Thank God It's Friday

Deze week leek zo lang! En de feestdagen lijken ook al eeuwen geleden. Wat is dat toch met januari? De dagen lijken te kruipen, ook al gebeurd er heus een boel. Ik had vanochtend echt zo'n zuchtgevoel "Het is *eindelijk* vrijdag!".

Om drie uur vanochtend werd ik op mijn arm getikt door Kai. Ik kwam uit een diepe slaap (die daarna niet meer terug kwam!) en zag een miserabel jongetje voor mijn bed staan. Hij vertelde, dat hij had in zijn bed had overgegeven. Goddank voor mijn man! Ik was nog net in staat om Kai op ons logeerbed te leggen met een kom voor als hij nog een keer moest spugen. Rick, echter, maakte zijn bed schoon, waste de lakens en meer. Wat een held!

Na dit gebeuren kon ik niet meer slapen en Rick ook niet, dus toen Katja om 6 uur opstond waren we compleet geradbraakt. Kai had verder geen problemen, gelukkig, hoewel hij wel thuisbleef van school. Hij moet gisteren iets gegeten hebben, dat niet goed gevallen is.

Omdat Kai thuis was heb ik niet veel ondernomen. Christine kwam hierheen om een stuk snel te wandelen. Het weer was zonnig maar koud. Maar een uur of wat in de buitenlucht blijft heerlijk. Op onze wandelingen stoppen we altijd even bij het Community Center om warm te worden en naar het toilet te gaan. Hier heet dat de "restroom" of de "bathroom" en in Canada de "washroom", heerlijk toch die eufemismes! Ik vind het wel heel fijn, dat je hier vrijwel overal toiletten vindt, meestal goed schoon en gratis ook nog! We hebben een aantal routes zo uitgestippeld, dat er altijd halverwege de mogelijkheid voor een "bathroom break" is.

Maar goed, genoeg "potty talk"! Ik kreeg vandaag een nogal zorgwekkende email over een wet, die een afgevaardigde voor het Virginia Huis van Afgevaardigden wil introduceren. In die wet zou het hier in Virginia verplicht worden om na een miskraam binnen 12 uur de politie te verwittigen van een "dood van een foetus". Indien dit niet zou gedaan worden zou er een straf op staan van 12 maanden gevangenis of $2500 boete!

Gelukkig is dit een democratie en ik heb meteen een brief gestuurd naar onze afgevaardigde in het Virginia Congres. Ik ben duidelijk niet de enige geweest en afgevaardigde Cosgrove, de sponsor van de wet, ligt flink onder vuur en heeft al gezegd de bewoording te veranderen. Het zou toch te gek zijn, als iedere vrouw, die een miskraam krijgt, de politie zou moeten gaan bellen!

Kai heeft op school een "elective" (keuzevak), waarin ze de beginselen van een heel stel talen leren. Zo heeft hij Frans, Spaans, Latijn en Duits gehad. Het heeft zijn interesse in talen zo aangewakkerd, dat hij nu ook Nederlands wil leren lezen en schrijven.

Rick heeft daar voor zichzelf ooit het Rosetta Stone programma voor gekocht, want helaas is er hier nergens in de buurt een cursus Nederlands te vinden. Kai is gisteren begonnen met het Rosetta Stone programma en maakt al bewonderenswaardige vorderingen. Ik schaam me echter wel een beetje, want ik realiseer me, dat de Nederlandse vocabulaire van de kinderen toch wel erg beperkt is.

Zo waren de woorden "rechthoek", "driehoek" en "vierkant" nieuw voor hem! En net kwam hij me vertellen over een etalagepop. Tja, dat is natuurlijk geen woord, dat je dagelijks gebruikt, maar misschien had ik er toch harder aan moeten werken. Hoe? Dat weet ik dus niet.

Ik hoop wel, dat Kai het volhoudt, het zal hem zeker goed van pas komen. Ik heb hem de Koning van Katoren van Jan Terlouw gegeven om te lezen. Ik heb een heel stel Nederlandse jeugdboeken, ook van Tonke Dragt, maar de kinderen hebben die nooit willen lezen, omdat het taalgebruik te gecompliceerd is.

Ik vraag me af of met alle immigranten in Nederland er tegenwoordig geen betere keuze is aan boeken voor wat oudere kinderen, die wat minder ingewikkelde taal gebruiken. Het niveau van Jip en Janneke, maar met een op oudere lezers gerichte inhoud. Ik zal er toch eens naar op zoek gaan.