Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, oktober 07, 2004

Het hele land is in paniek, tenminste, als je de media moet geloven. Het Britse bedrijf Chiron, wat de helft van de griepprikken voor de VS zou moeten leveren, is door de Britse regering voor 3 maanden de licensie ontnomen om de vaccinaties te produceren.

Iedereen wordt hier in een gewoon jaar aangeraden een griepprik te halen. Omdat ik als kind regelmatig met griep het ziekenhuis inging, heb ik zelf al zo lang ik me kan herinneren die prik gehad, ook in Nederland. En met mijn kinderen heb ik dat eigenlijk automatisch voortgezet. Het lijkt er nu op, dat dit het eerste jaar gaat worden waarin we hem niet krijgen. Ik zou het best kunnen eisen, maar er zijn mensen, die hem hard nodig hebben en ik wil daarvan niet 5 vaccins wegnemen. Om te zeggen, dat ik nu in paniek ben, nee. Er zal heus nog wel immuniteit van de andere jaren over zijn. Maar een beetje bezorgd ben ik wel, want ik kan me nu nog herinneren hoe ziek ik vroeger was. Hopelijk helpt handen wassen en andere hygiene goed.

Ik weet, dat het in Nederland lang niet zo gewoon is om de griepprik te halen. Hier zijn er hele "flu clinics", zelfs in de grote supermarkten. Die zijn nu dus allemaal gecanceled, tenminste in dit gebied. Stom, hoor, dat we voor onze volksgezondheid afhankelijk zijn van 2 bedrijven! En een lokaal bedrijf hier heeft een vaccin, wat in de neus gespoten wordt, maar daar was vorig jaar zo weinig animo voor, dat er maar een miljoen van gemaakt zijn dit jaar. Enfin, we zullen maar hopen op een mild griepseizoen.

Omdat het weer een heerlijke herfstdag was, ging ik vanochtend met mijn Deense vriendin Kirsten hardlopen, lekker buiten zijn. Ik vind het leuk met haar te praten, want, ook al komen we uit verschillende landen, we vinden veel "Europees" gemeen. Zij is net iets langer in de VS dan ik, maar ook nog erg Deens.

Vandaag spraken we onder anderen over de idiote hoeveelheid huiswerk, dat onze 8-jarigen krijgen. Saskia en haar dochter Madison hebben iedere middag meer dan een uur huiswerk en daar bovenop nog een boek om te lezen, wat binnen een week gelezen moet worden. Veel te veel voor die leeftijd!

Ook spraken we over de uitdaging die we hebben om onze kinderen genoeg lichamelijke beweging te verschaffen. We zijn beiden opgegroeid met overal heen fietsen, maar daar is alles hier te ver voor weg. We fietsen wel als recreatie, maar voor de rest moeten we echt denken om de kinderen na school geen wat ze hier noemen "couch potatoes" te laten worden.

Gelukkig is in mijn geval Kai uit zichzelf heel actief, hij speelt touch football met vriendjes aan de overkant, gaat een paar keer per week met mijn vader naar de sportschool en krijgt zo zijn beweging wel.

Ook Saskia is actief, is dol op gymnastiek, wat ze dus twee keer per week georganiseerd doet.

Maar voor Katja is het best moeilijk. Ze wilde graag meedoen met het cross country team (lange afstand rennen), maar was te laat. Dus nu traint ze met hen mee.

Ook Kirsten heeft moeite met het moeten vinden van sportactiviteiten voor haar kinderen. Op de scholen krijgen ze wel gym, maar lang niet voldoende. Verder krijgen ze al vanaf groep 4 een berg huiswerk mee, dus probeer daartussenin maar tijd te vinden voor andere dingen. Het is voor ons ouders best frustrerend en maakt voor flink drukke weken, met het van hot naar haar rijden!

Vanavond was de ice cream social bij Saskia op school. De kinderen willen daar altijd dolgraag heen, terwijl de ouders het een verplichting vinden. Er wordt ijs geserveerd en de kinderen kunnen (in het donker) op de speelplaats spelen. Het is wel leuk om sommige ouders weer eens te zien, maar iedereen is moe na een lange dag werken en ik vind het altijd een beetje geforceerd. Maar goed, we hebben ons gezicht weer laten zien!

0 reacties: