Winkeldagje

Na de hele nacht gedroomd te hebben over hoe de kinderen vanaf het balkon van de kamer te pletter vielen op het beton beneden, ben ik om acht uur echt klaar om op te staan. We zitten op de vijftiende verdieping en ik denk, dat mijn hoogtevrees zo tot uiting kwam. Er zitten goede railingen voor het balkon, maar het is hoog!! Natuurlijk geeft dat ook het prachtige uitzicht, dat we hebben. Helaas was de zonsondergang gisteravond nogal bewolkt.

Vandaag zijn er ook meer wolken dan zon. Rick en ik beginnen met een fikse strandwandeling. Ik doe de Garmin om en we lopen iets meer dan vijf kilometer bij elkaar. De kleurige vissersbootjes liggen er nog, hoewel er ook aan het haventje wordt gewerkt. Overal om ons heen zijn constructie projecten, er zijn grootse plannen voor dit eiland. Of dat een positief iets is, weet ik niet, want meer mensen betekent ook meer stress op het ecosysteem, wat hier vooral onderwater prachtig is.

Onderweg vind ik wat mooie schelpjes, die ik later aan de kleine Mary Carol geef. We komen haar en haar vader tegen en zij wijzen ons op een prachtige vuurrode zeester in het water. Langs het strand staan ook weer de rood-witte hekken op de plekken, waar schildpadden hun eieren hebben gelegd.


Ook zien we een heel ervaren kite surfer, heel knap, hoe die met zo’n parachute-achtig zeil allerlei kunsten uithaalt. Het is een leuke wandeling en als we terug komen hebben we zin in ontbijt. Dit zit dit keer bij de hotelprijs inbegrepen en met zijn allen krijgen we al gauw een tafeltje. Het buffet is erg lekker, ik geniet vooral van de zeer rijpe tomaten, die ik met plakken Goudse kaas beleg en natuurlijk de gerookte zalm en verse ananas.


Met volle magen gaan we richting Oranjestad. Het is nog steeds bewolkt en spettert zelfs zo af en toe. De eerste stop is een boekwinkel, waar ik Nederlandse tijdschriften en misschien een Suske en Wiske hoop te vinden (inderdaad vinden wij in Aruba ook weer een stukje Nederland terug). Maar helaas is alles uitverkocht en we gaan onverrichterzake verder.

Bij de Superfood halen we allerlei lekkernijen. De kinderen weten intussen ook hun favorieten, zoals Fruit-tella en DF Pepermunt. Iedere keer slepen we weer een hele tas vol Nederlands spul mee naar huis.

Dan rijden we het centrum van Oranjestad in. Rick heeft de bon voor de verloren armband mee en heeft al email contact gehad met “Peter” van Gemani, waar we vorig jaar die armband hebben gekocht. We worden hartelijk ontvangen (want we zijn goede klanten!) en krijgen een drankje aangeboden. Hij heeft nog een soortgelijke roze saffieren armband liggen en die past eigenlijk beter bij de ring, die ik heb. Er wordt onderhandeld en hij biedt een heel goede prijs. We besluiten het te doen, zoiets verliest zijn waarde nooit en roze saffieren zijn nogal uniek. Peter belooft er een extra slot en kettinkje op te zetten, zodat het slot echt niet zomaar open kan gaan. Hoera, wat ben ik blij! Ik was echt bang, dat ik er niet nog een zou vinden!

We hebben nog geen zin in lunch, dus we gaan verder shoppen. Rick vindt een leuk Balashi t-shirt en Saskia een kort broek met op haar billen “No Place Butt Aruba”. Bij de boekhandel in de hoofdstraat vind ik een heel stel Prive’s, Story’s en Libelles, dus ik kan weer even vooruit.

Dan is het toch echt lunchtijd en de keuze valt unaniem op Iguana Joe’s, een restaurant met allerlei Caribisch eten. Mijn jerk chicken sandwich is super lekker en ik snack ook mee van Saskia’s maccaroni en kaas, want daar zit allemaal gesmolten Goudse kaas op, mmmm!!!

Rond half drie zijn we weer bij het hotel en Rick en ik gaan snorkelen bij de rotspartij vlakbij. De kinderen hebben geen zin en blijven in het zwembad. Het zeewater is een stuk kouder, dan ik me van vorig jaar herinner! Maar het is weer de moeite waard. Ik zie meteen al drie vervaarlijk uitziende schorpioenvissen en ik waarschuw Rick om niet zomaar rotsen om te draaien, zoals hij vaak doet, want daar schuilen ze allemaal onder. Ook zijn er ontzettend veel gigantische zee-egels. Het is dus wel uitkijken, maar we zien ook een Angelfish, hele scholen met felblauwe Tangs en de schichtige Squirrelfishes (natuurlijk heb ik geen idee hoe die beesten in het Nederlands heten).

Na een uurtje heb ik het echt koud en gaan we eruit. Ook bij het zwembad vind ik het fris en de hot tub zit vol. Wie had dat gedacht, dat ik het op een subtropisch eiland koel zou hebben! Ik installeer me met een Diet Coke met rum, mijn boek en een baddoek over me heen en geniet zo! Naast mij liggen vijf kinderen op stoelen in de schaduw in diepe slaap, lange reis gehad misschien?

Rond zes uur gaan Saskia en ik naar boven en maken ons klaar voor het avondeten. De zonsondergang is vanavond prachtig en vanaf ons balkon hebben we er een fantastisch uitzicht op.




Ons uitzicht naar rechts

Vanavond eten we bij een nieuw restaurant, Tulip. Het blijkt gezellig, buiten op een terrasje met sfeervolle verlichting. Het menu is ook erg lekker en vooral heel redelijk! Rick bestelt bami goreng, die echt lekker is (ik heb ook een hapje geproefd natuurlijk) voor $10, Kai kip Cordon Bleu ook voor $10 en Katja en ik gaan voor “duur”: de filet mignon voor $13! Mijn biefstuk is perfect gegrilled, ik vind zo rood mogelijk lekker en dat is hij ook! Dit restaurant is een onontdekt juweeltje!! De bediening is ook erg vriendelijk en we hebben een gezellig avond.

Terug in het hotel overwegen we nog even om naar het casino te gaan, maar de luiheid neemt over en we blijven liever lezen en computeren.