Het verjaars"partijtje"

In plaats van een feestje met tien tot vijftien vriendjes, zoals andere jaren het geval was, wilde Kai dit jaar eens iets heel anders! Hij wilde twee vrienden meevragen (meer plaats hebben we niet in de van) naar Busch Gardens in Williamsburg.

Om 8 uur vanochtend zouden Tyler en Chris worden gebracht, dus rolden we om kwart over zeven ons bed uit. Een blik naar buiten stemde niet optimistisch, want de regen kwam in bakken naar beneden!

Maar de radar voor Williamsburg vertoonde geen activiteit en het weerbericht daar klonk beter met slechts een kleine kans op een late middag (zware) onweersbui. Toen Tyler om half acht al enthousiast voor onze neus stond hebben we de knoop maar doorgehakt om toch te gaan.

Om negen uur zaten we in de auto en reden in de plenzende regen bepakt met allerlei regenmateriaal weg. Busch Gardens is ongeveer tweeeneenhalf uur hier vandaan, dus we hoopten vurig, dat het daar ook echt beter weer zou zijn, want een pretpark in de stromende regen is niets.

Maar de weergoden waren met ons en zodra we bij Richmond naar het oosten afbogen, hield het op met regenen. Een half uur verderop in Williamsburg scheen de zon zelfs en was de temperatuur heel aangenaam. Later bleek, dat het hier de hele dag heeft geregend! Waren wij even blij, dat we toch gegaan waren!

Bij de ingang kochten we dagkaartjes voor Tyler en Chris, maar voor ons vijven besloten we seizoenspassen aan te schaffen. Toegang voor een dag kost $49,50 (met wel de enkele AAA korting of kortingscoupon eraf, maar dat is nooit meer dan $5) en de seizoenspas was $79 per persoon. Als we dus nog een keer gaan deze zomer, wat we vast van plan zijn, want we moeten de Curse of the Dark Kastle zien, die morgen pas opengaat, hebben we de kosten er al uit!

Busch Gardens is een van mijn favoriete parken hier in de buurt, samen met Hersheypark. Beide parken zijn mooi aangelegd en hebben veel te bieden, je voelt je echt in een andere wereld voor de dag.

Saskia was helemaal opgewonden, want vandaag zou ze voor het eerst in haar leventje een echte rollercoaster proberen! Maar als eerste liepen we naar "Italie", waar de oudere kinderen en Rick meteen nat wilden worden in zo'n boot, die met een vaart in het water stort. Voor mij was het nog te koud om al nat te willen rondlopen en Saskia vond de vaart waarmee de boot naar beneden komt eng. Gelukkig was de wachttijd nog niet erg lang en kwamen de anderen al gauw nat als verzopen katten weer tevoorschijn.

Klaar om nat te worden in de boot van Escape from Pompeii


Saskia in "Italie"

Na nog wat kermisachtige ritjes in Italie te hebben gedaan, was Saskia klaar voor het grote moment van de dag: ze ging de Big Bad Wolf proberen. Dit leek ons de makkelijkste rollercoaster voor een beginneling, want hij gaat niet over de kop en ook niet heel stijl naar beneden. Maar hij is wel heel schokkerig in vergelijking met de anderen, dus hij is zeker niet mijn favoriet. Saskia overleefde de rit zonder te huilen, een hele overwinning op zichzelf! Ze verkondigde bij het uitstappen wel meteen, dat dit het wel was geweest voor haar, wat de coasters betreft! Als bewijs, dat ze haar angst had overwonnen, kreeg ze een "Big Bad Wolf" t-shirt. Hopelijk durft ze langzaamaan meer, want het is natuurlijk veel leuker om met zijn allen op de coasters te gaan, in plaats van telkens op te splitsen.

Saskia, een beetje nerveus voor haar grote avontuur


De "Big Bad Wolf"

Inmiddels hadden we honger gekregen. Nu Katja en Rick Weight Watchers aan het doen zijn moesten we iets vinden, waar ze salades of zo hadden. De rij bij het restaurant in Italie, waar ze die dingen hadden, was flink lang. Het park was vrij druk met allerlei jeugdgroepen, want er was een cheerleading competitie gaande. Maar ze hadden lekkere sandwiches en pizza's, dus iedereen at met smaak.

We waren dichtbij Apollo's Chariot en aangezien dat de enige roller coaster is, die ik niet leuk vind (je hebt geen schouderharnas en ik voel me de hele tijd alsof ik eruit ga vallen, dan), nam ik Saskia mee terwijl de anderen daarop gingen "vliegen".

