Lazy days of summer

Soms vind ik het moeilijk om weer eens met iets origineels aan te komen in mijn blog. Vandaag was zo'n dag, niets aardverschuivends heeft plaatsgevonden en toch was het een heerlijke dag.

Het weer blijft voortreffelijk! Het kan voor mij niet warm genoeg. Jammer, dat de kinderen nog wel telkens naar school moeten, waar de air conditioning niet optimaal werkt en vooral op Katja's school is het echt zinderend heet in de lokalen. Toch weigert ze een korte broek te dragen. Pff, probeer maar eens in hitte van bijna 40 graden in een spijkerbroek te zitten en dan ook nog te leren!

Vanochtend had ik een gesprek met het hoofd van Saskia's school over de testresultaten van een paar weken geleden. Gelukkig is ze helemaal aan mijn kant en ziet in, dat Saskia meer nodig heeft, dan het invullen van formulieren, zoals nu. Iedere middag brengt ze weer een hele berg huiswerk mee, terwijl haar vriendinnetje Laura, die een andere lerares heeft, geen huiswerk heeft. Zo oneerlijk!

Christine en ik hebben vanochtend anderhalf uur door de hitte gelopen. Het is nu wel zo warm, 's ochtends vroeg al, dat je voornamelijk in de schaduw wilt lopen. De dieren zijn ook vroeg druk, we zagen konijnen en chipmunks. We liepen door het bos met een kabbelend beekje langs de weg, erg mooi. Je hoeft hier echt niet ver weg te gaan voor pure natuur.

Na de wandeling besloot ik mijn nagels te laten doen. Toen ik opbelde om een afspraak te maken, bleek het Vietnamese vrouwtje, waar ik meestal heen ga, niet meer daar te werken. Deze nail salons zijn Vietnamese eilandjes. De mensen daar spreken heel weinig Engels en dus zal ik wel nooit weten, waar ze heen is gegaan. Het antwoord vandaag was "she called and said she moved". Er was meteen een andere Vietnamese in haar plaats.

Degene, die mijn nagels vandaag deed, spreekt tenminste Engels. Dat vind ik toch wel zo gezellig, als je een beetje kunt kletsen. Nu ben ik daar lang niet zo goed in als mijn Amerikaanse "collega's". Ik sta er telkens versteld van, hoe die met zo'n beperkte mogelijkheid tot conversatie van alles van de families van de Vietnamese vrouwen lijken te weten! Ik moet ook wel tot mijn schaamte toegeven, dat zulke dingen me hoegenaamd niet interesseren. Natuurlijk vind ik het leuk, dat "T" nog een zoontje verwacht en ik mag haar ook heel graag. Maar verder gaat mijn interesse ook niet. Misschien ben ik, als Nederlandse, wel de oppervlakkige in het contact hier!

Ik merk dat wel vaker, vooroordelen tegen Amerikanen zijn vaak, dat ze "oppervlakkig" zouden zijn. Of ik ben heel Amerikaans, want ik ben dat ook, of Amerikanen, die vaak zich persoonlijke dingen over anderen herinneren, waar ik jaloers op ben, zijn helemaal niet oppervlakkig. In ieder geval heb ik weer mooi roze gelakte nageltjes en nette wenkbrauwen.

Omdat het zo warm was, droeg ik vandaag een makkelijke jurk zonder mouwen. Van alle kanten kwamen de complimenten op me af. Wat zie je er mooi uit, waar ga je naar toe, heb je iets bijzonders? Nee, het is gewoon een makkelijke jurk!

Bij het zwembad, waar Saskia na haar pianoles naar toe wilde, had ik er nog een heel gesprek over met mijn Chileense overbuurvrouw. Zij vertelde (en ze heeft een heel mooi figuur), dat ze zich in Chili dik voelde, want iedereen is daar dun en allemaal volgens de laatste mode gekleed. Er wordt nauwelijks gegeten en iedereen is met zijn/haar gewicht bezig. Terwijl ik zo naar haar luisterde en hoe ze helemaal niet blij met haar uiterlijk was, ondanks dat de meeste Amerikaanse vrouwen waarschijnlijk jaloers naar haar keken, werd het me duidelijk hoezeer we allemaal aan cultuur onderhevig zijn. En hoe verschillend die culturen zijn. Erg interessant, allemaal.

Met moeite kreeg ik Saskia om half acht het bad uit. Dat wordt nog wat, deze zomer! Ik had me toch een honger! Maar ja, het is ook wel lekker nog zo laat te zwemmen.