Onze webcam

Cul-de-sac Cam

woensdag, september 07, 2005

Energie

Hoewel ik weet, dat het eventueel saai zou worden, bedenk ik me tijdens mijn fietstocht van vanochtend, hoe heerlijk het zou zijn, als het altijd zulk weer is als vandaag.

Tussen de 25 en 30 graden met volle zon en een licht windje. Niets van de klamheid van de zomer, die, ondanks dat ik de hitte heerlijk vind, je toch loom maakt. Met dit weer heb ik energie voor tien! Misschien ook omdat ik alles klaar en aan kant wil hebben, zodat ik van het weer kan genieten.

Bij het opstaan zie ik buiten in de tuin een perfecte spinneweb met prachtige dauw druppeltjes erop. De zon schijnt erop en ik moet natuurlijk een foto nemen. In pijama en op blote voeten haast ik me naar buiten. Wat een meesterwerkje! De spin is trouwens niet thuis.


Al om kwart over acht loopt Saskia haar school binnen, met weer "gewone" haren, want ze heeft haar vlechtjes er gisteravond uitgehaald met veel moeite, en Brynna en ik lopen verder. Ook zij kan meer, nu het niet zo vreselijk warm meer is.

Daarna stap ik op de fiets en rij in totaal 10 mijl. Ik ben toch echt meer fietser dan renner, want ik voel me altijd alsof ik eindeloos door zou kunnen fietsen en dat heb ik met rennen nooit, helaas.

De natuur begint alweer te veranderen. Gele en blauwe bloemen bloeien uitbundig langs het pad en er zijn zoveel vlinders, dat er regelmatig eentje tegen me aan vliegt. Maar er zijn ook al struiken, die beginnen te verkleuren. Het is druk op het pad, veel joggers en ook veel racefietsers. Kennelijk werkt lang niet iedereen vandaag.

Bij thuiskomst lees ik het krantje van de PTA (Parent Teacher Association, waarvan de meeste ouders en alle teachers lid zijn). We worden gemaand onze bonuskaart nummers van de supermarkten Giant en Safeway zo op te zetten, dat onze school 3% van onze aankopen bij die zaken zal krijgen. Ik zet het zo op, dat Saskia's school geld van Giant zal krijgen en Kai's school van Safeway. Helaas is er geen derde optie voor de High School, maar volgend jaar hebben we weer met maar twee scholen te maken (gelukkig!).

Vandaag wil ik echt mijn nieuwe crockpot inwijden en ik rijd naar Safeway om daar de ingredienten voor taco soep te kopen. Dit is een gerecht, wat de hele familie lekker vindt, en de Weight Watchers onder ons kunnen het ook zonder schuldgevoelens mee eten. Er zit weinig vet in en veel vezels, dus het past in het dieet.

Alle kinderen blijven hier over op school, al vanaf de kleuterschool, ook al hebben kleuters maar halve dagen school. In Saskia's tas gisteren zat het lunch menu voor de komende maand (en sommige kinderen eten ook ontbijt op school). Een lunch kost $1,90 (voor gezinnen onder een bepaald inkomen wordt dit gesubsidieerd tot 40 cent per lunch) en bestaat uit een warm gerecht, brood, melk, soya melk of chocolade melk en twee groente of fruit keuzes.

De menus worden samengesteld door dietisten volgens de aanbevelingen van de regering. Gestreefd wordt zo dicht mogelijk bij 25% vet in een maaltijd of eronder te blijven (deze week bestaat gemiddeld 23,7% van de calorieen van de lunch uit vetten).

Op het gedrukte menu staat een varkenssymbooltje als een gerecht varkensvlees bevat, dit om religieuze redenen. Verder wordt er iedere dag een vegetarische maaltijd geboden en kunnen kinderen, die niet van het warme eten houden yogurt kiezen.

Katja neemt haar eigen lunch mee naar school, maar Kai en Saskia eten de schoollunches. Ik vind het ook wel zo makkelijk, want ze krijgen zo een redelijk gebalanceerde maaltijd.

Een Painted Lady en een Swallowtail vlinder, een paar van de tientallen vlinders in onze achtertuin


Omdat ik tot half drie de tijd heb voor het eerste kind thuiskomt en ik alle huishoudelijke taken met (ahem) grote efficientie heb afgemaakt, vlei ik me lekker in de hangmat met de nieuwste Washingtonian. Dit is een heel leuk tijdschrift over van alles, dat met Washington en omgeving te maken heeft. Zo doe ik ideeen op over wat leuk en nieuw is in de omgeving, nieuwe museum tentoonstellingen en restaurants. Maar ook lees ik over de enorme huizen, die verkocht zijn, soms voor 10+ miljoen dollar! En sommigen zijn veel kleiner dan ons huis, maar drie keer zo duur (huizen in Georgetown, bijvoorbeeld). Ik ben maar weer heel blij met ons huis en vooral met het feit, dat we het zes jaar geleden gekocht hebben, want nu zouden we het ons niet meer kunnen veroorloven!

0 reacties: