Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, oktober 16, 2005

Paardenraces en zonne-energie



Zaterdag

Een voordeel van voor een groot bedrijf werken is soms, dat er evenementen gesponsord worden, waarbij de werknemers dan gratis aanwezig mogen zijn. Gisteren was dat het geval met de International Gold Cup Steeple Chase in The Plains, Virginia.

Microsoft is een sponsor van dit evenement en dus kon Rick gratis tickets krijgen. Die gelegenheid grepen we natuurlijk met beide handen aan! Het weer was werkelijk voortreffelijk, na de hele week gemiezer, zon en bijna 30 graden! We besloten te proberen er voor de eerste race om 13 uur te zijn.

Dat bleek nog een uitdaging, want zodra we de interstate opreden stonden we in de file! Gelukkig was die niet van lange duur en reden we vrolijk verder richting "Gate 8" van Great Meadow, waar de races zouden plaatsvinden.

Terwijl we over Virginia "byways" reden, met prachtige uitzichten over de heuvels, rode schuren, koeien en boerderijen, vonden we uit, dat we eigenlijk bij Gate 9 moesten zijn! En op de aanwijzingen stond nadrukkelijk, dat we *niet* de weg naar Gate 8 mochten volgen, als we bij Gate 9 moesten parkeren. Oeps! En als je hier misrijdt, betekent dat meestal kilometers omrijden!

Gelukkig viel het allemaal mee en mochten we toch langs de politie barricade naar "onze" gate. Terwijl we aan kwamen rijden, zagen we de eerste race langs komen rennen.

Wij hadden kaartjes voor de Members Circle, een afgesloten gedeelte met allerlei tenten. Op onze uitnodiging stond, dat we geen gymschoenen, spijkerbroek of korte broek mochten dragen en dus zagen we er allemaal keurig gekleed uit. Kai heeft niet anders dan gymschoenen, dus die had zijn "nette" leren Adidas gympen aan. Gelukkig zei niemand daar wat van!

Een groepje dames in ouderwetse "race" kledij


Als je zo netjes gekleed bent, ben je toch al gauw bang, dat het te netjes is, maar niets bleek minder waar! Sommige mensen waren echt tot in de puntjes aangekleed. Een paar zelfs heel ouderwets met lange jurken en grote hoeden. Het is echt wel anders, dan een andere sportwedstrijd!

We vonden de Microsoft tent al gauw en vielen meteen aan op het heerlijke voedsel daar. Kip- en biefstukstokjes, zalm, fruit salade, groente salades en meer, het was allemaal even lekker! En er was een open bar, dus een wijntje ging er ook wel in.


De Microsoft tent


Rick zag een aantal collega's en we hebben gezellig gekletst. Ieder half uur begaven we ons naar het hek om de volgende race te kijken. We hadden prima plaatsen, precies bij de start (van de meeste races) en de finish! Het was ontzettend spannend telkens en hoewel we niet hebben gewed hadden we toch iedere keer een favoriet.

De kinderen genoten ook, vooral Katja vond het prachtig. Kai vond het een beetje saai en dacht, dat wel geen enkele jongen van dertien paardenraces leuk zou vinden (ik waag het te betwijfelen). Saskia vond het ook leuk, zolang ze vooraan kon staan. Maar het eten ging er bij alle drie goed in en de Gold Cup race vonden we allemaal heel spannend.


Bijna bij de Finish lijn!


Een van de officials in zijn rode jasje


Die werd om kwart voor vier gerend en was de grote race, met een prijs totaal van $35.000. Het werd een ontzettend spannende race, want door de regen van de afgelopen week was het parcours slipperig geworden en viel de ene na de andere jockey van zijn paard! Maar drie paarden met rijders haalden de finish lijn!

De Gold Cup Race


Een paard zonder rijder tijdens de Gold Cup race


De winnaar van de Gold Cup Race net voor de finish


Na deze race vertrokken we. Er waren nog maar twee korte races daarna en we wilden het verkeer voor zijn, wat redelijk lukte.

Toen we thuis waren kwam eerst mijn vader langs. Ik probeer mijn Nederlanderschap terug te krijgen, vooral voor de kinderen, die anders geen dubbele nationaliteit kunnen hebben en daarvoor moest ik van alles weten over mijn grootouders en over mijn vaders paspoort. Ik schijn (heb ik van iemand, die bij de ambassade werkt) nog allerlei documenten te moeten vergaren voor ik mijn Nederlands paspoort weer kan krijgen, maar ik ga het toch maar proberen. Ik wil niet, dat de kinderen over een aantal jaren boos zijn, dat ik hen niet de gelegenheid heb gegeven het Nederlanderschap te behouden.

Toen mijn vader vertrokken was, kwam Kirsten net voor donker om blaadjes te zoeken voor een schoolprojekt van een van haar zonen. Door het schemerdonker liepen we door de buurt. Ze moest maple, eik, dogwood en nog een aantal andere blaadjes hebben. Gelukkig heb ik een redelijke kennis van bomen en al snel had ze alles wat nodig was.

Katja ging met Leah naar de Homecoming van Fairfax High School. Weer in vol ornaat, maar ze waren al vroeg weer thuis. Er was geen leuke DJ en ze kenden er niemand. Maar goed, dat ze vorige week bij hun eigen school wel een leuke avond hadden!

Zondag

Vandaag is de laatste dag van de Solar Decathlon op de Mall in Washington. Rick wil deze tentoonstelling dolgraag zien en ik ben er ook heel erg in geinteresseerd. Vooral ook omdat er om half elf een presentatie is over hoe je zonne-energie voor je huis kunt gebruiken.


Ver voor Rick opstaat ben ik al beneden. Het ziet er niet naar uit, dat hij op tijd zal opstaan, dus ik ga maar eens met pannen ratelen. Eindelijk komt hij beneden en dan blijkt, dat Kai ook mee wil. Om tien uur racen we richting de National Mall.

Iedere keer, dat ik door Washington rijd, heb ik weer zo'n "Wauw" gevoel. Het blijft een indrukwekkende stad. Het Witte Huis ligt glinsterend links van ons, later op de terugweg zien we allerlei mensen daar, de president had gasten.

De vijftig vlaggen rond het Washington Monument wapperen hard en staan mooi. Even later vinden we een parkeerplaats bij de National Gallery of Art.

De tentoonstelling is ietsje verderop en er staan een twaalftal mobiele huizen uitgestald. In de grote tent luisteren we naar een heel interessante lezing over hoe wij zelf zonne-energie zouden kunnen gebruiken voor ons huis. We gaan dat zeker verder onderzoeken.

Kai is vooral geinteresseerd in al de huizen. Het is druk, er staan rijen en ik heb daar een grote hekel aan. Ik zie dus maar gedeeltes van de produkten van de verschillende universiteiten. Maar wat ik zie is indrukwekkend. Colorado University heeft gewonnen en Cornell University was tweede. De technologie van zonne-energie is veel verder gevorderd, dan ik had verwacht!

Als we rondgekeken hebben is het bijna twaalf uur, lunchtijd, dus. Rick stelt voor bij het American Indian Museum te gaan eten. Het Mitsi Tum Cafe daar is inderdaad heerlijk, dus Kai en ik stemmen enthousiast ermee in. In het museum komen we Christine en Mallory tegen, die er naar Indiaanse juwelen kwamen kijken.

Na de lunch gaan we huiswaarts en zoeken daar naar een pompoenpluk boerderij. Het is nu twee weken voor Halloween en als je te lang wacht zijn alle mooie pompoenen weg. We vinden een leuke "patch" ongeveer een half uur hiervandaan, net voorbij Manassas.

Ik bel Karin om te vragen of zij zin hebben om mee te gaan. Dat hebben ze en zij, Danielle en Maaike komen een kwartiertje later hier om naar Nokesville, de Broadlands Farm, te gaan.

De rit erheen is leuk, door Manassas met zijn vele winkels. Als we aankomen bij de boerderij worden we vriendelijk begroet en de kinderen worden geinstrueerd naar "Pirate Pete" te zoeken, een beschilderde pompoen. Als ze hem vinden, krijgen ze een lolly (Tootsie pop).

Karin vindt uiteindelijk "Pete" en Saskia, Maaike en Danielle krijgen een lolly. Kai is hier allemaal te oud voor, hij hoort er duidelijk niet bij. Inwendig moet ik lachen om zijn tiener zijn. Hij staat boven van alles, maar is nog steeds ook in vele opzichten een kind, zo zit hij op een gegeven moment bovenop de van (terwijl de anderen pompoenen met etenswaren versieren) en heeft dan Rick nodig om hem naar beneden te helpen.


Op de terugweg stoppen we nog even om wat grotere pompoenen te kopen, die bij de pumpkin patch niet waren (door de droogte volgens de man daar). Met meer pompoenen, dan we nodig hebben, komen we uiteindelijk thuis.

Het is inmiddels flink koel geworden en we hebben zin in een lekker warm maal. Rick stelt voor naar Hard Times Cafe te gaan en daar eten we hun overheerlijke chili! Een lekker einde van een heel leuk weekend.

0 reacties: