Moe

Katja moest gisteravond babysitten en dom genoeg had ik niet gevraagd tot hoe laat. Toen ze om elf uur nog niet thuis was, heb ik opgebeld en vertelde ze, dat de ouders pas rond half twaalf thuis zouden komen!!! Wat was ik boos!! Niet alleen zou Katja nu veel te laat naar bed gaan en om kwart voor zes weer op moeten, maar ook zelf functioneer ik heel slecht met zo weinig slaap!

En inderdaad sta ik vanochtend doodmoe en met veel pijn op. De babysit ouders hebben heel wat inwendige vervloekingen naar hun hoofd gekregen. Misschien dat die boze gedachten op de een of andere manier doordrongen, want vanmiddag belde de moeder om haar excuses te maken. Ze had zich niet gerealiseerd, dat Katja een curfew (ik kan niet op het Nederlandse woord komen) had en zo vroeg op moest. Nou ja, het was in ieder geval iets, dat ze zich verontschuldigde. Ik heb haar bedankt voor haar telefoontje en met Katja afgesproken, dat ze van nu af aan op schoolavonden niet tot later dan tien uur gaat babysitten.

Eindelijk lukt het vanochtend om Kirsten zo ver te krijgen te gaan hardlopen. Als ze rond tien uur aankomt breekt net de zon door en het loopt erg lekker. Gek hoe ik me tijdens het lopen zoveel beter en veel minder moe voel, ik zou eigenlijk gewoon de hele dag door moeten blijven lopen. Na een uur hebben we meer dan vijf mijl gelopen, niet gek op minder dan zes uur slaap.

Kirsten vertelt, dat ze morgen naar de Deense ambassade gaat. Daar wordt om twaalf uur een stil protest gehouden tegen het vele geweld en de pogingen tot censuur naar aanleiding van de cartoons van de profeet Mohammed. Kirsten is razend op de Imams in Denemarken, die een ding in het Deens zeggen en het omgekeerd op Al Jazeera in het Arabisch. Het is ook allemaal te gek voor woorden!


Thuis zet ik eindelijk een groot gedeelte van mijn Aruba foto's online. De familie foto's en de zonsondergang foto's, de "algemene" en onderwater foto's zullen nog volgen.

Laura komt om me een broodnodige massage te geven en daarna ben ik zo doodop, dat ik het nog net naar Katja's tandarts afspraak haal, maar Saskia's pianoles afzeg. Ik hang de rest van de middag voor de tv en hoor alle verslaggeving over het laatste Bush schandaal. Het plan is om de operations van zes grote havens hier in de VS over te geven aan een bedrijf in de Verenigde Arabische Emiraten. Natuurlijk zijn de goeverneurs en veel Congresleden daar bezorgd over. Hopelijk wordt de druk zo groot, dat het geheel niet door gaat!


Als een struisvogel steek ik mijn kop in het zand en probeer verder te gaan met de goede en mooie kanten van het leven te zien. Rick is net veilig thuisgekomen van zijn reis naar Atlanta en er is kunstschaatsen op tv. Ik ga zo naar bed en morgen gaan we de sneeuw opzoeken in West-Virginia! Welterusten!