Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zaterdag, mei 27, 2006

Aankomst in Ottawa

Om kwart over zeven gaat de wekker van Ricks horloge. Deze Holiday Inn heeft alleen maar ramen, die naar de lobby uitkijken, dus we hebben geen idée van vroeg of laat, donker of licht. Eigenlijk heb ik een hekel aan dit soort hotels, want je kunt je gordijnen niet open doen, dan ziet iedereen op de gang je!

We schieten lekker op en om half negen zitten we bepakt en bezakt weer in de auto. Het heeft geregend en het is nog flink bewolkt, mistig met veel laaghangende wolken, het voelt of je ze aan kunt raken. De temperatuur is wel aangenaam, 19 graden.
Het is mijn beurt achter het stuur en ons eerste doel is een McDonald’s te vinden voor het ontbijt. Dat valt nog niet mee! Pas bij Lenox, zeker twintig mijl verderop, vinden we er eentje. Na de traditionele Egg McMuffins en Sausage McGriddles te hebben verorberd en de auto ook wat te drinken (veel goedkoper hier, met $2,73 per gallon!) gegeven te hebben, rijd ik verder.

De weg naar Binghamton is prachtig! Het felle lentegroen, de eindeloze wouden, de vergezichten over de dalen. Wat is dit toch een mooi land, adembenemend! Minder mooi zijn de dode dieren langs de weg. Tussen Scranton en Binghamton alleen al tel ik zeker vijf dode herten en verder naar het noorden nog veel meer!

Bij Binghamton ziet Rick opeens een billboard van een drive thru Starbucks. Volgens hem heeft hij daar nu de hele tijd naar gezocht. Ik ben er niet happig op om nu alweer van de route af te wijken, maar ja, als het dan zo’n hoge nood is!

Het wordt een heel gezoek, waarmee we zeker een half uur kwijt raken. Rick zegt eerst rechtsaf te gaan en daar is van alles, behalve een Starbucks. Dan moet ik uiteindelijk omkeren en ook de andere kant op lijkt het mis te gaan. Goddank voor de GPS, die ons weer bekwaam naar de volgende oprit voor I-81 leidt. En laat er nu vlak voor die oprit de Starbucks opdoemen!! Rick en Katja bestellen hun skim sugar free hazelnut lattes en ik heb geen kind meer aan ze. Dat is toch alles waard?

Verder gaan we door New York State, The Empire State, en wat een mooi gebied is het! Tenzij je het met eigen ogen ziet is het niet voor te stellen, hoe groot de compleet lege, dichte wouden hier zijn! En zo af en toe hebben we een prachtig uitzicht over een vallei met rode schuren, silo's en koeien.

Vlakbij Watertown zie ik ontzettend veel Red-winged Blackbirds en kraaien, die zich tegoed doen aan de roadkill langs de weg. Mijn mede wegbewoners zijn veelal pickup trucks met gigantische boten erachter gesleept.

Om kwart over twaalf bereiken we de Canadese grens. We zitten nu midden in het Thousand Islands gebied. Het is hier zo mooi, de St. Lawrence rivier is breed en er liggen letterlijk duizend eilandjes in.

Er staan maar vier andere auto’s te wachten voor de grens, we hebben dat weleens anders meegemaakt! Binnen de tien minute zijn we erdoor, want wij hebben natuurlijk niets bijzonders aan te geven.

Dan is mijn rijbeurt over, ik parkeer bij de gift shop en Katja koopt een heel leuke rode sweater, want het is nog steeds bewolkt en kouder dan voorspeld.

Al gauw bevinden we ons op de Canadese 401. Al wordt hier ook Engels gesproken, we voelen ons toch altijd weer meteen in een ander land. Er wordt in kilometers gemeten en Exxon heet opeens weer Esso.

Langs de autoweg liggen plaza’s met benzinestations en de Canadese Tim Horton’s, waar ze heerlijke broodjes hebben. We eten ze gauw op in de auto, want nu willen we wel graag snel op de plaats van bestemming aankomen.

Mijn zusje belt herhaalde malen om te zien, waar we zijn, want haar 15-jarige stiefzoon popelt Kai en Katja te zien.

Om half drie rijden we na een rit van bijna 950 kilometer de oprit bij mijn broer op. Het is inmiddels stralend warm weer, dus we gaan allemaal buiten zitten. Met een groep van 13 personen is dat ook wel zo lekker.

Na een uurtje gaan Berend-Jan, Ayesha, Rick en ik op weg naar de Nederlandse winkel in Nepean. De tieners zetten we met een twintigje bij de mall af.

Altijd weer vind ik het grappig te zien hoeveel typisch Nederlandse produkten er zijn. Ze hebben hier zelfs haring, waarvan we er een stel mee nemen. Ook hebben ze officiele KNVB knaloranje Nederlandse voetbalshirts en ik koop er een voor mezelf. Zo zal niemand me missen als ik loop!

Op de terugweg checken Rick en ik eerst in ons hotel, de Days Inn, waar ze ternauwernood een kamer voor ons vinden (de stad is uitverkocht, want er wordt morgen een marathon gelopen). Ayesha heeft bij de Travelodge nog minder geluk, want in plaats van de gereserveerde king size kamer krijgt ze een kamer met een dubbel bed.

Gelukkig kan zij met de kinderen bij Berend-Jan en Ana Maria blijven logeren. Dan moeten alleen David en Devon, die niet klein meer is, dat nauwe dubbele bedje delen. Erg happig zijn ze daar niet op, maar het is niet anders.
Thuis grillt Berend-Jan lam en kip op de grill, die we met een salade en gepofte aardappels eten. Hij heeft er een verleidelijk lekkere Lambrusco bij en het is bere-gezellig!

Saskia, Sandy en Athena wagen zich ook nog even in het ijskoude water van het zwembad. Saskia blijft ook logeren en rond tien uur vertrekken wij hotelslapers naar onze kamers. Morgen belooft het weer een prachtige dag te worden!

1 reacties:

Febe Anouk zei

Nadat mijn vriend van een jaar het met me had uitgemaakt, kon ik nauwelijks praten zonder te huilen. Ik voelde me verblind en wist niet wat ik moest doen. Ik wist niet of ik hem terug kon krijgen en de angst was ondraaglijk. Ik zocht het internet af en na het lezen van talloze artikelen en websites over spreuken, kwam ik Heer Zakuza nummer + 1 (740) 573-9483 tegen. Ik wilde onze relatie terug en daarom wilde ik ervoor zorgen dat ik alle mogelijke begeleiding en middelen had om dat te doen. Heer Zakuza verzekerde me dat mijn vriend bij me terug zou komen. Dus ik volgde de instructies en plannen die Heer Zakuza voor me had opgesteld en binnen 48 uur waren we weer bij elkaar en we zijn zo verliefd! Ik weet dat het niet altijd zo snel gebeurt, maar Heer Zakuza zei dat hij spreuken effectief zijn en dat deed het ook! Ik ben zo dankbaar en ik kan zeggen dat als je het uitgemaakt hebt en die persoon terug wilt krijgen, Heer Zakuza de beste is! Ik zal nooit vergeten hoeveel hij me heeft geholpen! E-mail hem nu via: lordzakuza7@gmail.com