Wat is de natuur hier toch vaak interessant. Zit ik hier op mijn laptop te tikken, zie ik opeens een heel kolonne vleermuizen uit een van de bomen aan de overkant vliegen! Het is ietwat donker buiten, want er dreigt onweer, dus misschien werden ze vervroegd opgeschrikt? Het is een heel grote en wijde boom, maar ik had nooit verwacht, dat er tientallen vleermuizen in sliepen! Je verwacht dat gewoon niet in zo'n stedelijk gebied.

Noodgedwongen werd vandaag een relaxed dagje thuis. Kai werd namelijk met een flinke koorts wakker, 103 Fahrenheit, dus 39 Celsius, erg hoog voor 's ochtends. Gek genoeg had hij verder alleen een beetje hoofdpijn en met ibuprofen was de temperatuur een paar uur later normaal.

Maar hij bleef moe, dus bleven we rustig thuis, hij en ik. Katja ging zwemmen en Rick nam Saskia mee naar zijn werk, waar ze een prima dag had. Ze zijn bij de Cheesecake Factory gaan lunchen en ze heeft de Sims gespeeld op de computer daar. Voor mij was het wel even lekker zo'n rust, ik heb op het deck mijn achterstallige Margrieten uitgelezen.

In de media wordt er weer hard gewaarschuwd voor nieuwe terreuraanslagen, vooral nu de Democratische conventie in Boston dit weekend begint. Ik probeer er doof voor te zijn, want we kunnen er toch niets aan doen, maar natuurlijk hoor ik het wel en het maakt me toch altijd wat nerveus.

Verder heeft 9/11 commissie aangeraden meteen te gaan werken aan de nationale veiligheid, dus hopelijk wordt dat serieus genomen.

En net nu ik dit schrijf, vind ik in mijn inbox een artikel van Charles Groenhuijsen, onze buurman in Maryland, over hetzelfde onderwerp. Daarin beschrijft hij precies hoe ik me over dit alles voel, misschien moet je in het gebied rond Washington wonen en 11 september hebben meegemaakt om je flink unheimisch te voelen na dit 9/11 report.