Katja en Rick hadden duidelijk lol op Apollo's Chariot, terwijl Kai er wat benauwd uitziet (foto slechte kwaliteit, want van slechte kwaliteit BG foto genomen)
Saskia is dol op ronddraai attracties, die van die centrifuge effecten hebben en waar je helemaal tegen elkaar aangeduwd wordt. Ze kan daar geen genoeg van krijgen! Ik kan er ook vrij goed tegen, maar Rick, die voor de hoogste roller coasters geen hand omdraait, wordt misselijk van al dat gedraai. Dit was dus een goede gelegenheid om Saskia even haar zin te geven.

Er stond een lange rij voor de Scrambler en we brachten natuurlijk de tijd door met naar andere mensen kijken. Altijd een leuke bezigheid en ik verbaasde me over de kleding die sommigen van de cheerleaders aan hadden! Ontzettend uitdagend en bloot, terwijl de meesten nog niet eens in de puberteit waren. Misschien ben ik preuts en ouderwets, maar ik zou het niet leuk vinden, als Saskia of Katja er zo bij zou lopen!
Van weer anderen vroegen Saskia en ik ons af, hoe ze, terwijl ze in de spiegel keken, bij zichzelf konden denken: "Dit staat me nou goed, dat koop ik". Onvoorstelbaar wat een combinaties, die van geen kanten staan, dragen sommigen!

Bij de Clydesdales (de Anheuser Busch stal is in het park) zagen we een schattig drie maanden oud veulentje en zijn moeder, die zich maar al te graag liet aaien. Mooie dieren zijn het toch, die Clydesdales!! In het hele park kun je Anheuser-Busch bier produkten kopen en er werd flink geadverteerd met het feit, dat deze brouwerij nog helemaal 100% Amerikaans is.

Een slapend Clydesdale veulentje

Omdat ik, toen Saskia klein was, mezelf zo vaak heb opgeofferd wat de roller coasters betreft, was Rick vandaag bereid mij op het Loch Ness Monster (absoluut mijn favoriete roller coaster bij Busch Gardens) en de Alpengeist te laten gaan, terwijl hij bij Saskia bleef. Wat een heerlijke ervaring zijn die coasters iedere keer weer!

Katja en ik in het Lochness Monster (ik weet gelijk weer, waarom ik mijn haar met een pony draag!)

Toen we uit de Alpengeist kwamen, zagen we een baby slang richting de ingang glijden. De Busch Gardens medewerker probeerde hem met zijn handen (!) terug het gras in te leiden, toen de slang opeens de aanval positie aannam. De medewerker deinsde gelukkig net op tijd terug, want bij nader onderzoek op het internet bleek het een giftige slang te Copperhead zijn. Hoe giftig een kleintje is, weet ik niet, maar je wilt er toch liever niet door gebeten worden!

Voordat er verder alarm geslagen kon worden, ontsnapte de slang in de richting van de rivier. Hopelijk blijft hij daar, want als hij groter wordt zou het helemaal geen plezier zijn hem te ontmoeten!

Inmiddels was het al 18 uur en het park sluit vroeg in het voorseizoen, dus besloten we langzaam naar de uitgang te lopen. Onderweg liepen we de Lorikeets kooi in en kreeg ik een vogel op mijn backpack, die er niet meer afwilde. Er moest een medewerkster aan te pas komen om hem weg te jagen, anders was die zo mee naar buiten gegaan!

Vlak voor de uitgang zagen we een show met de wolven, die in Busch Gardens worden opgevangen. Prachtig!

Buiten het park hebben we pizza en pasta gegeten bij een restaurantje met een authentieke Italiaanse eigenaar. Hier hadden we vorig jaar ook al een keer gegeten en dat beviel prima, vanavond weer. Tijdens het eten vertelde ik de kinderen over Koninginnedag in Nederland en de tradities daaromheen. Dat vonden ze leuk om te horen en de twee Amerikaanse kinderen wilden meteen allerlei woorden in het Nederlands leren, die onze kinderen maar al te graag verschaften.

Rond half negen begonnen we aan de terugweg en kwamen zonder verkeer of slecht weer (hoewel het hier nog steeds motregende) om 11 uur weer thuis. Het was een zeer geslaagd uitje, dat misschien voor Kai's verjaardag wel traditie wordt!