Photoshop en zo

Als je meteoroloog bent, is dit gebied gewoon een Mekka! Iedere storm die in aantocht is, zou weleens "de moeder van alle stormen" kunnen zijn, als we de weerdeskundigen mogen geloven. Voor morgenavond ziet het er allemaal weer heel spannend uit, maar ik hou het maar op regen.

Gelukkig hebben we twee dagen gehad om uit te slapen, dankzij de sneeuw, want nu voelde ik het niet zo, dat we vanochtend om 7 uur op moesten. Rick en ik gingen naar een Photoshop training, die de hele dag zou duren.

Dit was de eerste keer, dat we de kinderen een hele dag alleen thuis lieten en het is wonderbaarlijk goed gegaan!

Na een snel ontbijt begaven we ons naar Washington DC, waar we in het Washington Marriott hotel moesten zijn. Tot onze verbazing was er zo vroeg op zaterdagochtend al heel wat verkeer op de weg!

Toch kwamen we ruim op tijd bij het hotel aan en na een plaatsje te hebben gevonden in de conferentiezaal, waar de training gehouden zou worden, haalden we nog gauw een Starbucks skim latte voor mij en een skim caramel macchiato voor Rick.

Toen ik nog een vaste baan had heb ik een heel stel van dit soort één dag trainingen gehad. Sterker nog, als ik weer aan het werk zou willen, zou ik zelf zo iemand kunnen zijn, die van stad naar stad reist om werknemers op te leiden. Ik ben gediplomeerd hiervoor, via mijn laatste baan. Maar ik moet er niet aan denken!

Om prompt 9 uur namen we allemaal plaats in heel dicht bij elkaar gezette stoelen. Gelukkig waren wij vroeg en hadden een plaats vooraan en aan de zijkant. We hadden een vrije stoel tussen ons en een zeer gezette dame. Helaas kwam daar een paar minuten na aanvang een man te zitten. We hebben de stoelen toen toch maar wat uit elkaar geschoven, want het werd allemaal een beetje te intiem zo!

Het "seminar" (heet dat in Nederland ook zo? ik denk bij "seminaar" aan iets theologisch) werd geleid door Katrin Eisman, een New Yorkse met een enorm leuk gevoel voor humor, die Photoshop duidelijk op haar duimpje kende.

Rick en ik waren ietwat verbaasd over hoe oud de deelnemers waren. Een heel stel waren duidelijk gepensioneerd, of die leeftijd. Ik kwam ook nog een oud-collega tegen, die na zijn pensionering met fotografie begonnen is. Ik denk, dat dat niet ongewoon is, men heeft dan eindelijk eens tijd voor een hobby!

In ieder geval was het een vermakelijke en leerzame dag. Ik hoop, dat ik alles wat ik op het witte doek heb gezien zal kunnen nadoen, want dan zal ik fantastische fotokunst kunnen produceren. Het zal nog een aantal meer van dit soort trainingen vergen voor we Photoshop echt kennen, want het is een flink gecompliceerd programma.

Hoe dan ook heb ik me kostelijk vermaakt. Sinds ik dit blog schrijf probeer ik me in te denken, hoe zoiets anders is dan het in Nederland zou zijn. Ik heb het gevoel, dat het er hier gemoedelijker aan toegaat. De "lerares" wordt meer als een gelijke gezien en grappen vliegen heen en weer.

Voor de lunch kregen we een uur vrij en Rick en ik besloten naar onze vroegere "hangout" Rumors te gaan. Ik kwam daar vroeger (lees twintig jaar geleden) heel vaak en heb er zelfs een ex-vriendje ontmoet op Nieuwjaarsdag 1986. Maar vandaag was het helemaal leeg op ons na. Het zakengedeelte van Washington is doods en saai op het weekend, ik raad dan ook iedereen aan een hotel dichter bij Georgetown te zoeken, dat is op het weekend dolgezellig.

We hebben heel wat geleerd vandaag en het was ook erg leuk om voor het eerst in 15 jaar weer eens samen een training bij te wonen (de laatste was Lamaze training voor de oudste geboren werd!).

Saskia logeert vannacht bij haar Deense vriendinnetje en at met hen bij Red Robin. Dat maakte het natuurlijk mogelijk voor de rest van ons vieren om naar een restaurant te gaan, waar Saskia niets lekker vindt. De keuze viel op Sweet Ginger, een restaurant waar je Japans, Thais en Chinees kunt eten. We hebben gesmuld! Alles was even lekker (en we hebben van alle drie de menus besteld).

En nu zijn Rick en de twee oudsten naar de film: Constantine. Mij niet gezien! Ik ga lekker mijn bed in met mijn boek, "The Time Traveler's Wife" van Audrey Niffenegger.