Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, juni 16, 2005

Koninklijk zilver

Vandaag hadden Angele en ik afgesproken een tweede poging te wagen om het zilver van Koningin Beatrix in het Corcoran Museum te gaan bekijken.


Het was prachtig weer en in de Metro werd meteen duidelijk, dat het toeristenseizoen al is aangebroken, ook al gaan onze kinderen nog naar school. Het zat veel voller, dan gewoonlijk om half elf 's ochtends.

De wandeling van het Smithsonian metro station naar het Corcoran museum is ongeveer een mijl. We liepen langs het Washington Monument, waar heel hard gewerkt wordt om de omgeving weer open te stellen voor het publiek. Het is na 11 september omgeven geweest door een hoog hek, terwijl er veiligheidsmaatregelen werden geinstalleerd. Nu is het klaar en wil men het vast met 4 juli open hebben.

Terwijl we wilden oversteken naar het Witte Huis hoorden we allerlei sirenes en kwam er een heel stel zwarte auto's begeleid door politie langs. Helaas niet de president, maar een of andere belangrijke diplomaat.

Het Corcoran museum is een heel mooi gebouw, het past in het neo-klassieke Washington. We liepen de trap op door de zware houten deuren, die vandaag openstonden. We betaalden de $6,75 toegangsprijs en gingen op zoek naar Beatrix' schatten.


We liepen naar boven, langs een aantal zeer kleurrijke standbeelden en kwamen in een zaaltje met Nederlandse stillevens van onder anderen Gerard ter Borch (bekend om hoe fotografisch hij satijn kon schilderen). Via een andere trap liepen we weer naar beneden.


Beneden liepen we een kamer binnen, die allerlei vergulde versieringen langs de muren en aan de muren had. Hier stonden de zilveren bokalen, juwelendoosjes en andere prachtige zilverstukken van het Nederlandse koninklijk huis. Vooral Koning Willem III kreeg nogal wat tijdens zijn regering! De voorwerpen waren stuk voor stuk indrukwekkend. Werkelijk prachtig! Vooral de heel gedetailleerde gravures in het zilver. Dit was waarschijnlijk maar een klein percentage van al het zilver, dat het koningshuis bezit, maar het was zeker een exquisiet deel.

Nederlands zilver in een Amerikaans museum, toch wel bijzonder!

Ik durfde er maar een foto te nemen, want toen mijn flits ging, kwam er meteen een suppoost de zaal binnen. Iets zei me, dat fotografie verboden was. Oeps! (Maar de foto was gemaakt, hi hi)

Er waren andere belangstellenden, waaronder een oudere Nederlandse dame, die haar Amerikaanse gezellen van alles vertelde over de geschiedenis van het Nederlandse koningshuis.

Hierna liepen we door de rest van het museum, wat niet erg groot is. We zagen onder anderen een indrukwekkende tentoonstelling van de Japanse fotograaf Shomei Tomatsu, die ook veel in Nagasaki heeft gefotografeerd, sommige foto's erg schokkend.

Na al deze cultuur hadden we honger gekregen en besloten bij het cafeetje wat te gaan eten. Er stonden heerlijke salades op het menu, Angele nam er een met geitenkaas en ik een salade nicoise.



Het World War II Memorial blijft een mooi fotografisch onderwerp

Via het World War II Memorial, waar drie soldaten in uniformen uit die tijd uitlegden hoe het toen was en poseerden met kinderen, liepen we terug naar de Metro.

Drie soldaten met het World War II Memorial en Lincoln Memorial op de achtergrond

Om half vier kwam Laura om mij een massage te "geven". Als ik het niet nodig had en zij niet zo aardig was, zou ik er nooit een nemen, want ik heb er een grote hekel aan!! Maar het helpt goed en gelukkig heb ik er in de zomer minder nodig.

Na de massage wilde Saskia naar het zwembad. Nu ben ik zo'n slappeling, dat het met 27 graden al te koud was voor mij om te zwemmen. Dus ben ik met mijn boek in een ligstoel gekropen en heb verder gelezen in "Lamb, the gospel according to Biff" over de kindertijd van Jezus. Ik vind het boek heerlijk! Heel anders, dan wat ik gewoonlijk lees, maar zeer onderhoudend en het zet je toch aan het denken, want het zou best kunnen, dat Jezus zo zijn kindertijd doorbracht.

Thuis hebben we ons met zijn drieen door een hele zak Pirate's Booty gewerkt. Maar dat is ok, want het is een gezonde snack! Vooral Veggie Booty, wat ik wel lekker vind, maar de kinderen niet, zit vol vitamines.

En om te eindigen met iets "artistieks", deze artiest gaat voor mij te ver. Wat voor belang kan het nadoen van zoiets nu hebben?

0 reacties: