Leven!

Het regent

Als ik de garagedeur achter me dichtdoe regent het zachtjes. Ik heb mijn fototoestel in een plastic zak bij me en ben vastbesloten wat kleur te vinden in de grijze wereld van vandaag. Die vind ik: gekleurde blaadjes in een plas; van natheid glinsterende gekleurde blaadjes in het gras, dat met iedere druppel groener lijkt te worden; rode besjes aan de dogwoods. Wat ben ik blij, dat ik naar buiten ben gestapt!

Grote druppels op een klein klavertje

Herfstkleuren

Plotseling gaat de vriendelijke, groeizame regen over in een razende stortbui, die binnen de kortste de straten blank zet. Ik heb nog een mijl te lopen voor ik thuis ben en ik geniet! Dit is pas leven! Het water stroomt van me af en mijn broek plakt aan mijn benen, mijn voeten soppen in mijn gymschoenen. Ik voel me opeens weer kind. Het is warm buiten, dit zijn de overblijfselen van tropische storm Tammy en oh, wat hadden we deze regen nodig! De natuur, maar wij mensen ook, hoewel iedereen, behalve ik, angstvallig in auto of huis blijft schuilen.

Dogwood, de Virginiaanse staatsboom, overal zie je de rode besjes

Helemaal opgefrist, lichamelijk (wel heel letterlijk!) en geestelijk, besluit ik eens voor mezelf te gaan kijken bij Tysons Corner. Ondanks de warme temperatuur buiten doet het buiten herfstig aan en ik heb zin om de nieuwe mode te zien.

De kleuren zijn veelal aardetinten en die staan me niet, maar ik vind een heel leuke broek met een blauwgroene trui bij Express. Dan zie ik iemand voor me uitlopen met een broekrok aan en besluit er ook een te gaan passen bij The Limited. Die staat leuk en een rode trui staat er goed bij. Weer een outfit!

In het Food Court tracteer ik mezelf op wat sushi en zit er eventjes heerlijk mensen te kijken. Het valt me op, dat er ontzettend veel moeders met kleine kinderen zijn. Die kunnen vandaag natuurlijk niet buiten wandelen en dus biedt de mall uitkomst.

Als Leah en Katja uit school komen gaan ze naar de surprise party van een vriendinnetje, dat 16 wordt. Het meisje woont hier om de hoek, maar het stortregent inmiddels weer. Mijn hemel, als het hier regent, dan vergaat horen en zien je ook meteen! We halen zo de achterstallige 12 centimeter regen met gemak in. Ik rijd ze dus maar de 100 meter verderop, anders zouden ze compleet doorweekt zijn geweest.

Kai heeft online de perfecte renschoenen gevonden en aangezien hij een ware interesse in hardlopen lijkt te ontwikkelen (zijn laatste mijltijd was 7m34s, heel snel!) neem ik hem mee naar Metro Run and Walk. Het plenst en plenst en hier en daar is door de harde wind de stroom uitgevallen. Zo ook de stoplichten op een paar ontzettend druk kruispunten. Wat een chaos, niemand weet wat te doen en ik ben blij als we veilig over zijn. Ik bel voor de zekerheid de politie om het probleem aan te geven, maar ze hebben al een agent onderweg. Maar Kai is in ieder geval zo blij met zijn schoenen, dat hij ze hier in huis zelfs aanheeft!

Katja's Homecoming parade en football wedstrijd vinden vandaag natuurlijk geen doorgang! De wedstrijd wordt uitgesteld tot maandagavond, maar de parade wordt afgelast. Wat een teleurstelling zal dat zijn voor de vers gekozen Homecoming King en Queen! Het is een grote eer om verkozen te worden en in de parade mee te rijden en het is hun laatste jaar in high school. Ons overbuurmeisje, Laura, is tot Homecoming prinses verkozen en zou ook meerijden. Echt jammer, dat het net vandaag na anderhalve maand zo moet regenen!

Katja en haar vrienden en vriendinnen treuren geen moment. Ze zorgen ervoor, dat een van de ouders ze naar de mall rijdt en een ander ze vanavond weer zal ophalen.

Wij zien uit naar een rustig avondje thuis, de kaarsen branden al en het is gezellig!