Sex bracelets?

Aanvankelijk had ik voor vandaag het Arboretum in Washington op het programma staan. Daar is een prachtige azaleatuin, die nu vast helemaal in bloei staat. Twee jaar geleden heb ik daar uitgebreid gefotografeerd en ik wilde het eigenlijk nog een keer doen.

Maar toen ik wakker werd, was het bewolkt en bovendien is het Arboretum in het noord-oostelijke deel van de stad, niet bepaald het veiligste gedeelte, vooral niet voor een vrouw alleen. Dus ik besloot af te zien van dat plan voor dit jaar, Vienna heeft genoeg bloeiende azalea's om me (fotografisch dan) op uit te leven.

Vanochtend het zoveelste schooldrama met Saskia, waarbij Rick haar zelfs naar school moest dragen, huilend en al en ik een blik van de juf kreeg, die boekdelen sprak. Ze vindt mij duidelijk een overbeschermende ouder. Gek toch, dat Saskia dol is op de lessen, die ze van een andere lerares krijgt. Ra ra?

We hebben vanmiddag wel goed besproken, dat het zo niet langer gaat en met Saskia afgesproken, dat ze zonder morren naar school zal gaan en dan 's middags iets leuks in het vooruitzicht heeft. Ok, omkoperij, maar je moet toch wat?

Na al die stress had ik er behoefte aan eens lekker te gaan lopen. MP3 speler aan en rennen maar. Inmiddels scheen de zon weer volop en was de temperatuur zeer aangenaam, echt een genot langs al de kleurige en geurige bloemen te rennen. Hier moeten we in de lente vooral van genieten, want 's zomers wordt het vaak zo warm, dat niet veel bloemen het goed doen.

Tijdens het rennen belde ik Christine op om mijn hart te luchten over het gebeuren met Saskia. Het hielp goed haar opinie te horen, want ze deed me inzien, dat wij Saskia's advocaten zijn en als Saskia ongelukkig is, is dat niet iets om maar opzij te schuiven, zoals de lerares lijkt te willen doen.

Bij thuiskomst viel me op, dat de prachtige witte azaleas bij de buren nu bloeien en de irissen bij andere buren. Ik pakte mijn fototoestel en liep brutaal hun tuinen binnen. Ik vind azaleas een van de meest decoratieve bloemen, heel fotogeniek! Ik kan er in ieder geval geen genoeg van krijgen.



Toen de kinderen thuiskwamen wilden ze allemaal naar Safeway. Dit begint een wekelijkse excursie te worden, heel grappig. Er waren jaren, dat ik alleen zonder kinderen boodschappen ging doen. Als zij meekwamen werd er gejengeld en gezeurd en het was geen plezier. Dat is nu wel anders, niet alleen helpen ze mee gezonde dingen uitkiezen (ok, met uitzondering misschien van de crackers met kipsmaak, die Saskia koos), maar ook met de tassen in de auto laden en, vooral belangrijk, het wegzetten thuis. Zo'n legertje helpers is heel handig!

Net toen dit een heel saai blog dreigde te worden, belde Katja's vriend Tom op. Of zij hem nog een "sex-bracelet" kon geven, want hij had met zijn eerdere armband "action" gehad. Waaaaaat???

Nu had ik wel al dit artikel gelezen, maanden geleden, maar Kai is al helemaal niet geinteresseerd en Katja verzekerde me, dat ze dat soort armbanden alleen maar heeft omdat ze ze leuk vindt staan.

Door Toms telefoontje werd ik toch wel weer wat gealarmeerd en heb Katja de oren van het hoofd gevraagd. Gelukkig bleek het allemaal onschuldiger dan gevreesd. De "action" van Tom was slechts een slobberige kus en Katja heeft de armbandjes echt omdat ze ze leuk vindt.

Christine en ik grapten wel, dat wij ook wel wat van die armbandjes kunnen gebruiken en het spelletje "Snap" kunnen spelen, zij met Chuck, ik met Rick (dit even voor de goede orde). Na bijna 20 jaar huwelijk wil je weer wat nieuws, toch?