De zomer in de bol!

Stralend weer was het bij het opstaan, heerlijk! Nadat ik Saskia naar school had gewandeld en Brynna voor haar verlengde wandeling mee had genomen, lonkte de fiets naar me! Ik vind fietsen zoiets heerlijks, vooral in de natuur, die het W&OD pad ons zo dicht bij huis geeft.

Rijden door de straten van Vienna is al bijna een park-achtig iets, zo groen is alles nu!


Op het pad reed ik helemaal naar Reston, zo'n 10 kilometer verderop. Het was vrij druk en ik had al opgegeven, dat ik nog herten zou zien, toen ik op de terugweg er opeens eentje vlak voor me zag oversteken. Een vader met zijn twee-jarige zoontje zagen ze ook, want er bleken vier jonge herten te zijn. De vader vertelde me, dat hij ook regelmatig een mannelijk hert met een flink gewei bij de groep ziet. Hij zei ook, dat hij dikke slangen had gezien langs het pad (brrr! die mogen voor mij wegblijven!) en een coyote in zijn achtertuin (die op het pad aansluit). Wow! We hebben de herten zeker tien minuten gadegeslagen en toen keerden ze ons de rug toe. Een hertenkamp hebben we hier niet nodig.




Op de terugweg reed ik nog langs "Midgetville", waar zogenaamd dwergen wonen. Het was allemaal een beetje eng daar, overal bordjes met "no trespassing" en heel erg volgegroeid. De wegen waren niet geasfalteerd en ik durfde niet verder te gaan.

Het enige huisje van "Midgetville" dat te zien was (als je de vuilnisbak ernaast zag staan, was het inderdaad heel klein)

Toen ik thuiskwam was ik in een fantastisch humeur en in het weekend vroeg Rick al wanneer "Pasen" voorbij was, met betrekking tot ons interieur, waar nog een Kerstster stond te verwelken en de porseleinen paaseieren nog aan de ramen hingen. Vandaag dus, is Pasen voorbij in huis Engle.

Ik haalde mijn zomer kussens en kaarsen en dergelijke van zolder en ging daarna naar Michael's voor de "finishing touches". Alles is nu turquoise, lemoengroen, oranje en geel, vreselijk vrolijk!

Bij Michael's trof ik een oud, heel net uitziend dametje als cassiere. Haar haar was donker geverfd en ze was heel precies opgemaakt, haar kleding was keurig. Deze dame genoot duidelijk van haar baan, ze kletste aan een stuk door. Alles wat ik gekocht had was "How pretty!" (terwijl ze het allemaal superlangzaam aansloeg, maar goed, ik had geen haast). Ze noemde me te pas en te onpas "Honey", "Sweetie" en "Dear", iets waar ik gewoonlijk een hekel aan heb, maar bij haar paste het op de een of andere manier. Ze wilde weten, waar ik al die mooie zijden bloemen voor ging gebruiken, nou, voor mijn family room, dus. Daar werd ze helemaal enthousiast van, want wie heeft er nu zo'n mooie family room. Nou, ik dus, ha ha. Maar wel heel lief, hoor, zo'n mensje!

Na de lunch en een heel blije Saskia te hebben opgevangen, die maar 3 uit de 50 vragen voor haar math oefen SOL fout had (morgen beginnen de testen in alle ernst, eindelijk!) ging ik naar Cox farms. Dat is een klein tuincentrumpje hier in het centrum van Vienna. Prachtige bloemen hebben ze! Ik ging erheen voor de bloemen voor de bakken op ons deck. Helaas waren er nog geen hibiscussen, misschien is het nog te koud 's nachts daarvoor. Maar ik nam 8 prachtige roze geraniums mee naar huis, die nu het deck opvrolijken. Morgen zal ik foto's van al deze versieringen maken.

Die bloemen kun je veel goedkoper bij bijvoorbeeld Home Depot krijgen, maar ik vind het heel belangrijk, dat plaatselijke kleine bedrijven ook in business blijven. Dit bedrijfje is een kleurrijk geheel tussen alle beton van de winkels eromheen.

Op de terugweg stopte ik bij Whole Foods om wat meer vruchten en groentes te kopen voor het Weight Watchers dieet (en mijn eigen genoegen!) van Rick en Katja. Daar hebben ze de heerlijkste Angel Food cake, een dezer dagen koop ik die!

Bij thuiskomst hoorde ik dat zowel Kai als Katja de bus naar huis hadden gemist, beiden hadden besognes na school. Kai moest oefenen voor het koorconcert volgende week. Hij vindt het iets vreselijks! Het is helemaal niets voor Kai om op te treden, laat staan zingend! Maar ja, hij moet wel, anders krijgt hij een slecht cijfer.

De rest van de middag heb ik mijn tijdschriften, Family Circle en Woman's Day, uitgelezen op de stoep voor ons huis. Lorraine kwam kletsen over de tuin, zij is een echte tuinierster, ik ben meer zo eentje, die zo af en toe wat plant, dat zich dan hopelijk helemaal uitzaait, zodat er verder niets te doen valt.

Toen Wendy, mijn andere buurvrouw, thuiskwam, kwam zij ook meteen kletsen. Zo gezellig! Dit is wat ik zo leuk vind van onze straat, er is altijd aanspraak.

Nu kijken we naar de laatste aflevering ooit van "Everybody loves Raymond", een van onze favoriete series, echt jammer, dat ze ermee ophouden!

Iemand nog een 1962 Dodge? Hij kost maar $3000!