Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, januari 14, 2005

Kunstmuseum en een Limousine

Als het hier regent, dan doet het dat ook goed! Het heeft vannacht werkelijk gehoosd! En het waaide ook flink. Vanochtend las ik, dat er tornado's mogelijk waren vanwege het wilde weer. Maar goed, dat ik daar vannacht niets van wist! En nu zijn er overal overstromingen, want zoveel water in een keer wordt niet zomaar door de grond opgenomen. Wel heel vriendelijk van het weer, dat het rond 9:30 droog werd, net toen ik op weg ging!

Gisteravond belde Claudia op, dat ze een vreselijke dag had gehad en vandaag iets heel anders wilde doen. Ze had zin om naar een museum te gaan en daar was ik ook meteen voor te vinden.

Op de site van de Washington Post staat de hele lijst met musea in dit gebied (en dat zijn er nogal wat!). Eerst wilden we naar het National Health and Medicine museum. Maar bij nader inzien dachten we, dat de kinderen dat ook interessant zouden vinden. Dus besloten we dat later met kinderen te gaan bekijken.

Uiteindelijk viel de keuze toch weer op de National Gallery of Art. Er waren tentoonstellingen in zowel het moderne gedeelte (de Oost vleugel) als het klassieke gedeelte (de West vleugel), waar we in geinteresseerd waren.

Alleen de gebouwen van dit gigantische kunstmuseum zijn al interessant. Zo is het moderne gedeelte gehuisvest in een enorm modern gebouw met een grote hal met veel licht. Het heeft drie verdiepingen en vele kamertjes met tentoonstellingen. De gebouwen zijn via een ondergrondse gang aan elkaar verbonden en een van de muren daarvan is een gigantische fontein. In die gang liggen ook de winkels en een cafetaria.

Het klassieke gebouw is heel mooi, overal fonteinen en bloemenarrangementen en stoelen en tafeltjes om even uit te rusten (want je loopt er wat af!). Dit gebouw heeft helemaal geen ramen, om ultraviolette straling op de schilderijen te voorkomen. Wel zijn er glazen koepels in het dak, zodat de hallen wel wat natuurlijk licht krijgen.

Ondanks de enorme gebouwen zijn de kamers met kunst knus te noemen. Er hangen haast nooit meer dan 10 schilderijen in een kamer.

Na een voorspoedige rit met de Metro naar de Smithsonian stop en een korte wandeling over de National Mall, waar het een gekrioel van werkers was om het gebied voor het Capitool klaar te krijgen voor de inauguratie van President Bush donderdag. Alles was omheind met hoge ijzeren hekken, niemand zal er ongezien overheen kunnen klimmen! Vijf enorme vlaggen hangen voor het Capitool en de grasvlakte ervoor werd bedekt met zwarte tegels. Ik zou er best bij willen zijn, maar ben niet bereid om in die mensenmassa's te gaan staan, dan zie je toch niets. Te veel moeite, vooral ook omdat de veiligheidsmaatregelen van astronomische proporties zullen zijn!


Hard aan het werk voor de plechtigheden van komende donderdag

Maar goed, vandaag was het heel rustig op de Mall. Geen toeristen en omdat het weer zo opeens helemaal veranderd is na de stormen van vannacht en het ronduit guur te noemen was, met een harde ijzige wind, waren de gewoonlijke joggers er ook nauwelijks te vinden.

Om 11 uur liepen we de National Gallery of Art binnen. Onze tassen werden gecontroleerd en we konden door. Als eerste zagen we de tentoonstelling van kleine impressionistische schilderijen. Ik genoot! Toulouse-Lautrec, Monet, Manet en Pissaro, allemaal waren ze vertegenwoordigd en met werken, die ik nog nooit gezien had.


De hal van de moderne kant van de National Gallery of Art

Vervolgens wilden we de American Masters tentoonstelling zien, vooral omdat we twee van die artiesten net bij de kinderen op school in Artsmart besproken hadden. Helaas was daar een of ander interview gaande en was de tentoonstelling gesloten voor het publiek.

