He, verdorie, ik word met keelpijn wakker! Rick en Saskia hebben al een week een fikse verkoudheid en ik had zo gehoopt hem te ontlopen. Ik heb daar nu echt geen zin in (wie wel?)!
Het is bewolkt buiten, maar wel al lekker warm, om zeven uur al twintig graden. Saskia gaat naar school en Rick vertrekt naar het vliegveld, hij moet vandaag naar Colorado Springs voor een vergadering morgen. Maar hij vliegt naar Denver, want daar woont zijn zusje met haar familie en die heeft hij al meer dan een jaar niet gezien. Na het avondeten zal hij dan naar Colorado Springs rijden, althans, dat is het plan.
Cosmo heeft vanochtend overgegeven en is nogal lethargisch, dus ik maak me zorgen om hem. Hij zou toch niet echt ziek zijn? Maar als ik hem meeneem voor zijn wandeling loopt hij vief voor me uit, gelukkig! Ik maak me zorgen over hem, zoals ik me vroeger druk maakte om de kinderen!
Het is op het moment zo mooi in de buurt, ik kan er niet over uit! Paarse bomen, roze bomen, witte bomen, overweldigend mooi zijn ze. Maar ook de auto's en huizen kleuren mee, want alles heeft een groene waas. De zogenaamde "pollen", iedereen met een beetje allergie zit nu vol. Wat dat betreft zal wat regen in de komende dagen wel goed zijn.
Net als ik binnenloop belt mijn zusje en na een lang gesprek trek ik erop uit op de fiets. Overal lees over ontmoetingen met vossen en in de hoop daarop neem ik mijn fototoestel weer mee. Er is volgens het W&OD trail report een familie vossen, die tussen Gallows Road en Cedar Lane woont.
Bij Gallows Road ga ik het pad op. Het is druk, vooral met mensen, die een of ander kruid zoeken. De dogwoods bloeien overal uitbundig, maar vossen zie ik niet. Nu heb ik hier een paar jaar geleden wel een aantal vossen gezien, dus ik houd hoop.
Ondertussen rijd ik verder naar het westen. Bij het oude stationnetje van Vienna (niet meer in gebruik) vul ik mijn waterfles met vers, koud water. Verder naar het westen ga ik, de wind tegen, maar het voelt lekker. Ik zie bekende gezichten, mensen, die vrijwel iedere dag dit pad gebruiken om hun beweging te krijgen.
De muurschildering in Vienna, die ik iedere keer als ik fiets, zie
Over het grindpad rijd ik terug, in de hoop toch tenminste een verdwaald hert tegen te komen. En net als ik de moed opgeef, kijk ik naar links, de bossen langs het pad in. Hier lopen ook mooie paden, waar ik zeker met Kai eens een "hike" wil gaan doen. Ik kijk nu recht in de ogen van een hert, hij of zij staart mij aan. Er zijn er twee (en naar later blijkt drie, die derde wordt door een dame met hond opgejaagd). We kijken elkaar even aan en dan nemen de witstaartjes (goede naam ervoor!) de benen.
Saskia is nog steeds bezig met haar kasteel projekt en heeft vilt nodig om het gras en het water te maken. Ik bedenk me, dat ik dit ook makkelijk op de fiets kan halen. Het vilt past in mijn heuptas. In datzelfde shopping center is ook een CVS en ik heb online gelezen, dat Airborne tegen verkoudheden helpt. Ik hoop een aantal tabletten. Ik wil niet verkouden zijn (bij mij verworden die al van kinds af aan tot ontstekingenn in de bijholtes)!
Als ik thuiskom na een heerlijke fietstocht zijn de schoonmaaksters er nog niet. Dat betekent vrijheid in de keuken en ik maak een heerlijke wrap voor de lunch: volkoren tortilla met paprika en kip van de spiesjes van gisteravond en mosterd. Het smaakt voortreffelijk!! Mijn lunches zullen waarschijnlijk morgen en donderdag hetzelfde zijn.
Om een uur komt Laura voor de massage. Die heb ik echt heel hard nodig, vooral voor mijn heupen. Tijdens het fietsen had ik erge last van mijn linker heup. Laura werkt hard en krijgt het er warm van. Maar de spieren reageren door de spanningen los te laten. Na een uur voelt het allemaal ongewoon los.
Cosmo speelt met Quincy in de tuin
En gebruikt de waterval van ons vijvertje als waterbak!
Het is inmiddels, anders dan voorspeld, zonnig en heel warm, dus ik installeer me met tijdschriften op het deck. En later, als de zon ondergaat, ook met computer. Terwijl ik dit typ is het tien over tien en het is nog zo lekker buiten. Voor de komende drie dagen wordt minder weer voorspeld, dus ik geniet van iedere minuut!
Buurkinderen werken hard aan een Relay for Life poster voor Katja
Als Rick in Denver aankomt krijg ik een MSN berichtje: "Argh, there is a blizzard here!". Ik denk nog, dat hij een grapje maakt, want de man van Christine, Chuck, is al meerdere malen in Colorado Springs gestrand vanwege een sneeuwstorm.
En zo komen we bij de titel van dit blog, want hier zijn we ver van sneeuw, goddank! Maar Rick zit er wel middenin. Zo erg, dat de interstate 25 naar Colorado Springs door de weersomstandigheden is gesloten. Daar ben ik wel blij om, want Rick wilde het toch proberen!
Nu logeert hij vanavond bij zijn zus en familie en wordt de vergadering waarschijnlijk een dag verzet. Hij komt dan wel ook een dag later thuis, maar liever dat, dan door gevaarlijk weer rijden!!
Tot na tienen zit ik buiten, heb een gezellig gesprek met Annemarie en schrijf dit blog. Als ik controle had over het weer zou ik het wel weten! Maar ja, dat is niet zo, dus even doorbijten met mindere weersomstandigheden de komende dagen. Zolang Rick maar veilig is ben ik blij!
dinsdag, april 24, 2007
Sneeuwstorm!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
12 reacties:
Sneeuwstorm?? Je moet er toch even niet aan denken. Raar hoor, bij jullie op sommige plaatsen zo koud, hier zo warm. Gelukkig dat het bij jou in ieder geval fantastisch weer was. Beterschap met je verkoudheid, hopelijk helpen die medicijnen goed.
Bizar eigenlijk, jij hebt prachtig weer en ergens een paar honderd kilometer verder heb je sneeuwstormen.
Kan me voorstellen dat je blij was dat hij nog een nachtje moest blijven.
Hier in Nederland ook uitersten van temperaturen, vandaag 28gr, en dat voor april. Wij genieten er ook nog maar van zolang het duurt.
Mooie foto's van die hertjes.
Hahaha, hier heeft de hond ook de voorkeur voor water dat in de plantenbak staat, of regenwater dat buiten in een emmer staat!
Eigenlijk is het een geluk bij een ongeluk: Rick kan nu nog wat langer bijpraten met zijn familie.
Zijn sneeuwstormen in deze periode abnormaal ginder? Hier is het weer de kluts kwijt. We hebben de maartse buien en de aprilse grillen, maar ik denk dat we al een maand geen spat regen gezien hebben, we hebben ook nog geen enkel onweder gehad, en voor april is dit een abnormaal warme maand. en dat was maart ook al... (maar ik geniet er wel lekker van!)
Heel bekende nadeel van het vele reizen, al die onverwachte toestanden, weer, vertragingen etc. Niet leuk als hij daardoor een dag later thuiskomt.
Heerlijk dat het weer zo goed is. Bij jullie dan, wat minder voor Rick.
Sneeuw in april in Colorado is vrij normaal. Het sneeuwde deze keer alleen maar in de hogere gebieden, o.a. tussen Denver en Colorado Springs. In Denver zelf heeft het alleen maar heel veel geregend. Gisteren was het in Denver 0 graden, zondag wordt het 26 graden.
Ik schrok al van de titel, dacht dat ik iets gemist had met het weer. Hopelijk kan Rick vandaag wel op pad en kan hij dus ook snel weer terug naar het warmere westen van het land.
Hopelijk wordt de verkoudheid niet te erg en is het snel over!
Groetjes
Eigenlijk blijft het een rare toestand met dat weer. Hier is het ongewoon warm. 28 graden vanmiddag. Waar gaat het naar toe. Op zich vind ik het niet erg. Ik gedij het beste bij mooi weer, maar de consequenties op langere termijn zien er niet best uit. Enfin, ga me maar niet te veel zorgen maken en gewoon voor zo lang het duurt genieten. Vanavond lekker buiten lopen. Heerlijk!!
Blizzard....eentje van de Dairy Queen! Sneeuw en dat terwijl wij nu eens in de warmte zitten. Raar idee.
Hopelijk helpt de Airborne! Duim, duim, duim
Ah lekker. weer die volkoren tortilla...morgen ga ik het echt halen bij de groene winkel! (waarvan akte)
Gekke Cosmo,. drinken aan de waterval...Spot drnikt ook uit ons vogelbadje, hoe viezer, hoe beter....jakkie.
Zo weer helemaal bijgelezen, wat een mooie bbq hebben jullie gekocht. Geniet ervan, nu met dat mooie weer. Hier is het ook erg warm...
Sneeuwstorm?? Ik schrok al met in mijn achterhoofd onze vlucht vanaf Dulles volgende week..
Ik denk dat de hele aarde steeds meer van slag raakt, raar weer overal.
Groetjes uit Lejeune
Hoi Petra.
Om een of andere reden lukt het mij telkens niet om te reageren.
telkens als ik op Publisch druk kom ik terug bij mijn commentaar. Ik heb het vandaag diverse keren geprobeert en hoop dat ie nu wel lukt.
gr Petra
Oke nu wel dus.
Ik heb vaker bij jou blog en ik heb het vandaag zeker 5x geprobeert vanaf 2 verschillende pc.
Wat ik dus eigenlijk zeggen wilde was dat ik nogal schrok van titel. Ik was al bang dat er sneeuw bij jullie was gevallen. Ik heb er genoeg van gezien.
gr Petra
Een reactie posten