Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, december 21, 2004

De "tooth fairy" en andere fantasie figuren

"Hey, Daddy, mijn tand is uit mijn mond!" roept Saskia net enthousiast, terwijl ze met een bloederig mondje trots haar hoektand omhoog houdt. Van alle fantasiefiguren in de levens van onze kinderen is de "tooth fairy" het onbetrouwbaarst.

Omdat ik niet met die traditie ben opgegroeid, vergeet ik regelmatig de dollar onder het kussen te leggen. Soms heb ik het goed kunnen verdoezelen, door nog gauw naar boven te rennen, de dollar neer te leggen, en te verklaren, dat het kind niet goed gekeken had.

Maar tegenwoordig pretendeer ik zelfs niet meer. Ik ben de "tooth fairy", ik wil de tandjes houden (voor ieder kind heb ik een apart "baby teeth" doosje) en ik wil daar graag een dollar voor betalen, maar niet in het midden van de nacht! Saskia krijgt zo meteen dus een buck en ik een tand in ruil daarvoor, iedereen even blij.

Met het al dan niet geloven in "Santa" heeft Saskia meer moeite. Dagelijks krijg ik oraties te horen over de redenen waarom zij wel in Santa gelooft en haar vriendinnetjes niet. Wij hebben er nooit een geheim van gemaakt, dat Sinterklaas (die volgens haar niet echt is, maar ja, hij is hier ook niet zo belangrijk natuurlijk) en Santa geen waar persoon zijn, maar meer een geest van geven, die in de mensen vaart.

Saskia echter heeft besloten, dat er wel een Santa is. Als ze 22 is en alleen woont gaat ze de hele nacht wakker blijven op Kerstnacht. Als er dan de volgende ochtend geen cadeautjes zijn, weet ze eens en vooral, dat er geen Santa is. Zoals we hier zeggen: "Works for me!". Nog 13 jaar geloven, dus. Heerlijk toch, als je 9 bent?

De National Zoo, de gratis dierentuin hier in Washington DC, heeft vandaag bekend gemaakt, dat er vorige maand maar liefst 4 cheetah babies geboren zijn. De dierentuin is heel mooi, maar heeft de afgelopen tijd heel wat kritiek gehad, omdat veel dieren om onverklaarbare redenen stierven. De geboorte van de cheetahs is een heuglijk feit, samen met de panda's zal het een publiek trekker zijn.

Kennelijk eten veel zuidelijke (en Afrikaans Amerikaanse) families hier (ik heb het gelukkig nog nooit aangeboden gekregen!) traditioneel "chitlins" met de feestdagen. Dit is verkort voor "chitterlings", de ingewanden van een varken. Het is zo'n populaire tractatie met de feestdagen, dat het Virginia Department of Health overal waarschuwingen voor besmetting met de Yersinia bacterie heeft uitgezonden. Hmmm!!! Ik hou me maar bij een lekkere malse Virginia ham!

Vandaag hebben Saskia en ik onze koekjes en snoepjes rondgebracht bij de buren. We hadden ze op een aardenwerk bordje met sneeuwmannen gelegd en ik had voor iedereen een kerstbal gemaakt met hun naam erop gecalligrafeerd. Dit alles werd zeer op prijs gesteld. We hebben echt een leuke buurt, ik realiseer me, dat we daar heel gelukkig in zijn.

Alle huizen in onze cul de sac hebben feestverlichting, met uitzondering van onze buren aan de rechterkant. Nu hebben we net de film "Christmas with the Kranks" gezien en het lijkt er waarempel op, hoewel de buurt (en de Amerikanen, als iemand de film in Nederland heeft gezien) natuurlijk niet zo belachelijk is, als in die film.

Ik grapte wel met mijn buurvrouw Wendy vandaag, dat ze de "Kranks" van de buurt zouden kunnen zijn. Een andere parallel met de film is, dat ze een cruise hebben gedaan, maar in het begin van deze maand. Het zou een cruise zijn voor hun hele familie voor het 50-jarig huwelijksfeest van haar ouders.

Helaas moest haar vader net voor het vertrek geopereerd worden en dus gingen de kinderen en hun gezinnen wel (op de reis, die de ouders hun hele leven bij elkaar gespaard hadden), maar moest het bruidspaar verstek laten gaan. Wendy vertelde dit bijna in tranen, en hoe bitter is dat, inderdaad! De vader maakt het nog steeds niet zo goed, geen wonder, dat er geen stemming is voor feestverlichting!

Maar feestverlichting in overvloed in de rest van Vienna en na het avondeten reden Rick, Kai, Saskia en ik door de buurt. Sommige huizen waren zo verlicht, het zou onmogelijk zijn het op de foto vast te leggen. Maar een aantal zag er leuk uit, dus hieronder een stel foto's van de huizen uit de buurt, inclusief ons huis.








Onze buren

Ons huis

0 reacties: