoorstelbaar, dat dat alweer 15 jaar geleden is!

Hieronder wat foto's, gisteren genomen:



Lol bij het neerhalen van de kerstboom



Opwarmen bij het vuurtje



Een straatje in Middleburg



De nationale kerstboom