Sociaal dagje

Al schrijvend staat de buitendeur open en hoor ik het gezang van de krekels. Ik vrees, dat dit voorlopig de laatste keer is, dat we zulk lekker warm weer hebben. Morgen schijnt het flink koeler te worden. We zitten hier altijd zo net op het randje van zuidelijke en noordelijke lucht, van mij mag de eerste nog even blijven, maar de weergoden zijn het niet met me eens, helaas.


Herfstkleuren

Bij het opstaan zie ik meteen, dat ons internet niet werkt. Mijn eerste gang iedere ochtend is (met mijn eerste kop koffie) naar de computer. Maar na middernacht heb ik geen nieuwe email ontvangen. Gelukkig is er nog net, twee minuten voor middernacht, het antwoord op mijn email naar het hoofd van Saskia's school.

Zij zegt, dat ze de leraren heeft ge-emaild de trailers ten alle tijden op slot te houden en dat ze ook Fairfax County's veiligheidsbureau zal aanspreken voor verdere informatie over hoe de trailers zo veilig mogelijk kunnen zijn. Of het toeval is, weet ik niet, maar als ik vanochtend langs de school loop, staat er een politieauto naast de trailers.

Later op de dag krijgen we ook een email van de high school over hoe zij hun school zo veilig mogelijk maken. Kennelijk ben ik niet de enige ouder, die vraagtekens zet bij de veiligheid van de kinderen, die niet in het hoofdgebouw les krijgen.

Na een snelle wandeling met mijn fototoestel om alvast wat herfstkleuren vast te leggen, race ik naar Safeway. Ik heb mijn tijd heel precies ingedeeld, zodat ik net tijd heb om boodschappen te halen en de maaltijd voor vanavond (barbecue kip met mais) in de crockpot te gooien.


Dogwood



Zonnetjes



Herfst schaduwen



Als eerste aan het kleuren


Het lukt allemaal precies en om klokslag elf uur rijd ik de parkeerplaats bij Fairfax Corner op. Hier heb ik met Christine afgesproken om wat te winkelen (het lijkt wel een beetje op een Europees centrumpje, alleen super modern) en te lunchen.

Christine zit al op een bankje bij de fontein te wachten. Het viel me al op, dat er een aantal Lexus auto's met een California nummer bord geparkeerd stonden en die blijken bij de jonge mannen en vrouwen met een Lexus shirt te horen. Een ervan benadert ons en vraagt, of we misschien een van de nieuwe modellen willen proefrijden. Als we dat doen krijgen we een cadeaubon van $15 om in Fairfax Corner te besteden.

Dat laten we ons geen tweede keer zeggen en we krijgen beiden een armband om. Christine krijgt er een om haar linker arm, want we hebben besloten, dat zij gaat rijden en ik om mijn rechter arm, als passagier. Omdat Christine mag rijden laat ze aan mij de keuze van auto over. Er zijn er drie, heel sportief uitziend. Ik ben benieuwd naar het hybride model, de Lexus GS450h, dus die kies ik.


De GS450h, die wij rijden

Christine gaat achter het stuur zitten en ik word achterin geloodst. Samen met een van de jongemannen (uit Californie, want hij vertelt Eva Longoria pas geleden ontmoet te hebben) rijdt Christine bekwaam de parkeerplaats af. Het is een super-moderne auto! Er is een camera, die je laat zien, wat er achter je gebeurt en op de computer kun je van alles zien. Onze "gids" legt alles ook goed uit en vertelt, dat deze auto zo'n $55.000 kost. Hij gaat gelijk op mijn Kerst wenslijstje, ha ha!


Christine "cool" aan het stuur

Na dit avontuur krijgen we inderdaad ieder een cadeaubon van $15. We lopen regelrecht naar de grote Ann Taylor Loft winkel, waar we meestal beiden slagen. Dit keer vind ik er echter niets van mijn gading. Christine wel, die koopt een leuke grijze jurk, die met de $15 korting een heel redelijke prijs is.

Het is inmiddels kwart voor twaalf en onze magen knorren. We krijgen een tafeltje bij California Pizza Kitchen. Behalve allerlei bijzondere pizza's en pasta's hebben ze hier ook heerlijke lunch salades. We delen wat dumplings en bestellen beiden een halve Thai Crunch salade.

De bediening is ietwat langzaam, dus ik moet me uiteindelijk toch naar huis haasten. Ik heb om half twee bij het locomotiefje in Vienna afgesproken met Sylvia. Gauw pak ik de fiets en race de twee mijl ernaartoe. Sylvia staat al te wachten.

Het is werkelijk enorm warm! Alleen in de schaduw kun je voelen, dat het toch wel herfst is en is er een koel briesje. We fietsen weer naar Reston en rusten daar even uit. Onderweg zie ik alweer een slang en de chipmunks zijn ook actief. Het is ongelooflijk mooi weer voor oktober, ongeveer dertig graden!

We kletsen weer heel wat af, ik vind zo'n fietstochtje erg gezellig. Sylvia houdt er ook een goed tempo in, dus we krijgen een goede "workout". Sylvia woont vlak aan het W&OD pad, dus neemt een mijl voor ik Vienna in ga al afscheid. Ik race de overgebleven paar mijl naar huis, want ik weet, dat Katja om half vier bij de tandarts moet zijn voor haar internship.

Thuis tref ik een doodmoeie tiener aan. Ze heeft geen zin, wil eigenlijk slapen, maar ja, het moet nu eenmaal. Ze heeft het hard nodig om wat bij te slapen, maar wanneer ze daar tijd voor zal hebben weet ik niet. Haar week en weekend zitten propvol!

Saskia gaat met Aoife mee naar haar voetbal training en ik heb een uurtje helemaal voor mezelf! Hup, ik ga de tuin in, in de hangmat, met boek, nog even de laatste warme zonnestralen op mijn huid voelen. Heerlijk!

Al te gauw belt Kai, dat hij opgehaald kan worden. Dit keer geen ijs en een blije jongen, want zijn coach heeft hem speciaal genoemd als een van de spelers, die enorm verbeterd is. Hopelijk mag hij dan morgenavond spelen, want wij gaan kou lijden om de wedstrijd te zien.

We halen ook gelijk Katja op, die had mogen kijken, hoe een jongen een beugel kreeg. Ze vindt het nog erg leuk bij de tandarts. Nu worstelen Saskia en ik ons door haar huiswerk. Ik vind het wel leuk, maar ik vrees, dat de regels weer verscherpt moeten worden: eerst huiswerk, dan spelen. Nu is de concentratie ver te zoeken!