Tja, ik denk toch, dat ik de komende weken herhaalde malen zal beginnen met een rapport over de cicades. Na een weekend weggeweest te zijn, viel het op hoeveel luider ze zijn geworden en hoe ontzettend veel er nog iedere dag "geboren" worden.

Ook vanochtend op weg naar de school zagen we ettelijke witte insektenlijven, het eerste stadium van de vliegende insekt. Nu zagen we zelfs de exoskeletten (waar ze uitkruipen) rondlopen op zoek naar een plekje om de vrije wereld in te gaan.

Ik zie rond ons huis een heel stel cicades vliegen, maar, omdat onze straat nieuwer is denkelijk, het erge lawaai is op een afstand.

Pas toen ik vanmiddag Saskia afzette bij een vriendinnetje merkte ik hoeveel er in de andere straten zijn! Het gras, de planten, de bomen en het huis zagen bruin en zwart van de insekten. De moeder van het vriendinnetje en ik kletsten nog een tijdje voor het huis en moesten onze stem verheffen boven het cicade gezoem om elkaar te verstaan! En zij vertelde me, dat een buurman van haar, die 17 jaar geleden ook al daar woonde, had gezegd, dat het nog minstens twee keer zo luid wordt op het hoogtepunt! Gelukkig wordt het met zonsondergang stil, kennelijk rusten de mannetjes dan uit van hun drukke gezoek naar een maatje. Sommige cicade types worden juist in de avond lawaaierig, dus we hebben geluk dat deze wat dat betreft anders zijn.

Maar goed, genoeg over de cicades, er zijn ook nog andere dingen gaande in ons leven. Zo heb ik op vrijdag een brief geschreven met mijn mening tegen het terugbrengen van de dienstplicht in dit land. Dat is iets wat ik hier heb moeten leren: als je het ergens niet mee eens bent schrijf je naar je Congressman. Voor mij zijn het allemaal Republikeinen: John Warner en George Allen in de Senaat en Tom Davis in de House of Representatives. Ik kreeg vandaag een persoonlijke email terug van George Allen, waarin hij zegt voor een vrijwillig leger te blijven pleiten. Precies het antwoord dat ik wilde, dus. Ik ben benieuwd of ik nog iets van de twee anderen zal vernemen. Hoewel ik weet, dat die email niet persoonlijk door George Allen is geschreven blijft hij toch mijn favoriete senator. Misschien ook omdat hij een heel goede goeverneur was en ik hem heb zien spreken tijdens de college graduation van mijn zusje bij George Mason University 10 jaar geleden.

Bovendien mag ik Warner niet, te Republikeins, voorzitter van de Committee on Armed Services en hij ziet eruit als een adelaar. Ok, niet zo'n onderbouwde mening, maar er is iets aan die man, dat me tegenstaat.

Ik had trouwens helemaal niet over mijn bezorgdheid over dienstplicht moeten spreken, want het heeft Saskia nachten lang bezig gehouden. Natuurlijk horen de kinderen veel over de oorlog en de afschuwelijke dingen, die er plaatsvinden. Zelfs al kijken we weinig nieuws om dat tegen te gaan, toch zien ze clips en voorproefjes van nieuwsuitzendingen, die op zichzelf vaak al flink grafisch zijn. Voor een gevoelige 8-jarige is dat soms te veel.

Verder stond vandaag in het teken van de 50-jarige herdenking van Brown versus the Board of Education. Wat, zul je denken? In 1954 bepaalde het Supreme Court, dat aparte scholen voor de rassen niet mochten. Ongelooflijk maar waar, het is pas 50 jaar geleden, dat het Supreme Court bepaalde, dat gescheiden scholing voor blanken en zwarten niet constitutioneel was. Ik hoorde vandaag op de radio, dat in 1954 de openbare scholen in sommige counties in Virginia jarenlang gesloten werden uit protest hiertegen. Ja, dit is een Zuidelijke staat.

En in Massachusetts zijn er honderden heel gelukkige stellen. Daar werden vandaag voor het eerst homoseksuele huwelijken gesloten. En hier wilde het Supreme Court niet tussen komen. Dit muisje zal nog een lange staart krijgen...

Tot slot hebben we vanavond voor het eerst een veel leukere insekt dan de cicade zien rondvliegen: het vuurvliegje. Die kleine oplichtende lijfjes zijn een bijzonder deel van de zomeravond hier. En het blijft maar warm, als dit zo doorgaat belooft het een hete zomer te worden!