De terugrit

Om zeven uur gaat de wekker van Ricks horloge en het is zo heerlijk donker in de hotelkamer, het is moeilijk opstaan. Maar we willen op tijd weg, zodat we vanavond niet te laat thuis zullen komen.

Na een snelle douche gaan Rick en ik samen Saskia ophalen, die nog bij Sandy heeft gelogeerd. De tieners mogen nog een kwartiertje blijven liggen, maar dan bel ik ze onherroepelijk wakker. Ze moeten klaarstaan als wij terugkomen.

We knuffelen iedereen bij Berend-Jan nog even gauw en nog een laatste zwaai en dan is het weekend samen echt voorbij. Op weg naar het hotel halen we ontbijt bij McDonald's en zowaar zijn Katja en Kai reisklaar!

Tien minuten voor op ons "schema" rijden we om 8:50 weer in zuidelijke richting naar de Amerikaanse grens. We bereiken Hill Island anderhalf uur later al en ik stap bij de eerste Thousand Islands brug uit om erover heen te wandelen en foto's te maken.

Een schattige bruine groundhog zit in het gras te eten en mijn aanwezigheid doet hem of haar niets, zodat ik een paar leuke foto's kan maken.

Het uitzicht vanaf de brug is adembenemend, donkerblauw water met groene eilandjes. Sommigen hebben huisjes erop gebouwd en er liggen bootjes (en soms heuse jachten) aangemeerd. Het lijkt me heerlijk een vakantie op zo'n onbewoond eilandje te houden!

Aan de andere kant van de brug stoppen we net voor de grens bij de enorme Tax Free winkel. Rick wil er nog zijn laatste vijftien Canadese dollars opmaken, maar er staat zo'n gigantische rij voor de kassa, dat we ze maar bewaren voor een volgende keer!

Voordat die horde mensen ook de grens over wil doen wij dat maar gauw! Er staat niemand te wachten en de beambte vraagt zijn gewoonlijke vragen en wuift ons dan door. We zijn weer op Amerikaans grondgebied en gaan meteen op zoek naar een benzinestation. Het is 11 uur en snikheet buiten, 32 graden! De rit door New York state zal 178 mijl lang zijn (deze statistieken, zodat we die bij een volgende reis weer kunnen opzoeken).

Terwijl Rick rijdt vermaak ik me met MSN-en met Annemarie, die ook nergens naar toe kan vanwege haar gebroken enkel. Wat is het toch een heerlijke uitvinding, dat wireless internet!

In Cortland eten we bij Wendy's. Er staat een hele bus met senioren binnen te wachten om te bestellen, maar de drive thru gaat snel. De spinazie met kip salade gaat er goed in!

Om kwart over twee na drie uur en een kwartier rijden en met miljoenen insekten lijkjes op de voorruit rijden we Pennsylvania binnen. Rick heeft het doel om een foto te maken van alle "Welcome to ...." borden van de staten, dus we stoppen weer eens gevaarlijk om het Pennsylvania bord te fotograferen. Gelukkig is er dit keer geen politie aanwezig, zoals in North Carolina!!

Zelf vermaak ik me met het fotograferen van verkeersborden. Dat is het onderwerp voor de "spaarkaart" (zoveel mogelijk foto's van dat onderwerp) van een van de fotografielijsten deze week. Het valt me op, dat er ten eerste ontzettend veel borden zijn en ten tweede je moet kunnen lezen en Engels kunnen begrijpen om hier auto te rijden.

Het is heiig buiten en wordt alsmaar warmer! Na 506 mijl en om half vijf rijden we Maryland binnen. In alle staten vallen ons de electronische borden met "Click it or ticket" op. Kennelijk is dat dit weekend een nationale campagne om mensen te dwingen hun veiligheidsgordels te gebruiken.

Dankzij Petra en Annemarie, die mij met MSN-en bezig houden, vliegt de tijd en om kwart voor zeven rijden we al de oprit thuis weer op! De kinderen worden meteen belaagd door hun vriendjes en vriendinnetjes en gelukkig is er weinig uit te pakken, dit keer.

We bestellen eten van Joe's Place en ik zit nog tot laat buiten te computeren. Heerlijk, dit zomerse weer, het kan mij niet warm genoeg zijn!