Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, november 01, 2004

Omdat ik gisteren zo moe was en vanochtend al vroeg weer op pad, heb ik het verhaal van gisteren pas net gepost. Scroll dus naar beneden als je ook over onze Halloween wilt lezen.

Dag drie van de Indian Summer, die hoogst waarschijnlijk niet veel langer zal duren. De kinderen hadden vrij van school, morgen is het Election Day en de scholen nemen van de gelegenheid gebruik om de rapporten voor te bereiden.

Onze agenda voor vandaag: het Shenandoah National Park in de hoop, dat de kleuren daar nog mooi zouden zijn, ook al is het niet meer op zijn hoogtepunt.

Ik maakte een picknick klaar voor ons viertjes (Rick moest werken), broodjes met ham en rosbief, appels, Cheetos en string cheese.

Om kwart over tien stonden we bij Christine en Mallory voor de deur en een uur later reden we het park binnen. Het was drukker, dan toen Rick en ik er waren anderhalve week geleden, maar het weer was dan ook veel beter.

We stopten na 5 mijl bij het Visitor's Center, genoten van het uitzicht (dit keer konden we ver kijken, met Rick konden we geen hand voor ogen zien, wat een verschil!) en aten onze meegebrachte picknick.

Omdat we met kinderen waren wilden we geen lange wandelingen maken, maar Mallory en Kai waren gefascineerd door het Appalachian Trail verhaal, dat je met een paar miljoen stappen in Georgia of Maine kan zijn. We stopten bij de meeste uitkijkplaatsen, want het uitzicht was ronduit schitterend. Vlammend gele boomtoppen en felgroen gras, rode schuren en witte kerktorentjes lagen een paar honderd meter onder ons. De "Blue Ridge" deed zijn naam eer aan, de bergen in de verte zagen er blauw uit.

We stopten vlak naast het Appalachian Trail, waar Rick en ik het een week eerder door de mist niet eens konden vinden. We liepen naar boven via het trail, de kinderen rennend, alsof ze zo snel mogelijk naar Maine wilden gaan. We moesten ze ervan overtuigen, dat dat echt niet zomaar zou kunnen! Het is inderdaad een spannende gedachte, ik kan me dat goed voorstellen.

Iedere keer als we de auto deur open deden vlogen er weer een stel lieveheersbeestjes binnen. Vreemd genoeg komen die allemaal tijdens een warmte periode in oktober uit. Ook onze "spinnewebben" voor ons huis zitten er vol mee. Een vreemde tijd van het jaar ervoor, maar wel grappig, alles ziet rood.

Een paar mijl verderop liepen we een stuk van het Trail naar het zuiden, de kant van Georgia op. Het gaf ons een goede kijk op hoe het zou zijn via dit pad zo ver te lopen. Ook kwamen we een oudere man met zijn hond tegen, die langzaam het pad loopt. Op mooie dagen loopt hij een stuk, markeert het in zijn boekje en de volgende keer begint hij, waar hij op was gehouden. Als je alleenstaand bent en het geld ervoor hebt natuurlijk een mooie hobby.

Bij Thornton verlieten we het park weer, na vele mooie foto's, maar helaas alweer geen beer gezien! Ik vond dat jammer, tot Christine's grote hilariteit, die zag mij al met worstjes om mijn nek de beren lokken om maar de beste foto te krijgen!

Even buiten het park stopten we bij Sunnyside Farms. In de "country" van Virginia staan overal standjes met appels, jams, drankjes en allerlei boerderij produkten. Deze boerderij was groter dan de meesten, met een winkel met kerstspullen en een ijswinkel. Natuurlijk kregen alle kinderen een ijsje, perzik werd het lekkerst gevonden. Daarna hebben we nog even bij de snel stromende Thornton rivier gespeeld, vooral Kai had er wel uren kunnen blijven.

Als laatste uitstapje op de terugweg bezochten we de Pearmund Wine Cellars, een mooi gelegen wijngaard op ongeveer een uur afstand van ons huis. We spraken met de eigenaar en degene, die ons de wijn liet proeven, had in Indonesie gewoond. Aangezien Christine heel goed Indonesisch kookt werd dat een leuk gesprek. We waren ook de enige klanten, heel anders dan gedurende het weekend. De kinderen speelden buiten met een grote bal en wilden na afloop niet meer weg.

Iedere keer als ik zo in de natuur ben, ben ik zo dankbaar, dat we hier mogen wonen. We wonen in een ronduit adembenemend gebied, zowel wat natuur als wat cultuur betreft. Ik wil op zo'n dag altijd, dat de tijd net wat langzamer gaat, zodat ik er nog wat langer van kan genieten.

Natuurlijk heb ik vandaag ook weer legio foto's gemaakt, hieronder een als voorproefje. Zodra ik de rest online heb, zal ik de link plaatsen.

0 reacties: