Lente-winter-lente-...

Dan weer zitten we met 17 graden buiten en het volgende weekend ligt er een pak sneeuw van meer dan dertig centimeter. En terwijl er op veel plaatsen nog een flink pak van het witte spul ligt, wordt het vandaag alweer 16 graden! Wip-wap! Wat een vreemd weer is het deze winter (kijk maar naar de voorspellingen voor het weekeinde, brrr!)!

Nog 14 dagen en dan begint de meteorologische lente. Van mij mag het en de natuur is er ook klaar voor. De narcissen steken al een aantal centimeters boven de grond uit en de bomen beginnen uit te lopen.

Nu ik al een aantal dagen niet flink gesport heb, heb ik zin in een lange jog. Het is heerlijk weer, dus gordel met waterflesjes om, MP3 speler in de oren en ervandoor. Het gaat heel lekker!! Ik loop 7 mijl in een uur en vijftien minuten en heb het gevoel nog wel veel verder te kunnen gaan.

Helaas heb ik daar de tijd niet voor, want om een uur moet ik bij de tandarts zijn. Ik wens vurig, dat ik een andere mondhygieniste zal krijgen, dan die me vorige keer zo pijnigde, maar die wens gaat niet in vervulling. Ik heb nauwelijks plaque, maar toch heb ik als ze klaar is weer pijn aan beide kaken. De handmassage, die ik ongevraagd krijg, helpt daar niet bepaald tegen.

Ze merkt, dat er een kroon los zit en de tandarts bevestigt dat. Die moet er volgende week afgewrikt en weer op gezet. Daar baal ik dus vreselijk van. Ik weet het, het kan veel erger, maar twee jaar geleden werd me beloofd, dat deze kronen veertig jaar goed zouden zitten. En nu is dit al de tweede, waar iets mee is. Ik "grap" er wel over met de tandarts, die maar wat mompelt. Hij heeft zo'n dure praktijk, hij kan slechte publiciteit natuurlijk helemaal niet gebruiken.

Omdat hij mijn mond helemaal heeft vernieuwd, durf ik ook niet naar een andere tandarts te gaan. Eigenlijk erger ik me namelijk vreselijk aan de onechte poeslievigheid van zijn medewerk(st)ers. Net of je een klein kind bent. Natuurlijk, ze richten hun praktijk op de extreem tandartsphoben, maar we zijn allemaal nog wel volwassen!

Enfin, na anderhalf uur sta ik met een afspraak voor dinsdag weer buiten. Ik besluit op de terugweg langs Giant te gaan om ingredienten voor de zalmsalade, die ik morgen ga maken, te halen.

Bij het afrekenen bij de Self Checkout helpt dezelfde manager als altijd me inpakken. Omdat ik een paar flessen wijn koop, moet hij intikken, dat ik ouder dan 21 ben. Hij grapt, dat ik niet oud genoeg ben en ik antwoord, dat ik dat wel zou willen. Dan zegt hij onzin, mooier dan nu kun je niet worden. Dat is nu al het tweede complimentje van een vreemde man in een week, ik word er nog ijdel van! Een andere medewerker grapt, dat hij niet goed oplet, want een klant is een zak met boodschappen vergeten. Hij zegt, dat hij toch veel te veel afgeleid wordt door zijn knappe klant. Ok, zo kan die wel weer, alle brownie points zijn gescored! Lachend ga ik terug naar de auto, dat was even leuk na die vervelende tandarts.

De rest van de middag genieten we van het mooie weer, door buiten wat te gaan schetsen. Kunstwerken komen er niet uit, maar het is heerlijk ontspannend om te doen. Even de warme zonnestralen binnenhalen voor het weer ijzig koud wordt!