49 kilometer in vier dagen

Hoewel ik helemaal geen doel heb gezet ben ik toch wel trots om te vermelden, dat ik in de afgelopen vier dagen maar liefst 49 kilometer heb gelopen! Bijna dertien daarvan heb ik hard gelopen en de rest met een snelheid van bijna zes kilometer per uur (sommige daarvan met gewichten). Niet gek, toch? 16,14 Kilometers daarvan heb ik, geheel onverwacht, vandaag afgelegd.

Het opstaan is na gisteravond wat moeizaam, vooral Saskia was doodmoe gisteravond en het neemt even om haar uit bed te krijgen. Maar om kwart over acht loopt ook zij na een knuffel de deur uit om met Aoife (die al ongeduldig staat te trappelen in de oprit) naar school te lopen.

Tot mijn verbazing bedenk ik me, dat ik, tot mijn massage om half vier vanmiddag, geen enkele afspraak heb. Allerlei mogelijkheden schieten door mijn hoofd: ik kan uitgebreid gaan winkelen en de lente collectie bekijken, urenlang in Barnes and Noble ronddolen voor een nieuw boek, want ik heb een "page turner" nodig, gewoon thuis rondhangen.

Maar de pijn is vrij erg vanochtend en dan neemt de zelf discipline over. Er moet bewogen worden. Soms voelt het als een part time baan, dit sporten, maar ik weet ook, dat het me echt helpt.

Naar boven dus en gewichten heffen. Ik doe de NBC Today Show aan voor vertier en zie, dat een gewone huisvrouw de Pillsbury Bake Off miljoen dollar prijs heeft gewonnen met een heel makkelijk en lekker recept! Knap, hoor, om zo inventief met eten om te gaan, ik heb daar erge bewondering voor, omdat dat mij absoluut niet lukt!

Na een half uur gewichten heffen gaat de deurbel. Katja komt haar gisteravond vergeten telefoon en kleren van haar dochter ophalen. Ze zegt, dat ze eigenlijk wel wil gaan lopen, in plaats van haar Pilates klas te doen, die laatste kan ze thuis ook doen.

Nou, ik ben er klaar voor, doe mijn sportschoenen en Garmin aan en off we go. We lopen door Vienna voor meer dan een uur en 5,3 mijl. Het is leuk, want ook met haar raak ik nooit uitgepraat. Grappig, hoe je met sommige mensen van die ongemakkelijke stiltes in een gesprek krijgt en met anderen absoluut nooit.

Net voor elven zijn we terug en op dat moment belt Christine, dat ze mijn kant op komt. Met haar loop ik een extra 5 mijl en leg zo meer dan tien mijl af vandaag!

Met lunchtijd ben ik thuis en warm een heerlijk stuk quiche van gisteravond op. Het is flink machtig, maar oh zo lekker!!

Laura komt om half vier om me een heel pijnlijke massage te geven. Soms zou ik zo graag afzeggen, maar aan de andere kant wist ik, dat het hard nodig was. Volgende week komt ze niet, want ik wil alle tijd aan Petra kunnen geven, hopelijk gaat het dan beter, want de afgelopen weken is het maar "pet" met mijn spieren!!

Alles is klaar voor Petra's komst. Morgen rond drie uur zullen Rick en ik op haar staan wachten bij Dulles Airport. Mijn vriendin Martine zal er waarschijnlijk ook zijn, want haar beste Nederlandse vriendin komt rond dezelfde tijd met KLM aan. Op 1 februari, toen Petra haar tickets besprak, leek deze reis nog zo ver af en nu komt ze morgen al aan!