Gisterochtend werden we met stralende zon wakker, een beetje koeler, dan het de laatste tijd geweest is, maar de perfecte dag voor een pretpark! Om 9 uur kwam mijn vader en met zijn zevenen in de van vertrokken we richting Hershey, Pennsylvania, de chocolade hoofdstad van de wereld, bijna tweeeneenhalf uur rijden weg.

Eerst reden we door groen en glooiend West-Maryland, een landschap met groene, heuvelachtige velden en hoge bomen, grote boerderijen met mooie rode of witte schuren in de typische "Oma Duck" vorm en grote silo's ernaast. Het valt altijd op, dat er bijna geen vee in de weilanden staat. Zo af en toe passeerden we een melkboerderij, maar de meeste boerderijen verbouwen vooral mais.

Na anderhalf uur reden we Pennsylvania binnen, nog heuvelachtiger en vrijwel helemaal bebost. Bij de hoofdstad Harrisburg (in de verte zagen we de beruchte Three Mile Island kerncentrale aan de Susquehanna rivier) zwaaiden we af naar het oosten om rond 11 uur in Hershey aan te komen.

Het plaatsje Hershey staat helemaal in het teken van de chocoladefabriek, die Milton Hershey hier in 1894 opende.

Nu is Hershey (volgens hun eigen zeggen, maar wij stellen er onze vraagtekens bij, want M&M/Mars en Nestle zijn ook enorm) de grootste chocolade producent ter wereld en het stadje een grote toeristische trekpleister.

Als eerste bezochten we Chocolate World, waar je gratis een informatief ritje kunt maken, waarbij verteld wordt hoe de chocolade gemaakt wordt en je ziet welke machines daarbij gebruikt worden. Heel informatief, maar het hoogtepunt is aan het einde, als iedereen een nieuw produkt mag uitproberen, dit keer was het de Hershey S'mores reep.

Vanuit het ritje wordu je tussen de winkeltjes gedeponeerd, waar natuurlijk gehoopt wordt, dat je je laat verleiden door de lief lachende pluche Hershey kisses en chocolade repen. Wij besloten wat snoepgoed mee terug te nemen: Kisses gevuld met caramel, Scoops en nog wat van die wel erg lekkere S'mores repen. Om te voorkomen, dat die in de auto zouden smelten, pakten we ze in een krant, dat hielp goed, gelukkig.

Chocolate World hadden we na een uurtje wel gezien en reden naar Hersheypark, het pretpark. Dit is een van mijn favorieten hier in de buurt, een mooi aangelegd park met veel bomen en de kinderattracties en achtbanen liggen dicht bij elkaar, het is dus niet zo, zoals in andere parken, dat je helemaal in een kindergedeelte moet blijven als je kleintjes hebt. Ook de restaurantjes zijn er leuker en lekkerder, dan in andere parken.

Helaas lukte het Rick en Kai niet om op de nieuwste achtbaan, Storm Runner, te gaan, de rij daarvoor was 2 uur lang! Ze hebben toen maar de Great Bear gedaan, ook erg leuk volgens hen.

Annelies, mijn vader en ik waren niet zo dapper en gingen in het grote piraatschip wat op en neer schommelt, de hoge schommels en nog een ander ronddraaiend geval. Saskia en Coty waren zo weg van de hoge schommels, dat ze er maar liefst 5 keer achter elkaar in zijn gegaan! De volwassenen aten al wachtend een Dippin Dots ijsje in het zonnetje, het was werkelijk plaatjes mooi weer!

Na nog wat kermisspelletjes gespeeld te hebben, waarbij de kinderen ieder een pluche Spongebob Squarepants wonnen, begaven we ons weer naar de uitgang, het was inmiddels al 18 uur. We hebben ons er ook weer over verbaasd, wat een enorme pluche dieren sommige mensen meedroegen! Levensgroot! Wat moet je ermee?! Die dingen passen nauwelijks in de auto.

Voor we aan de lange rit terug begonnen vonden we een Italiaans restaurantje in het centrum van Hershey (de straatlampen hebben er lampekappen in de vorm van een Hershey Kiss!). Het zag er aan de buitenkant heel sjiek uit en even waren we bezorgd, dat we niet goed genoeg gekleed zouden zijn in onze shorts. Maar toen we de informele kleding van het personeel zagen, wisten we dat het goed zat. Het eten was best lekker en met volle buik reden we terug naar Vienna, dit keer via Baltimore. De kinderen sliepen allemaal de hele weg terug en de volwassenen hadden ook moeite om wakker te blijven! Eenmaal terug in cicade land (er was er in Hershey niet een te bekennen, maar er stond wel een groot reclame bord langs de weg bij Harrisburg met een slogan erover, dus misschien moeten ze nog komen) zochten we allemaal heel gauw ons bed op, na een heel gezellige dag met zijn allen!