Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, april 19, 2005

Voeding voor geest en lichaam!

Hoe warmer het wordt, hoe makkelijker ik het vind vroeg uit bed te springen! (Helaas zal het niet zo warm blijven, het is tenslotte pas april) Om 7 uur stond ik al gewichten te heffen.

Ik had dan ook heel wat te doen vandaag, vooral omdat ik bij het eerste checken van mijn email uitvond, dat ik al 5 boeken had verkocht via Amazon.com! Die moesten dus allemaal ingepakt, geadresseerd en op de post. Verder heb ik gisteren bij Gap Kids een zwembroekje voor het zoontje van mijn nicht in Nederland gekocht, dat ik ook gelijk heb ingepakt en opgestuurd.

Eerst heb ik natuurlijk Saskia naar school gewandeld, voor de verandering gezellig kletsend met Jeanne (mijn buurvrouw twee deuren verderop), die, nu ze een hond heeft, veel socialer is.

Daarna ben ik als een razende naar Staples geraced om speciale envelopen met "bubble wrap" aan de binnenkant te kopen om al die boeken te verschepen. In de auto heb ik, duizend keer checkend of ik wel het goede boek naar het goede adres stuurde, de boeken erin gedaan en geadresseerd. Er zijn strenge regels omtrent het verschepen, maar goed ook, want Amazon heeft toch een reputatie hoog te houden.

Bij het Oakton postkantoor stond gelukkig geen lange rij, want ik had om 10:30 bij het Metro station afgesproken met Kirsten en het was inmiddels 9:45 en ik moest me nog douchen. Het verbaast me altijd hoe duur het via airmail versturen van pakjes naar het buitenland is! Die zwembroek woog echt niets en toch kostte het bijna $8 om te versturen.

Vorige week was Kirsten jarig (zie dinsdag blog vorige week) en ik had haar beloofd haar op een lunch bij de National Gallery of Art te tracteren. Ik was ietsje later dan beloofd bij de Metro, maar om kwart voor elf zaten we in de trein.

De ingang van het Vienna Metro Station

We stapten uit bij de Smithsonian stop en wandelden over de Mall naar de National Gallery of Art. Opvallend waren de rijen schoolbussen, die naast de musea geparkeerd stonden, het is hoogseizoen voor schoolreisjes.

Bovenaan onze verlanglijst stond het bekijken van de tentoonstelling van "Toulouse Lautrec and Montmartre" in het moderne gedeelte (Oostvleugel) van de National Gallery of Art.

Ook hier stonden bussen voor de deur en groepen kinderen te wachten om binnen te gaan. Maar het is allemaal zo goed geregeld, dat je als "gewone" bezoeker absoluut geen last van de drukte hebt.

De Toulouse Lautrec tentoonstelling overtrof al onze verwachtingen! Ik had hier nog wel langer willen rondkijken, want ik had vroeger een heel stel van zijn posters op mijn kamer hangen. De werken waren niet alleen van hem (hoewel hij in de 36 jaar van zijn leven echt heel wat gemaakt heeft, zeg!), maar ook van tijdgenoten als Van Gogh, Degas en Matisse. Ook de poster van "Tournee du Chat Noir" van Steinlen was vertegenwoordigd, zowel als mijn favoriete schilderij aller tijden: L'Apotheose de Chats. Steinlen heeft zulke leuke werken, jammer, dat hij niet zo bekend is.

Na een uurtje besloten we, dat het tijd werd naar de Rembrandt tentoonstelling te gaan in het klassieke gedeelte van het museum, de Westvleugel. Deze tentoonstelling was veel kleiner, een tweetal kamers. En hij was ook het compleet tegenovergestelde. Hier geen frivole taferelen van "Maison Closes" (bordelen, waar Toulouse Lautrec tekende), maar serieuze portretten van Jesus en Sint Bavo, allemaal met Rembrandt's speciale "touch". Erg mooi, maar ik vind zijn niet religieuze werken interessanter.

Een van Rembrandts religieuze werken

Na Rembrandt liepen we nog wat door de rest van de Nederlandse zalen, Hobbema, van Ruijsdael, Steen, Hals, van allemaal zijn er werken te zien. Ik vind dat toch wel heel wat, al die Nederlandse namen in een Amerikaans museum. Het voelde een beetje ongemakkelijk ten opzichte van Kirsten, want er zijn geen soortgelijke Deense kamers.

De klassieke vleugel van de National Gallery of Art is niet alleen maar schilderijen, maar ook een rustplaats met fonteinen en standbeelden

Na al die cultuur hadden we honger gekregen en begaven ons naar het Garden Cafe. Dit is een kleine oase in het museum (met meerdere oases) met tafeltjes rond een fontein en een overheerlijk buffetje met koude zalm en verschillende salades. Toe waren er de lekkerste mini-brownies, die ik ooit heb geproefd. Ik tracteerde Kirsten voor haar verjaardag. We hebben hier geen kamers vol visite zitten met verjaardagen, maar verjaardagen worden heus wel gevierd door de jarige mee uit te nemen voor een lunch of leuk uitje.

Al te gauw werd het tijd om naar huis te gaan en om drie uur namen we weer afscheid. Ik net op tijd om Katja en Leah tegen te komen, die hun oude leraren bij Marshall Road (Saskia's school) wilden gaan opzoeken. Ze gaven mij hun backpacks om naar huis te dragen. Mijn hemel!! Ik zwaaide serieus even op mijn voeten, zo zwaar waren die dingen en ik ben heel wat gewend! Geen wonder, dat die kinderen al vroeg rugproblemen krijgen. Iedere backpack woog tenminste 20 pond!

Het was ongekend warm weer voor de tijd van het jaar, 30 graden toen ik thuiskwam. Jammer, dat het niet zo kan blijven, maar ja, het is april. Gelukkig is de werkelijke kou over.

Nu terug naar een van mijn favoriete series: House.

En net hoorde ik tijdens een Windows XP reclame zomaar iemand ineens Nederlands praten, heel vreemd om te horen tussen al het Engels!

0 reacties: