Rendez-vous bij de Zoo

Tot nu toe is dit werkelijk een heerlijke week kwa temperaturen en weer. Iedere dag wordt er weer regen voorspeld, maar, op een paar druppels gisteren na, zien we daar niets van. Wat water is wel nodig, want tot nu toe hebben we meer dan 15 centimeter minder regen gehad, dan gemiddeld!

In andere delen van de oostkust is dat wel anders. Ayesha belt, dat het daar bij Boston regent, alsof het nooit weer op zal houden. Dit regengebied ligt maar net ten noorden van ons, maar de bergen ten westen houden het op een afstand.

Bij wijze van grote uitzondering heb ik vandaag tot half vier helemaal niets gaande. Ik zou met Saskia naar de zoo gaan, maar die wilde liever toch naar school (dat zou een jaar geleden niet gebeurd zijn!). Ik doe een gewichtenroutine bij het opstaan en besluit dan, dat ik dan maar zelf naar de dierentuin wil. Ik heb al heel lang de pandababy willen zien.

Katja is het eerste uur thuisgebleven, doodmoe van alle testen en examens. Nadat ik haar naar school heb gebracht, maak ik me klaar om naar DC te gaan. Om half elf zit ik in de auto. Ik bel via de autotelefoon met Kirsten en voor ik het weet rijd ik Washington binnen. Binnen het half uur parkeer ik de auto bij de National Zoo en loop met fototoestel het park binnen. Wat leuk toch, om een gratis dierentuin te hebben! (Het parkeren kost wel geld voor niet leden, maar wij zijn leden, dus het is gratis)

Vlakbij het apenhuis kom ik de dierentuin binnen. Het park is gebouwd op een enorme heuvel en ik loop helemaal naar boven, waar ik weet, dat de panda's zich bevinden. Het is superdruk met schoolkinderen en ik vrees, dat ik niet veel zwart-wit te zien zal krijgen. Maar gelukkig valt dat mee.

Het binnenverblijf wordt verbouwd, dus zijn de panda's buiten. Als ik er aankom liggen ze allemaal te slapen. Moeder en baby slapen, Tai Shan (de baby) in een boom en Pa, Tian Tian, ook in een afgescheiden verblijf.

Na wat foto's van saaie slapende panda's loop ik verder naar de cheetah's. Daarvan weet ik, dat er jongen zijn, die nu ongeveer een jaar oud zijn. En inderdaad zijn er vijf jonge cheetah's, die zeer actief bezig zijn. Ik geniet van het schouwspel, wat een mooie, lenige dieren! En toch ook zo net als onze katten!

De cheetah's:









Terwijl ik daar sta gaat mijn mobieltje. Het is Rick en hij wil weten, waar ik ben. Als ik hem vertel, dat ik bij de cheetah's sta, vraagt hij of ik gezelschap wil. Natuurlijk wil ik dat!!

Hij is in Washington en klaar met zijn afspraak, dus komt hij ook naar de zoo. Een half uurtje laten is hij er en we gaan gauw lunchen. Nu is het eten niet om over naar huis te schrijven, maar om het samen te verorberen is wel heel speciaal!

Daarna lopen we het park door, we zien de vader panda, Tian Tian, allerlei bamboe verorberen en de gorilla's zijn ook heel erg leuk, vooral de "tieners". Helaas zitten ze achter glas, dus is het moeilijk fotograferen. Als laatste zien we de tijgers en leeuwen. Er zijn kleine tijgertjes geboren, maar die zijn nog niet te zien. De leeuwin is wakker en kijkt ons verstoord aan.

Tian Tian:











Dan lopen we de lange heuvel terug naar boven en ik neem afscheid van Rick bij "zijn" parkeerplaats. Ik kijk nog even bij de panda's, waar Tai Shan nu net uit de boom komt. Maar dan verdwijnt hij in een put achterin zijn verblijf, dus laat zich niet fotograferen. Ach, ik ben vastbesloten in de komende paar weken toch ook met Saskia te gaan, wie weet is hij dan actiever.

De leeuwin:



Het is een leuk bezoek geweest en ik hou het voor gezien. Om net voor drieen ben ik weer thuis. Laura komt om mij een massage te geven en Katja en ik brengen daarna Saskia naar pianoles. De rest van de avond zitten Rick en ik heerlijk buiten te computeren, de vuurvliegjes vliegen af en aan, er vliegt er zelfs eentje in Ricks kraag. Dit voelt toch wel erg zomers!