Pizza bij het zwembad

Om acht uur open ik mijn luie ogen. Het is wat bewolkt buiten, na de zware onweersbuien van gisteravond hangt er een dichte mist. Behalve Rick, die tegelijk met mij opstaat ligt het huis in diepe rust.

We eten samen een bakje Fiber One Honey Clusters met een opgesneden halve banaan als ontbijt. Ik voel me echt "ouder", want Fiber One heeft veel vezels en vooral ouderen eten dat om "regelmatig" te blijven. Wij vinden de nootachtige smaak gewoon lekker, maar we hoeven de kinderen dit niet voor te zetten.

Christine's dochter Mallory doet tot eind juli een theater kamp niet ver van ons huis en om 9 uur komt ze hier om te gaan lopen. We lopen anderhalf uur door heuvelachtig Vienna. Het is vochtig buiten, maar pas als de zon halverwege tevoorschijn komt wordt het echt heet. Ik loop met 10 pond gewichten in iedere hand en Christine heeft een sinusitis, maar we houden vol!

Als we om kwart voor elf ons koele, air conditioned huis weer binnenlopen is er nog steeds geen teken van leven. Rick is naar zijn werk, maar de drie kinderen liggen nog op een oor. We drinken wat ijskoud water en Christine vertrekt.

Al sinds september vorig jaar heb ik Katja beloofd, dat we deze zomer naar New York City zullen gaan. Zij heeft onze reis daarheen vorige zomer gemist. De beste tijd om te gaan zal 26 juli tot en met 28 juli zijn. Rick heeft met zijn vele reizen allerlei Hilton punten bij elkaar gespaard, dus ik bel met Hilton Honors om te zien, wat ze ons kunnen bieden. Ik begin met het Doubletree hotel, want een gratis nacht en een betaalde nacht daar zouden het goedkoopst zijn.

Daar blijkt alleen een kamer met een queensize bed open te zijn en met drie kinderen lijkt me dat niets! De volgende stap is te kijken of de veel duurdere Hiltons plaats hebben. De New York Hilton heeft dat, maar laat niet een gratis en een betaalde nacht toe (er is een twee nacht minimum). De Waldorf Astoria wel, maar de tweede nacht kost dan $410! Pff!

Maar dan zegt de Honors meneer iets interessants: als ik $210 betaal kan ik de 21000 punten bijkopen, die ik nodig heb voor een tweede gratis nacht. Versta ik dat goed? $210 totaal voor twee nachten in een Hilton hotel in het centrum van New York? Ja, en dat is alles, geen extra belastingen of wat ook. Ook in het Waldorf Astoria (toch wel de creme de la creme van New York hotels!)? Ja, ook daar. Mijn hart maakt een grote sprong en ik boek twee gratis (nou ja, $210, dus $105 per nacht, dat is praktisch gratis voor zoiets!) nachten in het Waldorf Astoria, het hotel waar presidenten, koningen en koninginnen logeren. Wanneer zou ik die kans ooit weer krijgen?

Ook op de Amtrak tickets naar New York krijg ik 90% korting voor de twee jongsten, plus nog een AAA korting, waardoor de totale kost zeer gunstig is.

Dansend loop ik naar boven, want het is nu toch tijd om op te staan. Kai en Katja zijn net zo blij als ik, als ik ze over het nieuws vertel. Het is een goede manier om op te staan.

De kinderen eten brunch, want ontbijt kun je het om 11:15 niet meer noemen. Katja is, sinds ze met de Weight Watchers is begonnen, 25 pond afgevallen en haar bikini's zijn te groot. Ik bied haar aan een paar nieuwe te gaan kopen. We gaan eerst naar Tysons II om onze informatie over de reis naar Aruba op te halen bij American Express.

Bij Hecht's vinden we drie bikini's, die haar erg leuk staan. Ze haast me, want ze wil met haar vriendin naar het zwembad. Na al het gehaast belt ze Leah in de auto en hoort, dat die helemaal niet kan, want ze moet naar haar zoveelste basketbal wedstrijd.

Aan Katja en Saskia merk ik, dat ze het moeilijk vinden, dat al hun vriendinnen in een kamp zitten. Ik heb ze allerlei gelegenheden gegeven om zich ook voor zo'n kamp op te geven, maar geen van beiden wilden dat (Kai kan heel goed alleen zijn, dus daar speelt het niet zo voor). Het is natuurlijk makkelijk voor mij, om dit alles als voorbeeld te gebruiken, maar ik probeer dat maar niet te veel te doen.

Katja's humeur zakt naar het nulpunt en ik probeer haar eruit te helpen, zonder succes. Tot ik zeg met haar een bal te gaan gooien in het zwembad. Hoe simpel kan het zijn?

Saskia's vriendinnetje Madison komt en we gaan met zijn allen naar het zwembad. Katja en ik gooien een bal naar elkaar en kletsen erop los. Ik zie een stukje toekomst voor me, we kunnen het goed met elkaar vinden. Verscheidene bekenden maken opmerkingen over hoe goed Katja eruit ziet, iets wat duidelijk haar zelf vertrouwen opbouwt. Soms vind ik het moeilijk een tiener op te voeden in een mij onbekende samenleving en dan opeens voelt het weer heel natuurlijk.

Nadat ik de pizza voor de kinderen heb besteld, bel ik mijn andere tiener thuis op. Hij komt daarvoor wel naar het zwembad. Na het pizza eten blijft hij, want er is inmiddels een vriend komen opdagen.

Katja, Saskia, Madison en ik gaan naar huis. Saskia en Madison willen nog spelen voor Madison wordt opgehaald en Katja en ik bestellen samen met Rick Japans eten.

We hebben nu bijna een week vakantie en ik vecht tegen verveling, vooral bij de meisjes. Maar geen van beiden zijn van plan volgend jaar toch maar naar een kamp te gaan. "Camp Mammie" is toch leuker ;).