Weerscadeautje!

Na alle kou en narigheid van de afgelopen dagen (en geloof me, ik zat in een diep pijn dal en ben bang, dat dat ook gauw weer terug zal komen) krijgen we vandaag opeens een weerscadeautje! Ik voel het al, als ik om half negen met Cosmo ga lopen. De zon is warm, er staat geen wind, het voelt lente-achtig aan!

Terwijl ik met een zeer energieke (ik zie al tekens van hoe hij als volwassen hond zal zijn!) Cosmo loop en zo af en toe wat hardloop (op zijn initiatief), stopt er midden in de straat een auto plotseling.

Uit stapt een jongen van een jaar of tien met een fototoestel en vraagt of hij een foto van Cosmo mag maken. Achter zijn ouders' auto moeten een paar anderen plotseling stoppen. Na de foto's vraagt het jochie nog, wat voor hond het is en rent dan de auto weer in. Ons hondenfotomodel staat er weer mooi op!

Claudia emailt of ik een stuk wil gaan wandelen en dat laat ik me geen tweede keer vragen! Ze komt om half elf en bewondert Cosmo eerst uitgebreid (en hij haar, vooral haar sjaal valt in de "smaak". Hij heeft een sjaal fetish, want hij was ook helemaal in de ban van Marjans sjaal!

Daarna lopen we zo'n zes kilometer door het heerlijke weer. Iedereen is buiten, moeders met kinderen, vaders met kinderen, hondenwandelaars, oudere mensen, we onderbreken onze conversatie om de haverklap om te groeten.

Als we thuiskomen is het 60 graden Fahrenheit (15,5 graden Celsius) buiten! Gisteren werd het 31 graden (-0 Celsius), dus het voelt als zomer, zoveel graden warmer! Bovendien is de zon al flink warm en in mijn zwarte kleding voel ik hem zelfs branden. Ik eet lunch op de stoep voor het huis en lees de laatste Margrieten. Wat een luxe!

Om een uur komen Sylvia en Teddie om Cosmo te bewonderen. Teddie is zo'n lekker spontaan kind, ze rent de van uit en geeft mij een grote hug. Schattig!

Zij en Cosmo kunnen het ook prima vinden en Teddie helpt Katja haar kamer opruimen (gelukkig voor Katja vinden kleine meisjes dat nog prachtig). Sylvia en ik kletsen er lekker op los onder het genot van een paar mokken Pickwick thee (Ricks favoriete thee, we drinken niet anders, hij is een echte thee snob, ha ha).

Voor ze weer verder gaan laat Teddie nog even Cosmo uit, die eindeloze energie lijkt te hebben vandaag. Misschien is het voor hem ook wel de warmere temperaturen. Sylvia en Teddie nemen (van Teddies kant vooral met moeite) afscheid.

Cosmo en ik gaan de achtertuin in. Dave, de beagle, waar ik me al maanden aan erger vanwege zijn eindeloze geblaf (niet zijn fout, natuurlijk, maar dat van zijn baasjes, die hem de hele dag in de achtertuin laten) is ook buiten. En voor het eerst ben ik er blij om!

Cosmo en hij rennen, dat het een hartelust is, Dave aan de ene kant van het (ijzeren) hek, Cosmo aan de andere kant. Dave blaft naar hartelust, Cosmo laat een paar blafjes horen. Maar ik zie wel opeens, hoe hij als volwassen hond zal zijn! Tong uit de bek laat hij zich volledig gaan!

Hij valt met zijn poot in onze vijver, zo enthousiast is hij! Na een kwartier ga ik hem toch maar opvangen, want ik ben bang, dat hij te wild wordt. Jeetje, als ik hem moe wil hebben, hoef ik hem alleen maar naar buiten te laten, als Dave er ook is!

De rest van de middag brengen we (Cosmo en ik) op het stoepje voor door met Diet Coke en de Margrieten (ok, hij slaapt in de schaduw, behalve als er katten langs komen). Alle kinderen en Rick zijn er niet, de laatste is naar de kapper, de rest bezig met vrienden.


Cosmo's ogen van dichtbij

Saskia en Abby komen terug om met Cosmo te spelen en dan gaat Saskia bij Abby logeren. Katja gaat naar haar werk en daarna naar een verjaarsfeest (en ik ben bezorgd over de weg, die ze moet rijden, dus ik kan niet wachten, tot ze weer veilig thuis is).

Rick, Kai en ik gaan weer eens een nieuw restaurant uitproberen. Rick is "on a roll", zoals ze hier zeggen, en omdat ik me door de warmere temperaturen meteen beter voel (ik ben echt een menselijke barometer!) ben ik er voor.

We rijden over de drukke interstates naar Crystal City, een prachtige naam voor een gebied met voornamelijk saaie hoge kantoorgebouwen en flats. Althans, tot recentelijk, er is nu een grote beweging gaande, om er leven in de brouwerij te brengen.

En daar horen natuurlijk winkels en restaurants bij. Jaleo is daar een van. Bij het Washington DC restaurant hebben we al meerdere malen gegeten, maar bij de Virginia branche nog nooit.


De attractie bij dit restaurant zijn de tapas. Hoewel de paella er ook erg indrukwekkend uitziet.

Om te beginnen krijgen we een schoteltje met verschillende soorten olijven en augurken en uitjes. Ook natuurlijk brood, dat werkelijk fantastisch smaakt.

Rick en ik bestellen een "flight" van sherries: dry, medium en sweet. Allemaal even lekker.

Kai vindt het menu wat moeilijk te ontcijferen, maar geniet van het tomatenbrood met kaas en later van de kip en ham kroketjes. Rick en ik zijn (natuurlijk) avontuurlijker.

Mijn eerste gerechtje is een gazpacho (voor het groente gehalte). Daarna bloedworst (die is echt lekker, geloof me!) met knoflook saus en zalm met ansjovis saus. Verder delen we chorizo, gefrituurde dadels met bacon, Tuscarora champignons en een soort pizza met olijven en ansjovis.

Het smaakt allemaal even lekker en de bediening is ook erg goed. En als de rekening komt zijn we ook blij verrast, voor ons drieen is het bijna goedkoop te noemen! En dat vrijwel in de stad!

Kai neemt zijn X-Box mee naar Charlie's huis om er te logeren en Rick en ik kijken samen de dvd van "The Devil wears Prada", die ik met Kerst van Katja kreeg. Wat een heerlijke film is dat!


Toch wel best moe

Telkens denk ik, dat het zondag is, maar we hebben nog een vrije dag voor de boeg! Helaas is het weerbericht voor morgen en de rest van de week weer veel kouder, dus ik zal een tijdje op dit lekkere weer moeten teren.