Moe, maar voldaan

Vandaag was zo'n lekker dagje, waar niets moest, maar toch veel gedaan werd. Ik begon met een flinke wandeling door de kou. Eerst Saskia op school afgezet, altijd een favoriete route voor Brynna, want ze wordt door de kinderen ruimschoots geaaid.

Daarna liepen we ons geijkte rondje, met lekker veel heuvels, dus een goede oefening. Ik weet niet waarom, maar ik word altijd helemaal happy als ik zo buiten in de zon loop. Zelfs de kale bomen, waar ik zo ongeveer de bladeren wel aan zou willen staren, zien er tegen de blauwe lucht mooi uit. Ik glimlach naar de speelse eekhoorntjes, waar Brynna iedere keer weer achteraan probeert te rennen. Ze lijken haar expres te pesten, net op het laatste moment schieten ze de boom in. Overal zitten vogeltjes, alsof ze de lente allemaal lijdzaam afwachten. De natuur lijkt ook niet gelukkig met de aanhoudende koude temperaturen!

Het plan was rond het middaguur nog een flinke wandeling te maken met Christine. Maar zij vocht met degenen, die haar parketvloer hadden gelegd. Dat was helemaal niet goed gedaan en er was een (volgens Christine geveinsde) taalbarriere, want de ondernemer was Arabisch.

Uiteindelijk besloten we naar Wegmans te ontsnappen en daar te lunchen. De ondernemer was flink onbeschoft tegen Christine terwijl ik daar was en kennelijk heeft zijn baas vanmiddag korte metten met hem gemaakt. Zo gaat dat, dus. Haar vloer ziet er nu prima uit, met uitzondering van een paar kattenpootafdrukken, omdat hun poes "Mischief" (ze doet haar naam eer aan) natuurlijk meteen die nieuwe natte latten moest proberen.

De hele middag heb ik gewerkt aan een Powerpoint slideshow over Nederland voor de International Night morgen. Ik hoor graag, wat jullie vinden, dat niet kan missen in zo'n presentatie. Categorieen, die ik nu heb, zijn Monarchy, Foods and Drinks, Artists, Things Uniquely Dutch, Traditional Costumes, Public Transportation, Multinational Companies, Cities, Windmills and Farms en Polders and water.

Vanavond was onze "date night", heerlijk om weer eens ongestoord samen te kunnen kletsen onder het genot van een voortreffelijke maaltijd! We gingen naar Cafe Renaissance, waar ik werd begroet door de eigenaar met "lovely lady" en waar we gratis dessert kregen, omdat ik, volgens die baas, te slank ben. Zijn restaurant zit altijd vol, persoonlijke service is heel belangrijk, dat blijkt wel!