Actief!

Zaterdag:

Het zal vast geen nieuwtje zijn voor degenen, die mijn blog lezen, maar ik ben dol op actief zijn. Nu is dat soms erger, dan anders, ik zal de hormonale details maar achterwege laten.

Al op vrijdag voelde ik die drang, dat gevoel van niet stil kunnen zitten, van "avontuur" hoe klein ook, als het maar iets was.

Zaterdagochtend is, voor Rick althans, uitslaapochtend. Hij moet iedere dag voor half zeven het bed uit en ik snap zijn drang tot zo lang mogelijk onder de veren blijven best. Maar als de kamer dan een en al zonnestraal is kan ik niet blijven liggen, hoezeer ik me dat de avond van tevoren ook voorneem!

Ik stap uit bed, doe mijn dagelijkse oefeningen, waaronder 300 buikspieroefeningen, en maak een lekker sterke kan met koffie (Rick maakt het altijd nog net iets te zwak).

Als ik me zo energiek voel vind ik het moeilijk maar gewoon te zitten. Gelukkig leeft Rick al bijna 18 jaar met mij en ook hij staat voor zijn doen vroeg op. Hij stelt voor de fietsen op de auto te laden en langs de Potomac te gaan fietsen. Yes!!!

Als een kind zo blij voel ik me. Geen van de kinderen wil mee, Katja moet zich al bij Relay for Life aanmelden, waar ze de hele nacht zal doorbrengen (daarover later meer) en Kai en Saskia spelen de Sims op de computer.

Rick neemt de route langs het Pentagon naar Washington Reagan National Airport. Iedere keer als ik het Pentagon zie, moet ik weer even kijken naar de plek waar het vliegtuig in het gebouw is gevlogen. Het ziet er net iets nieuwer uit, maar verder is er niets te zien, dat aan die tragedie herinnert.

Het Pentagon vanaf de snelweg

Bij Gravelly Point, net naast Reagan National, waar je de vliegtuigen zo laag over ziet vliegen, dat het lijkt of je ze kunt aanraken, parkeren we de van. Van hieruit fietsen we langs de Potomac rivier naar de Key Bridge, de toegang naar Georgetown.

Fietsen langs de Potomac


Een klein stuk van dit traject heb ik al vele malen gewandeld met de kinderen, ook toen ze kleiner waren. Maar dit is de eerste keer, dat ik deze kant uit fiets. Een groot deel van het pad is van hout, door bossig gebied. Als we niet in het bos zijn hebben we prachtig uitzicht over het Lincoln Memorial, het Washington Monument, het Capitool in de verte en de bekende gebouwen van Georgetown. Rick zegt, dat ik een gevaarlijke fietspartner ben, want ik stop telkens om foto's te nemen.

Op de Potomac is het ook een drukte van jewelste. Kayakers, roeiers en andere plezierboten delen deze tot een van de langste ter wereld behorende rivier.


Bij de Key Bridge aangekomen besluiten we er even overheen te rijden. Dat is toch wel een speciaal gevoel. We bedenken, dat we volgende keer geld mee moeten nemen en in Georgetown moeten lunchen. We zijn opgewonden over de mogelijkheden, die fietsen ons hier geeft.

Een militaire helicopter vliegt over ons heen, terwijl we van het uitzicht vanaf de Key Bridge genieten

Op de terugweg brengt Rick zijn fiets weg naar Performance Bicycles voor een tune up en halen we lunch bij Subway.

Eenmaal thuis haal ik Saskia over om met me mee te gaan om de laatste Vaderdag inkopen te doen. Ricks grote cadeau is gelukkig binnen, maar Kai en Saskia willen ook wat geven. Katja heeft besloten een kaart met een IOU (I owe you) te geven, want ze is er vannacht tenslotte niet en ook niet morgenochtend bij het ontbijt.

Als eerste gaan we naar Blockbuster, maar Saskia wil Rick graag de dvd van National Treasure geven en die is uitverkocht daar.

De volgende stop is Whole Foods, waar ze een Port tasting hebben. Ricks favoriete alcoholische drank is port, dus dit is een "Aha!" moment voor mij. Ik koop een heel lekkere, 10 jaar oude port voor hem, zeker wetend, dat die in de smaak zal vallen. Kai kan die geven.

Vervolgens begeven een zeurende (ik wil naar het zwembad, Mammie!) Saskia en ik ons naar Hollywood Video. Ook daar blijkt National Treasure niet aanwezig, maar Saskia kiest "Hitch" als alternatief. Prima, geen van ons heeft die film nog gezien.

Met de belofte, dat we ook ijsjes zullen kopen, krijg ik Saskia nog net mee naar Safeway. Soms is het onhandig, dat Whole Foods alleen maar "gezonde" dingen verkoopt. Dat betekent, dat we voor de minder gezonde dingen (tja, die eten en drinken we ook) toch naar een "gewone" supermarkt moeten.

Eindelijk, eindelijk kan Saskia zich bij thuiskomst in haar zwempak kleden. Ikzelf verkleed me niet, want we kunnen maar een uurtje blijven en het water is me alweer te koud op het moment.

Met moeite krijg ik Saskia er bij de "break" weer uit. Ieder uur om kwart voor het uur moeten de kinderen een kwartier het zwembad uit, ideaal om ze mee naar huis te krijgen, want anders zou het helemaal niet lukken!

We gaan met zijn vieren bij Chevy's eten. We krijgen een tafeltje op hun terras en Rick en ik bestellen een meloen margarita. Hmm!!! Ook de zalm fajita's smaken voortreffelijk!

Katja zullen we tot morgenochtend vroeg niet zien en dan zal ze vast doodop zijn, want de Relay for Life duurt de hele nacht. Het is wel bijzonder, dat ze eraan meedoet, ik ben erg trots op haar begaanheid met dit soort acties.

We zijn met twee auto's gekomen, want we gaan naar de film, Rick en Kai naar Batman Begins en Saskia en ik naar The Perfect Man. Het is weliswaar in dezelfde bioscoop, maar onze film duurt veel minder lang. The Perfect Man is leuk, maar hij zal geen Oscars winnen. Het verhaal is vrij simpel over een moeder, die eindeloos op zoek is naar de "perfect man" en een tiener dochter, die genoeg heeft van het constante verkassen als haar romances stuklopen. Uiteindelijk is het een super zoetig einde. Maar ach, Heather Locklear en Hillary Duff zijn leuke actrice en ik vind Chris Noth ook helemaal niet vervelend om naar te kijken. Goede zaterdagavond entertainment, dus!

Om 9 uur zijn Saskia en ik weer thuis en maken alles gauw klaar voor vaderdag. Morgen vroeg op, want we gaan naar Kings Dominion!