Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, juni 03, 2005

Filmdag!

Door de miezerige regen begaf ik me vanochtend vroeg naar de dokter. Het weer bevestigde hoe ik me voelde, want dit bezoek was een grote zelf overwinning. Vroeger had ik nooit moeite met doktersbezoeken, tot ik een dokter trof, die er op uit leek te bewijzen, dat er iets mis was met mijn gezondheid. Eindeloze testen, nerveus wachten op uitslagen, foute uitslagen, opnieuw testen, dreigementen van de dokter, noem maar op, ik ging weg bij die dokter en was het een paar jaar helemaal beu.

Maar de nadruk van de gezondheidszorg ligt hier zo op het preventieve en ieder tijdschrift, dat je leest, benadrukt hoe je toch ieder jaar onderzocht moet worden, dus heb ik schoorvoetend al maanden geleden deze afspraak met de dokter, die Kirsten ook ziet, gemaakt.

De dokter is een Argentijnse, iets jonger dan ik, en ze maakt deel uit van een grote praktijk. Allemaal dingen, die me aanstaan, want mijn vorige dokter was in de zestig en had een praktijk alleen, die bol stond van de advertenties voor cholesterol medicijnen en andere farmaceutische bedrijven. In de praktijk, die ik vandaag bezocht, was geen reclame te vinden.

Het geheel duurde anderhalf uur en nu moet ik op de uitslagen van de testen wachten. Al met al viel het reuze mee. Deze praktijk is maar vijf minuten van ons huis weg, makkelijker kan het niet! Bovendien accepteren ze onze verzekering, waardoor ik niets hoefde te betalen.

Het weer bleef somber en de kinderen hadden vrij, dus besloten we vanmiddag een filmmiddag te maken. Op tien minuten rijden van ons huis hebben we een theater met 12 zalen en de twee films, die we graag wilden zien, speelden daar ook.

Met Katja en Saskia ging ik naar de 13:10 show van "Sisterhood of the Traveling Pants". Katja had al een tijd geleden dit boek gelezen en de film is een echte "chick flick". We zaten dan ook alleen met tienermeisjes en hun moeders in het theater. Kai had geen zin om te komen en maar goed ook, hij had er niets aan gevonden.

De film was veel meer, dan ik ervan had verwacht. Er zaten echt diepgaande stukken in, zoals een moeder, die zelfmoord pleegde en hoe haar dochter pas veel later zichzelf toeliet om daarom te treuren. En een meisje, dat leukemie heeft, en later sterft. We zaten toen allemaal te sniffen. Het was geen oppervlakkige film, zoals sommige recente tienerfilms.

Helaas zaten er achter ons een paar mensen met een "large" popcorn en het geknauw en gekraak was niet van de lucht! Ik moest me enorm bedwingen om die zak niet uit hun handen te rukken! Mijn hemel, hoe irritant!! Maar ik heb me in kunnen houden, zij het met grote moeite.

Na afloop hadden we anderhalf uur voor de volgende show en bracht ik Katja thuis en haalde Kai op. Ik had tickets voor Madagascar om 16:20. Na weer een diet Coke en een Ben and Jerry's ijsje te hebben gekocht voor tijdens de film vonden we goede plaatsen. Dit keer zat het theater vol met ouders en jonge kinderen, die regelmatig luidkeels uitleg kregen over het hoe en waarom van de film. Sommige mensen denken echt, dat ze alleen in zo'n theater zitten!

Madagascar is een kostelijke film! En zo heerlijk kleurrijk! Het is natuurlijk geen diepgaand verhaal, maar zeker leuk om op een regenachtige middag te gaan zien. De pinguins waren de sterren vond ik.

Zo werd een druilerige middag nog erg leuk. Er zijn op het moment een heel stel leuke films uit en er komen er in de komende weken een heel stel meer. Zo zien we allemaal uit naar "Charlie and the Chocolate Factory" met Johnny Depp, die 15 juli uitkomt.

Rick heeft vandaag officieel te horen gekregen, dat hij teruggaat naar zijn oude positie bij Microsoft. Dit is iets wat hij al maanden wil en dus reden voor feest. Het betekent waarschijnlijk, dat hij weer vaker gaat reizen, maar het belangrijkste is, dat hij gelukkig is in zijn werk.

Om dat te vieren hebben we bij Cafe Renaissance gegeten. We worden daar alsof we familie zijn begroet. Vooral Saskia, de eigenaar van het restaurant is dol op haar. Aan iedere klant (meestal oudere mensen) vraagt hij, of ze Saskia geen prachtig meisje vinden en natuurlijk beamen ze dat allemaal. Arme Sas komt nu op de leeftijd waarop ze dat niet meer zo leuk vindt, maar stiekem voelt ze zich volgens mij toch gevleid.

Heerlijk nog drie vrije dagen te goed!!

0 reacties: