Een onverwachte twist

Gisteravond had ik, zoals we dat hier zo mooi zeggen, een "unpleasant surprise to say the least"! Terwijl ik mijn nieuw verworven (vorig jaar juni heb ik allemaal kronen laten zetten, zie de archieven) gebit floste voelde ik een vreemd klikje en daar kwam de helft van een van de nieuwe kronen los!!

Oh, wat baalde ik! Net nu ik zo blij was jaren van de pijnen van de tandarts verlost te zijn en nu gebeurt dit! Na een slechte nacht, waarin ik me allerlei rare scenario's voor de geest haalde (onvoorstelbaar, wat er om 3 uur 's nachts door je hoofd gaat, toen realiseerde ik me pas wat een fobie ik als kind voor de tandarts heb ontwikkeld!), belde ik al voor 8 uur het noodnummer van de tandartsenkliniek.

En dit is wel heel fijn, zelfs als ik dat nummer om 3 uur 's nachts had gebeld (maar zoveel zelf discipline had ik nog net om dat niet te doen, ha ha) was het vriendelijk en geruststellend beantwoord. Deze kliniek concentreert zich op mensen als ik, die liever een rottend gebit hebben, dan naar de tandarts gaan (ok, zo erg was ik nog niet, maar toch...), en dat is aan alles te merken.

De vrouw aan de andere kant van de lijn was zo geruststellend mogelijk. Ja, de tandarts zal het kunnen maken en nee, het zal niets kosten en nee, dit is niet gewoon, dus geen zorgen om de rest van je kiezen en we kunnen je om half elf zien en dan praten we verder.

Ok, dus nog twee uur door te komen. Als je geen fobie hebt, weet je niet hoe dat is, het "fight or flight" instinct is zo sterk! Ik heb zelfs nog de telefoon in mijn hand gehad om de afspraak te verzetten. Maar ik wist, dat dat niet tot de mogelijkheden behoorde.

Vandaag was ook de eerste dag van Saskia's SOL testen. Het is misschien wat verwarrend, alle academische testen waaraan zij onderhevig is dezer dagen. De test van afgelopen zaterdag was een intelligentie test. De reden, dat we die hebben gedaan met haar is dat ze in relatie tot haar school prestaties gedurende het jaar erg beneden haar (wat wij tenminste waarnemen) niveau scoorde in testen. Aangezien dit schoolsysteem zo op dat soort standaard testen functioneert wilden we zeker zijn, dat Saskia niet ergens een probleem daarmee heeft.

Deze "SOL" (standard of learning) testen, die nu worden afgenomen, hebben eigenlijk tot doel om de scholen te evalueren. Die krijgen meer federale dollars naarmate hun scores hoger worden. En dus staan de leerkrachten onder druk om te presteren, hun kinderen moeten hoog scoren voor de school. Dit heeft een averechts effect (zoals de afgelopen maanden duidelijk is geworden hier), want die druk om te presteren wordt op de schouders van de kleintjes gelegd, met alle gevolgen van dien. Dit alles is deel van President Bush's "No Child Left Behind", wat op papier goed klinkt, maar in de praktijk allerlei bloedneuzen oploopt.

Op weg naar school kwam een prachtige specht overvliegen en ging in de boom naast ons huis zitten. Het was er zo een met een prachtige rode kuif, die zelfs in vlucht te zien was. Helaas lukte een foto niet, want zodra ik mijn camera tevoorschijn haalde, vloog hij weg! Ik ben niet echt een "birdwatcher", maar als mooie vogels recht voor me langs vliegen word ik wel even enthousiast! Ook van de vlakbij zingende knalrode kardinaaltjes en knalgele goudvinkjes, misschien word ik toch oud (als ik 70+ ben zal ik zeker met een verrekijker om mijn nek lopen)!

Bij thuiskomst was er nog anderhalf uur voor de gevreesde afspraak. Brynna liep als een gek te bedelen om een langere wandeling (wat halverwege de wandeling verandert, dan loopt ze ver achter me en moet ik haar praktisch meetrekken, ze heeft erge last van arthrose), dus dat leek me een goede opvulling van de tijd. Zoals altijd voelde ik me na die wandeling veel positiever!

Als beloning na alle leed stelde ik mezelf sushi voor lunch in het vooruitzicht en begaf me naar de tandarts. Daar werd ik zo vriendelijk en sympathiek ontvangen, dat ik me meteen rustiger voelde, wat dat betreft zijn Amerikanen toch echt heel sterk, je krijgt het gevoel, dat ze heel persoonlijk met je begaan zijn. Ik moet zelf die kunst nog verfijnen. In de stoel, waar ik uiteindelijk twee toch wel zeer oncomfortabele (schouderklopje van tandarts,"we'll fix this for you right away", yeah right!) uren doorbracht, kreeg ik lachgas en verdoving en CNN Headline News op de achtergrond. Nou van dat laatste word je nou niet bepaald relaxed! Alles over moord, doodslag, oorlog en meer van dat ergs. Maar ik probeerde me daarop te concentreren en voila, ik voelde minder. Ra ra!

In ieder geval stond ik om half een met een tijdelijke kroon weer buiten, op 9 juni krijg ik de permanente. Volgens mij was die kies al van het begin af gebroken, maar de tandarts deed er alles aan niemand te beschuldigen. Tenslotte moet hij uitkijken voor vervolgingen, niet dat ik dat zou doen, maar de verzekeringen daarvoor bij medische beroepen zijn gigantisch.

Bij Whole Foods beloonde ik mezelf dus met sushi, maar ook met heerlijke kersen! Die kostten weliswaar $7 per pond en ik kocht bijna 3 pond! Maar vanavond is er nog maar een laagje van over! Ze worden als snoepjes gegeten, vooral nadat ik ze met een ouderwetse Nederlandse kersenpitter heb ontpit.

Het was heerlijk weer vanmiddag en ik heb veel buiten zitten computeren. Aan het einde van de middag kwam mijn buurvrouw Wendy voor een glaasje wijn en een "chat". Hartstikke leuk! Zij hebben een huis in Maryland aan de Chesapeake Bay en gaan daar ieder weekend heen. Ze stuurde een uitnodiging voor een "Pig roast" voor Memorial Day, helaas zijn we dan weg, maar ik kan niet wachten tot we hun huis daar zien!

In de Washingtonian las ik dat bepaalde juwelen van Koningin Beatrix ter ere van haar 25 jarig jubileum in het Corcoran museum in Washington DC te zien zijn. Dat lijkt me toch wel leuk om te gaan zien!!

Katja heeft intussen een rendabele babysitting business. Ze komt net terug van een avond bij een familie een paar huizen verderop en kreeg meteen daarop een telefoontje van een andere familie, die haar nodig heeft. Er valt met babysitten heel wat te verdienen hier als tiener!

Hieronder de beloofde foto's van ons "zomer" huis:

Vanuit de keuken genomen


De "Family Room"


De laptop aan de rechterkant is die van mij en daar zit ik dus, op die bank, terwijl ik dit alles typ.