Museum "hopping"

Het is vandaag een groeizaam weertje, zoals mijn oma zou zeggen, koel en regenachtig, een hele verandering na de warmte van de afgelopen dagen! Arme Annemiek, die nu net vandaag en morgen heeft uitgekozen om Washington te bezoeken. Het weerbericht voor morgen ziet er ook niet goed uit, vooral niet voor een bezoek aan de dierentuin, zoals op het programma stond. We zullen ze vanavond ontmoeten, ik ben benieuwd naar hun plan B!

Gisteravond was Blogger down en kon ik dus niet bloggen en ik had nog wel zoveel te vertellen (en wanneer is dat nou niet het geval, zul je zeggen, ha ha!). Christine had namelijk over een fotografie tentoonstelling in het American History Museum gelezen en natuurlijk wilde ik die graag zien!

Om half tien kwam Christine me ophalen en liepen we naar de Metro. Het was een stuk koeler dan woensdag, maar nog steeds een aangename temperatuur, vooral om van museum naar museum te lopen in de stad.

Na wat gehannes met de nieuwe SmartTrip kaart van Metro, die geenszins gebruikers vriendelijk is, stapten we de klaarstaande trein binnen. De rit verliep voorspoedig, tot we het station Rosslyn zo aan ons voorbij zagen gaan, de bestuurder was er niet gestopt!

Heel abrupt stond hij op de remmen en een paar mensen, die stonden moesten moeite doen niet te vallen. Het was nog spitsuur, dus er waren heel wat passagiers, die er in Rosslyn uit moesten. Die moesten achter uit de trein stappen en langs de rails terug lopen naar het station! In de twintig jaar, dat ik zeer regelmatig en zelfs jarenlang dagelijks Metro heb gebruikt, heb ik zoiets nog nooit meegemaakt!!

Zonder verdere kleerscheuren (ik ben toch altijd weer een beetje opgelucht als we onder de rivier door zijn, ik probeer er nooit aan te denken, maar het gevoel zo diep onder de grond te zijn maakt me altijd wat claustrofobisch) stapten we even later bij station Federal Triangle uit. Dit station ligt onder het enorme regeringsgebouw van de Environmental Protection Agency, het Reagan gebouw. Op de binnenplaats hier staan tijdelijk de 75 Mickeys, die door acteurs en andere beroemdheden zijn ontworpen ter gelegenheid van Mickey's 75ste verjaardag.

Ik had deze beelden vorig jaar al gezien in Disneyworld, maar ze staan toch weer heel anders zo midden in de stad. De opbrengsten van de veilingen van de beelden gaan naar Liefdadigheidsinstanties.

We hebben alle beelden bekeken en die van Rosie O'Donnell vonden de lelijkste, helemaal volgekwakt met gele verf, maar we konden het niet eens worden over welke we het leukst vonden, hieronder een paar van onze favorieten:

ESPN Mickey


Mickeys bij de ingang van de Reagan building


De arm der wet


De Mickey van Ellen DeGeneres (die de stem was van Dory, het blauwe visje in Finding Nemo)


Home Depot Mickey

Het is zo'n vrolijk en kleurrijk gezicht, die Mickeys, vooral tussen al het grijs van het gebouw. Nadat we ze allemaal gezien hadden, liepen we de paar blokken naar het American History Museum. Daar zochten we, nadat onze tassen geinspecteerd waren, tevergeefs naar de fotografie tentoonstelling. Uiteindelijk zijn we het bij de informatie balie gaan vragen en bleek er geen tentoonstelling te zijn! Waar Christine dan over had gelezen was een raadsel en ze sloeg zichzelf voor het hoofd, dat ze het artikel niet had bewaard.

We waren even teleurgesteld, maar niet voor lang, want ik bedacht me, dat dit dan een perfecte kans was om de orchideeen tentoonstelling in het Natural History museum te gaan bekijken, want die blijft maar tot 1 mei.

Dat bleek een heel goede keus, want niet alleen waren de orchideeen heel mooi opgesteld en leerden we, dat ze het meest op asperges lijken, maar we zagen ook de nieuwe zoogdieren hal van het museum. Daar staan hele giraffes te eten en springt een tijger uit de muur. Er is van alles interactief voor de kinderen om te leren, dus dat wordt een excursietje met hen deze zomer of eerder.

Zo echt zien de dieren er in de zoogdieren hal uit!

Omdat het, toen we uitgekeken waren, pas half twaalf was en ik Christine de Toulouse Lautrec tentoonstelling wilde laten zien, die ik dinsdag met Kirsten al had bekeken, liepen we verder naar de National Gallery of Art. Het is zo fantastisch, dat je zomaar, zonder te betalen, al die musea in en uit kunt lopen!

Terwijl we daar waren hebben we ook de Fauve Paintings (voornamelijk van Henri Matisse) en de kleine Franse schilderijen (voornamelijk impressionisten) meegenomen. We waren het erover eens, dat dit museum ook leuk is voor de kinderen, de kunst, die er hangt, is kleurig en vrolijk.

Blauwe regen langs de muren van de National Gallery of Art

Na het bekijken van al dit moois waren onze magen gaan rommelen. We besloten te gaan eten bij Mitsitum (betekent: Laten we eten), het cafe in het American Indian Museum. Daar kozen we beiden een sandwich met gerookte zalm en bijzondere salades met venkel en jonge varen van het menu van de Indianen uit het Noordwesten. Bij dit cafe kun je eten kiezen uit de verschillende streken. We vonden een tafeltje bij het raam met uitzicht op de watervallen en het eten smaakte voortreffelijk!

Voldaan na al dit moois en lekkers stapten we rond half twee weer in de Metro. Het was inmiddels gaan regenen en we hadden geen paraplu's mee! Helaas moesten we dus een mijl onbeschermd door de nattigheid en kwamen we als twee verzopen katten thuis. Ach, het deerde allemaal niet, de dag kon niet meer stuk!