Nog zo'n perfecte dag!

Het is april, dus deze heel mooie lente dagen zijn nog speciaal. In mei worden ze gewoon en naar mate de zomer dichterbij komt, zal het ook warmer worden en soms zelfs te warm (en vochtig). Maar voorlopig staan we te dansen als het zulk weer is als vandaag!

Toch grappig, hoe het leven wel wordt bepaald door het weer. Misschien niet als je de hele dag in een kantoor opgesloten zit, zoals zovelen, maar wel als je een flexibeler schema hebt. Het opstaan alleen al is veel makkelijker als de zon schijnt!

Na een routine met gewichten vlak na het opstaan maakte ik Saskia's ontbijt klaar. Vanochtend was dat Quaker oatmeal "Dinosaur eggs". Ik heb een hekel aan havermout, maar de kinderen en Rick zijn er dol op. Zelf dronk ik koffie en at een kom met rice crispies (snap, crackel, pop, ha ha).

Voor ik aan het verslag van vandaag begin, nog even over de "presidential seal". Marion vroeg of Rick naar West Wing kijkt, ja, dat doet hij, maar zijn informatie kwam van een medewerker in het Witte Huis, waar hij twee weken geleden was. Online kan ik er echter niets over vinden, behalve dit. Ik vind het niet ondenkbaar, dat Bush de adelaar naar de pijlen zou laten kijken, omdat het land in een oorlogstoestand verkeert (volgens hem), maar of het ook echt zo is blijft dus een mysterie.

Vandaag bracht ik behalve Saskia ook de buurjongetjes naar school. Hun moeder (Jeanne) was druk met de nieuwe puppy. Volgens mij moet ze toch wat strenger worden, anders gaat ze er onderdoor! Misschien is een hond van zes of meer maanden toch een beter idee!

Zoals gezegd, was dit wederom een perfecte dag, maar ja, maandag: wasdag en opruimdag na het weekend. Saai, maar het moet gedaan. Na een telefoontje met Christine besloten we om 11 uur een stuk te gaan lopen in haar buurt.

Dit gaf me genoeg tijd om het huis aan kant te maken en boodschappen te halen voor het avondeten.

Ik had besloten, dat we quesadilla's zouden eten. Bij Whole Foods haalde ik de (al gewassen) baby spinazie, geraspte kaas, verse salsa en tortilla's en bij Giant de kant en klare gegrilde kip.

Na mijn gebruikelijke soepje voor de lunch kwam Saskia alweer thuis. Om van het prachtige weer te genieten namen we de fiets naar Vienna en aten daar een heel lekker ijsje (ik weet nu, dat de "sweet cream" smaak bij Coldstone Creamery mijn absolute favoriet is!). Saskia is niet gewend om buiten onze straat te fietsen, dus dit was een goede oefening voor haar. Met de heuvels in deze buurt is het ook een flinke trap voor haar.

Bij thuiskomst en na het maken van al het huiswerk (de voornaamste reden waarom ik uitkijk naar de zomervakantie!) ging Saskia buiten spelen en ik nam mijn fototoestel om foto's te maken van de bloesems in onze buurt. Terwijl ik foto's nam van een prachtige boom in de straat naast de onze, kwam de bewoner naar buiten. Hij zei, dat ik eruit zag als een professioneel en of ik hem de foto kon emailen. Natuurlijk heb ik dat netjes gedaan, hoewel ik geen professioneel fotograaf ben.

De "Dogwood" bijna in bloei


Perenbloesem


Een hangende bloesem


Op het deck heb ik de foto's goed bekeken onder het genot van een Pepsi One. Best een lekkere soda, maar ik vraag me regelmatig af, wat nou de "big Deal" is. Een calorie??? Wie bepaalt dat? En wat betekent dat? En is het nou zo verschillend van Diet Pepsi? Ik vind van niet. Maar ja, wie ben ik, zeker geen marketing persoon!

Gelukkig had ik vandaag niet besloten naar Washington te gaan, want het schijnt er erg druk te zijn geweest (what else is new) en bij het Capitool hield een in het zwart gekleed figuur iedereen goed bezig.

Na weken hopen, zeuren en meer hopen kreeg Saskia vandaag eindelijk haar nieuwe rollerschoenen! Ze was de koning(in) te rijk!

De rollerschoenen