Busch Gardens

Vandaag hebben we besloten een pauze te nemen van zon en zand en naar Busch Gardens Africa te gaan. Dat is hier slechts 30 mijl vandaan, dus heel vroeg op hoefde ook niet, gelukkig voor de tieners (dat zal donderdag wel anders zijn, want dan willen we naar Epcot en dat is een stuk verder weg).

Het verkeer valt echter tegen, er zijn hier heel wat ouderen van dagen op de weg en dat merk je goed. Tien mijl onder de snelheidslimiet is geen ongewone snelheid hier. Wij zijn dat, komend uit het gehaaste Noord-Virginia, waar iedereen vijf tot tien mijl over de limiet rijdt, niet gewend.

Maar om half elf parkeren we eindelijk de van op de "Preferred Parking" parkeerplaats. Dat kost wel $5 meer, maar dan kun je gewoon naar de ingang lopen. Wij vinden dat altijd wel de moeite waard.

De entreeprijs is even slikken: $61,95 per persoon. Ik ben mijn AAA kaart vergeten, die had ons nog wat dollars kunnen besparen. Maar kom, we zijn hier om lol te hebben en vergeten het astronomische bedrag voor vijf mensen op de credit card maar snel.

Later blijkt ook nog, dat we een hap hadden kunnen besparen, als we online hadden besteld. Duh! Daar hebben we niet eens aan gedacht! Nou ja, les geleerd, in het vervolg zullen we eerst online kijken en de AAA kaart gaat voortaan mee!

Op het Florida Forum is er een poll begonnen of ik wel of niet op de nieuwe "bodemloze" Sheikra zou durven.

Nu moet ik toegeven, dat we deze achtbaan al van verre zagen en zoiets hoogs gaf me toch wel even vlinders in mijn buik. Maar natuurlijk gaan we ervoor. Saskia past op de spullen en Kai, Katja, Rick en ik sluiten in de rij aan.

Het lijkt heel druk in het park en heel druk in de rij, maar binnen het half uur kunnen we al plaatsnemen! Ik ben toch wat nerveus, zoals altijd met een achtbaan, die iets heeft, dat ik nog nooit heb gedaan.

Eindeloos lang lijkt het, dat we omhoog kruipen voor de eerste val. De zon schijnt vervelend in mijn ogen, dus ik doe ze dicht. Katja vraagt waarom, denkend, dat ik bang ben, maar het heeft een heel praktische reden.

Bovenaan gaan we een bocht om en ik verwacht meteen naar beneden te vallen. Maar zo gaat het niet! Net als we over de rand hangen stopt de kar! We hangen met 90 graden naar beneden te kijken, tot we worden losgelaten en dan vallen we inderdaad naar beneden met 90 graden. Ik vind het super! Wat een rush!

Na een keer over de kop te zijn gegaan is er nog een kleinere val en dan is het alweer voorbij. Natuurlijk moet ik de foto kopen als bewijs en we besluiten ter plekke hem vandaag nog een keer te doen.


De foto!

Saskia zit, na wat voor haar zelf gewinkeld te hebben, weer lief te wachten. Al denken we, dat ook zij de coasters wel leuk zou vinden (ze heeft bijvoorbeeld de Rockin' Roller Coaster in MGM gedaan met veel lol), ze weigert het te proberen.

De volgende achtbaan is Kumba. Dit zijn karretjes met bodem. Tot onze verbazing is hier helemaal geen wachttijd. Kumba is lekker lang, je gaat door tunnels, verschillende keren over de kop en het is een leuke achtbaan.

Inmiddels is het na twaalven en beginnen de magen te knorren. Dit is een enorm park, je loopt je de benen uit het lijf! Rick wil graag bij het Zagora Cafe eten (en ik vind dat ook lekker klinken). Maar dat is weer aan het begin van het park.

We besluiten de skyride te nemen. Deze gondelbaan gaat over de "Serengeti Plain", zodat we een heel aantal van de safari dieren uit de lucht kunnen zien. En hij zet ons niet ver van ons restaurant af.

Daar vinden we meteen een tafeltje in de schaduw en de rij lijkt kort. Die blijkt echter super langzaam te vorderen! Maar de wraps en verschillende vruchten (aardbeien, watermeloen en druiven) smaken prima. Het is geen haute cuisine, maar tenminste voedsel, waarbij je je aders niet voelt verharden!

Na het eten lopen we door de verblijven van de chimpansees en gorillas. Ik moet zeggen, die hebben prima onderkomens! Ze hebben veel plaats om te leven en een pracht omgeving!

Deze Busch Gardens is in feite een mix van een pretpark en een dierentuin/safaripark. Het is allemaal keurig aangelegd en aan de dierenverblijven mogen heel wat dierentuinen een voorbeeld nemen!

De volgende achtbaan, waar we langskomen is Montu. Dit wordt, denk ik, toch wel mijn favoriet. Al vind ik Sheikra super, deze achtbaan is ook heel goed aangelegd, zodat je niet de hele tijd heen en weer wordt geschud. Maar ook duurt hij veel langer en het hele traject voelt gewoon lekker.

Na afloop gaan Katja en ik meteen weer. Er is namelijk helemaal geen wachttijd! Wel moeten we weer even ons equilibrium herkrijgen. Want na Montu heb je even het gevoel van een boot af te komen, om de een of andere reden.

Vervolgens komen we in het safari gedeelte. Hier kun je een safari rit kopen (na die entree prijs?) voor maar liefst $34 per persoon! Dan mag je wel de giraffes voeren, maar dat hebben we al eerder gedaan en om nog eens bijna $200 uit te geven gaat ons te ver!

We besluiten dus het wandelpad te nemen. Zo zien we toch nog een heel aantal dieren. De nijlpaarden zijn interessant, vooral omdat er net een leerzaam praatje wordt gehouden. We leren, dat nijlpaarden de gevaarlijkste waterdieren zijn voor de mensheid. Zij zijn absoluut geen lieverdjes (maar zien er zo in het water toch best onschuldig uit, vooral de baby).

De hyena's zijn diep in slaap en daarom denk ik, dat het helemaal goed was om die safari niet te doen. Het is snikheet (35 graden of meer) buiten en alle dieren slapen! De leeuwen kijken wel even lief naar ons, maar daar blijft het dan ook bij.

Wij hebben het inmiddels ook zo warm, dat we verlangen naar een water attractie. Tot mijn verbazing stem ik toe om met de meisjes de River Rapids in te gaan. Meestal vind ik het vreselijk om kleddernat te worden (mijn haar, weet je!). En ik heb een spijkershort aan, dat eeuwen zal nemen om te drogen!

Maar het is dus super heet en de heren hebben er geen zin in. Ik werp me dan maar op om de dames gezelschap te houden. Wie weet heb ik geluk en kom ik er vrijwel droog uit, dat zie ik bij anderen ook gebeuren.

Terwijl we wachten kunnen we schattige aapjes bekijken en binnen het halve uur (alweer niet slecht voor een druk park) zitten we in onze "boot". Ik denk nog aan de goede kant te gaan zitten, want ik heb eerdere boten aandachtig bestudeerd.

Maar nog geen vijf minuten later probeert iemand zijn familie nat te spuiten met een waterkanon (kost $.25 per schot) en treft mij recht in het gezicht! Ik ben doorweekt! Nou ja, nu kan het me ook niet meer schelen, ik zoek de watervallen en kanonnen dan ook op. Het voelt eigenlijk heerlijk verkoelend!

Uiteindelijk stap ik druipend nat uit en Katja en Saskia klagen, dat zij niet nat genoeg zijn geworden (ze hebben beiden een bikini aan, ik niet). Gelukkig zijn Rick en Kai nu ook wel bereid om een waterritje te gaan doen.

We lopen naar de Log Flume en zien daar, dat er maar twee volwassenen per bootje passen (onze kinderen zijn van volwassen formaat). Ik offer mezelf op om deze uit te zitten. Ik ben al nat genoeg en Rick wil ook wat lol.

Al wachtend kijk ik mensen (een superleuke sport, kan het iedereen aanraden) en check het Alles Amerika forum op mijn mobieltje (tja, verslaving, maar ach).

Eindelijk komen de anderen weer te voorschijn en aangezien we vlak naast Sheikra zijn en er maar een kwartier wachttijd is (blijkt minder) nemen we de gelegenheid te baat. Kai is supermoe, dus wil niet, maar nadat Katja en Saskia eindelijk zeiknat zijn geworden, gaat Katja wel mee.

Terwijl we plaatsnemen zien we voor ons een flinke bliksem en daarna luide donder. Het verbaast me, dat wij nog wel naar boven mogen, want meestal worden de attracties bij de eerste donder gesloten. Het is weer genieten! Eigenlijk nog leuker, dan de eerste keer, want dit keer hebben we de laatste rij. Dat voelt toch sneller, om de een of andere reden.

Als we terug beneden zijn, zien we lege karren naar boven gaan. Inderdaad is de attractie nu gesloten vanwege het weer. Wat een geluk hadden wij, zeg!!! Want die tweede Sheikra ervaring had ik niet willen missen!

Niet lang na het verlaten van de achtbaan begint het te regenen. Ik haal gauw een paar poncho's voor $3. De tieners hebben eerder al verkondigd er onder geen beding een te willen dragen, maar ik denk (verkeerd, blijkt even later), dat Saskia er misschien wel een wil.

Rick had niet door, waarom ik opeens weg was, en hij is helemaal blij, als ik hem een poncho overhandig. Ik doe er zelf ook een aan, want het plenst flink en ik heb wel mijn mooie fototoestel mee!

Onder luid hoongelach van de kinderen (die intussen kleddernat worden) lopen we richting ons restaurant voor het avondeten. We hebben hiervoor het Crown Colony House verkozen.

We krijgen een tafel in het midden van het (lekker airconditioned en hier kunnen Rick om de rillene kinderen lachen) restaurant. Buiten zien we giraffes eten en zebra's rennen. Toch wel erg leuk!

Het eten is prima, de serveerder doet zijn best, maar is volgens ons nieuw. Hij geeft mij mijn glas wijn gratis, omdat hij Saskia's spaghetti is vergeten. Daar klagen we natuurlijk niet over. Maar de visgerechten, die we bestellen zijn werkelijk voortreffelijk bereid. Dat zou je in zo'n amusementspark niet verwachten.

De kinderen hebben het wel gezien in het park (Rick en ik zouden nog wel een paar achtbanen aankunnen, maar goed). We rijden gauw terug naar Indian Rocks Beach, onderweg enkel stoppend voor melk en water.

We zijn op tijd terug voor de zonsondergang. De anderen gaan zwemmen in de zee, maar ik neem mijn fototoestel en hopelijk een heel aantal mooie foto's.

Busch Gardens is wat mij betreft nummer twee op de lijst van best onderhouden parken in de VS. Disney is natuurlijk nummer een. Universal heeft mooie parken, maar Busch Gardens is zo goed onderhouden! In ieder geval hebben we weer een heerlijke dag gehad!