Dan maar door naar de Islamitische Kunst, een enorme tentoonstelling met de mooiste kunst uit Iran, Spanje, Egypte en Turkije. Wat is er toch veel moois gemaakt in dat deel van de wereld. Ik vertelde Claudia over het verschil tussen de verschillende delen van Afrika. Toen wij in West-Afrika woonden hebben mijn ouders heel wat kunst daarvandaan verzameld. En later ook veel uit het Midden-Oosten. De West-Afrikaanse kunst is zo ruw en primitief in vergelijking. We hebben hier in Washington ook een Afrikaanse Kunst museum en de kinderen vinden het daar heel leuk, het is kunst, die zij kunnen begrijpen.

Dat interview bij de American Masters duurde inmiddels voort en dus moesten we die tentoonstelling voor vandaag laten schieten. In de laatste paar kamers zagen we Fauve schilderijen, onder anderen een heel stel van Henri Mattisse, prachtig, die kleurrijkheid!

Daarmee hadden we het meeste in het moderne gebouw gezien en liepen we door de lange ondergrondse gang naar het klassieke gebouw. De tijd begon al een beetje te dringen en we wilden ook nog lunch eten, dus we beperkten ons hier tot de Gerard ter Borch tentoonstelling.

Wat een pracht aan schilderijen! Ze kwamen uit verzamelingen van over de hele wereld, een heel stel te leen van het Rijksmuseum en het Mauritshuis. We genoten van zijn fotografische weergave van bijvoorbeeld het satijn dat zijn vrouwelijke onderwerpen droegen. En ik blijf me erover verbazen hoe echt glazen voorwerpen er in die oude schilderijen uitzien! Te bedenken, dat die schilders hun eigen verf maakten, echt heel indrukwekkend. Ook viel het ons op, dat in bijna alle werken een hond aanwezig was. Of een hazewindhond, of een Engelse spaniel waren de twee hondensoorten, die hij verfde.

Na al deze kunst hadden we honger gekregen. Op de begane grond van het museum, vlak naast een rustgevende fontein, bevindt zich een cafeetje, waar ze een overheerlijk buffet serveren. Ze hebben er plakken geroosterde kalkoen en de lekkerste koude zalm. Dit alles met verscheidene groenten- en granensalades en een overheerlijk dessert. Het smaakte voortreffelijk!

Veel te gauw was het alweer tijd om naar huis te gaan. Om half drie liepen we Claudia's straat alweer in. Zij woont in onze vroegere buurt, vlak tegenover de Metro. Zoals altijd voelde dit uitje naar Washington als een mini vakantie!

Rick verraste ons vanavond, hij had voor Kerst een bonus gekregen van zijn baas en wilde die aan een gezellige avondje besteden. Hij had een stretch limousine gehuurd, compleet met champagne en kinder-champagne en gereserveerd bij Circle Bistro, een restaurant in Washington. Om 19 uur stapte het hele gezin netjes gekleed in die luxueuze auto. De kinderen vonden het prachtig (ik ook trouwens)! Langs de kanten zat neon en in het plafond "sterretjes".


De champagne glazen in de limousine

We waren vroeg voor het eten, dus reden we eerst langs de Potomac rivier in Washington. Net als ik denk, dat ik alles in de stad zo'n beetje gezien heb, is er weer iets nieuws. Dit keer was dat het beeld "The Awakening", een gigantische man lijkt uit het gras op te staan. Ik heb een mentale notitie gemaakt, dat ik daar ook eens gedurende de dag heen wil.

Het eten was erg lekker en het was een gezellige en bijzondere avond met het hele gezin. Vooral omdat Rick volgende week de hele week op reis gaat. En wat een avontuurlijke dag zo opeens!!

1 reacties:

Elise zei

Mag ik vragen waar jullie die limousine hebben gehuurd en hoe veel dat ongeveer kostte?