Pakken en relaxen

Om acht uur sta ik naast mijn bed, er moet ingepakt worden! Morgenochtend om zes uur vertrekken we richting Dulles Airport, dus moet alles vandaag klaar zijn.

Rick neemt Brynna naar de kennel en gaat dan naar zijn werk. Ik begin met een medicine ball routine en ga dan met 5 pond gewichten 3,5 mijl lopen. Warm, dat het is! Een oudere dame roept me toe, dat ik het er zo makkelijk doe uitzien. Nou, zo voelt het niet, hoor! Het lijkt wel of ik door stroop loop! Maar het lukt en in een goede tijd, onder de 45 minuten.

Tijdens het kattenbakken schoonmaken, was opvouwen, planten water geven bel ik Petra. We zijn weer van alles aan het bekokstoven samen, zo leuk!

Als ik van de telefoon ben, begint het pakken serieus. Eerst Saskia's tas, dat is makkelijk. Gelukkig hoeven we voor Aruba niets warms mee, het is vooral zwempakken, korte broeken en t-shirts en enkele wat nettere kledingstukken voor 's avonds in de restaurants.

Daarna help ik Kai zijn kleding in zijn tas te proppen. Dit keer hebben alle kinderen hun eigen tas in de hoop, dat dat makkelijker in de auto zal passen. Alleen al voor alle snorkel- en scubaspullen hebben we twee tassen nodig!

Zelf ben ik ook gauw klaar, ik gooi gewoon al mijn jurken en rokken in de kledingtas! Ok, misschien niet allemaal, maar ik heb vast weer te veel mee! Kiezen is moeilijk, maar gelukkig neemt zomerkleding weinig plaats in.

Intussen wordt er naarstig gezocht naar Katja's mobieltje, die heeft ze sinds gisteravond niet meer gezien. Ze denkt hem bij Jeroens feestje verloren te hebben.

Na de lunch gaan Saskia en ik richting Karin. Het pakken is voldoende gevorderd, dat ik me een heel gezellige middag kan permitteren. Christine en Sylvia zijn er ook. De kinderen spelen in het zwembad en ook wij nemen regelmatig een duik.

We eten ijsjes, kletsen, eten chips en hebben een paar glaasjes rose. Pas om half zes nemen Saskia en ik met moeite afscheid. Wat is het hier toch heerlijk in de zomer! Maar Katja's mobieltje is nog steeds pleite.

Al heb ik de auto al doorzocht, ik probeer het toch nog eens, door haar nummer te bellen. En opeens horen we iets trillen in de auto en Saskia vindt de telefoon ergens onder en achter! Een blije Katja accepteert hem bij thuiskomst, stel je voor, dat ze 10 dagen zonder communicatie zou moeten zijn!

De afgelopen dagen heb ik hard gewerkt om mijn foto's van onze reis naar het Noordwesten online te krijgen, zodat ik mijn CF en SD kaarten leeg kon maken voor Aruba. En het is gelukt! De foto's zijn hier te bezichtigen! Tot over tien dagen (of tot ziens in Aruba)!!