Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, januari 09, 2005

Geschiedenis is relatief

Zo vaak sinds ik naar de VS verhuisd ben, krijg ik van Nederlandse familie en kennissen te horen, dat de VS geen geschiedenis heeft. Er is geen cultuur, volgens deze mensen. Waarom niet? Omdat het zo'n "jong" land is. Ik ben het daar dus helemaal niet mee eens.

Voordat dit land onafhankelijk werd is er natuurlijk geschiedenis, heel veel zelfs, van de oorspronkelijke bewoners. Oneindig interessant is het als je de culturen van de "Indianen" bestudeert.

Maar er is ook geschiedenis nadat de Verenigde Staten zijn ontstaan. En een belangrijk deel van die geschiedenis is de Burgeroorlog, of de oorlog tussen de staten, die van 1861 tot 1865 woedde en een enorm aantal slachtoffers eiste.

Wij wonen in het gebied waar deze oorlog volop woedde. Ik heb er al eerder over geschreven in dit blog, maar ik realiseer me steeds meer hoe belangrijk deze oorlog was voor het voortbestaan van dit land en hoeveel mensen erbij betrokken waren. Tot op heden is de grens tussen Noord en Zuid scherp getrokken. Het valt niet te bevatten hoe sterk die gevoelens nog spelen, het is tenslotte al bijna 150 jaar geleden.

Vandaag bevonden Christine en ik ons opeens op een van de slagvelden van de Burgeroorlog. Het lijkt gewoon een grasveldje met twee grafstenen erop. Maar het bleek het slagveld van Ox Hill te zijn, ofwel "the battle of Chantilly". Bij thuiskomst las ik er meer over. Twee Union (Noordelijke) generaals kwamen hier om, de stenen, die in dat parkje staan, zijn monumenten voor hen. Verder kwamen er zeker 250 meer mannen om, waarvan niet zo lang geleden een stel werd opgegraven.

Dat gebied wordt op het moment helemaal volgebouwd met "Townhouses" (rijtjeshuizen) en kantoorgebouwen. Er is een groep, die dit allemaal tegen wil gaan en zoveel mogelijk Burgeroorlog plekken tot historisch gebied wil uitroepen. Maar, wat ze hier "sprawl and crawl" noemen neemt de overhand. Er is te veel vraag naar huisvesting en kantoren om alle historische plekken te behouden.

Als je leest over de veldslagen, die zo'n 150 jaar geleden hier plaatsvonden, rijzen de haren te berge. Jongens van 16 jaar vochten mee en liepen tientallen kilometers per dag. Als je je verdiept in de Burgeroorlog en wat erachter zat, verbaast je de tegenwoordige "American Spirit" niet. Denk aan de mensen, die van alles ondergingen, om maar naar het westen van dit immense land te trekken. Waarom zijn de mensen in dit land zo trots op hun land? Ik heb het me vaak afgevraagd. Maar ik denk, dat ik het antwoord weet: hun voorvaders en zelfs veelal hun ouders en vaak zijzelf hebben gevochten voor hun plekje in dit land.

Van Ellis Island tot de goudstadjes in Californie, overal kwamen mensen met een hoop op een nieuwe toekomst. En het was zeker niet altijd makkelijk en dat is het nog steeds niet. Maar het blijft een bepaalde instelling. Een die heel anders is, dan die in Europa, hoezeer ik ook merk, dat er vergeleken wordt.

Dit blijft een interessant gegeven voor mij, hoezeer veel Europeanen zich helemaal vergelijken met Amerikanen. Russen zijn bij uitstek "anders" en dat "anders" zijn wordt geaccepteerd. Hetzelfde geldt voor de Aziatische culturen. Maar om de een of andere reden wordt de Amerikaanse cultuur anders bejegend.

Ik zou hier uren over door kunnen schrijven, maar ik zal het de lezer besparen. De Burgeroorlog is echter zoiets, waarvan ik in Nederland (bij mijn weten) nauwelijks iets vernam en dat nu iets essentieels blijkt te zijn in hoe men in dit land met elkaar omgaat.

Wij wonen op het randje van Noord en Zuid en er valt nog veel te leren. Ik dacht altijd zoveel van Amerika te weten, maar ik schaam me er bijna voor om 20 jaar na aankomst nog zoveel nieuws te ontdekken!

Christine is helemaal enthousiast, want haar vriendin uit Nederland zal eind juli begin augustus hier zijn met haar gezin. Ze gaan eerst naar het Zuidwesten en zullen daarna bijna 2 weken hier doorbrengen. Ook zij vroeg mij om advies, wat moesten haar vrienden zien. En dat is altijd moeilijk, want wat de een prachtig vindt, vindt de ander maar niets. Er valt zoveel te bekijken!

De rest van onze zondag was lekker rustig. We hebben wat koekjes gebakken, die nog waren overgebleven van de Kerst. En toen ik thuiskwam sloeg mijn hart twee slagen over, want daar stond Kai op het dak!! Rick was erg voorzichtig, maar ik moet toegeven, dat ik hem liever op de begane grond heb!

Katja heeft een leuk weekend achter de rug. Na haar Jammin' Java gisteren ging ze vanochtend naar een skate park met haar BMX fiets. Daar gingen zij en haar vriendje Tom allerlei fiets trucs doen. Daarna ging ze met vrienden naar "Meet the Fockers". Zij heeft zoveel meer leuks te doen als tiener, dan ik ooit!

Vanavond heb ik gezellig een paar online spelletjes gespeeld op Yahoo Messenger met Dennis. Nu kijken we het nieuwe seizoen van "24", lang verwacht door Katja en Rick.

Jammer, dat het nu alweer zondagavond is. Ik wou wel, dat weekends langer duurden!!

0 reacties: