Koelte

De wilde stormen van gisteravond hebben koelte gebracht. Al als ik Katja en Kai wek om kwart over zes is het duidelijk, dat de zon zich vanochtend niet zal laten zien.

De oudsten gaan naar school, beiden blijven vandaag de "hele" (eigenlijk halve, want om half twaalf zijn ze al uit) dag. Saskia ligt naast mij op Ricks plaats in ons bed. Als om kwart voor acht onze wekker gaat, klaagt ze, dat ze moe is en niet naar school wil.

Ach, er gebeurt op het moment toch niets meer op school, dus ik laat haar lekker slapen. Misschien vanwege het weer, maar ik sta op met veel pijn en de verleiding is groot om ook naast Saskia verder te doezelen.

Maar Cosmo is er ook nog en die is wakker! Bovendien heb ik met Mary Ellen afgesproken om half negen te gaan hardlopen. Gisteravond heb ik de koffie al klaar gezet en een bowl met cereal doet ook wonderen voor mijn energie niveau.

Het is heerlijk hardloop weer, ik heb wel een regenjas aan, voor het geval het zal regenen. Maar na tien minuten hangt die om mijn heupen (en de rits slaat hinderlijk tegen mijn dijen aan). De gewichtenroutine laat zich vandaag voelen met flinke spierpijn. Nu gebruik ik mijn benen toch heel veel en toch voel ik iedere spier. Die routine blijft erin (ook al, omdat de tijd snel ging, toen ik hem deed)!

Mary Ellen krijgt nog wel last van haar kuitspier, maar we lopen het grootste deel van de 3,5 mijl hard. Iets meer dan een half uur later ben ik thuis met een voldaan gevoel. Ik moet mezelf ontslaan van het gevoel, dat vijf kilometer hardlopen niet genoeg is. Er zijn mensen, die er weken voor trainen om dat te kunnen lopen. Het is al een enorme luxe, dat ik iedere dag tijd heb zo'n sportroutine te doen.

Saskia en Cosmo hebben intussen ons bed overgenomen. Ik moet wel lachen, want ze kijken samen tv en zo krijgt de hond een bijna menselijk voorkomen. Ik bonjour ze er echter uit, want ik heb om tien uur met Katja B. bij het hondenpark afgesproken.

Als we daar aankomen is er nog niemand, dus spelen Saskia en Cosmo samen. Hij heeft vandaag zin in graven en het vieze grondwater van de regen van gisteren drinken. Bah!

Gelukkig komt Ray al gauw met Dixie en Ranger. Hij komt volgens mij dagelijks en dat is fijn voor Cosmo, want Ranger mat hem helemaal af. Maar vandaag is Ranger heel rustig.

Dan komt Katja met haar witte poedel Merlin en nadat Merlin het park even heeft verkend, kunnen ze het allemaal prima met elkaar vinden. Helaas heeft Katja een orthodontist afspraak om half elf en kunnen ze niet lang blijven. Voor haar is dit een heel gespannen tijd, ze verhuizen volgende week naar North Carolina (heel egoistisch vind ik dit ook helemaal niet leuk!) en hun huis hier is nog niet verkocht.

Cosmo is inmiddels ook wel afgepeigerd, dus ook wij nemen afscheid van Ray. Omdat het vandaag lekker koel is, besluit ik nog wat boodschappen te doen, voor we weer huiswaarts gaan. Om te beginnen tank ik bij Sunoco. Meestal ga ik naar Shell of Exxon voor mijn benzine, maar nu de prijzen hoger zijn let ik erop, wie het goedkoopst is. En hier in Vienna is de Sunoco met $2,99 per gallon de beste prijs.

Bij Giant vinden Saskia en ik van alles van onze gading. Ik koop vast benodigdheden voor morgenavond, voor de Bunco avond, die we hier zullen hosten. En natuurlijk vindt Saskia allerlei speciale lekkernijen, die ze "nooit" mag hebben anders.

Kai komt net thuis, als wij de oprit oprijden. Katja is met vriendinnen gaan lunchen bij een Japans restaurant hier in Vienna. En nu ik Kai en Saskia vroeg thuis heb, lijkt het me leuk ook met hen te gaan lunchen.

We kiezen Foster's Grille, een restaurant, waar we nog niet zijn geweest. Dit is een typisch Amerikaans hamburgerrestaurant.

We sluiten aan in de rij om te bestellen en krijgen een lijst met menu keuzes in de hand gedrukt. Het is vooral hamburgers en hot dogs, maar ze hebben ook een kalkoen en rosbief sandwich en een veggie burger.

Kai neemt de hot dog met alles erop en eraan, Saskia de kinder hot dog en ik kies (denk ik) voor de gezonde maaltijd: de veggie burger.

Maar gezond is die veggie burger niet, althans, hij wordt gefrituurd geserveerd. De frietjes erbij zijn ook niet gezond, maar we hebben om mayonaise gevraagd en dan smaken ze opeens wel erg lekker!

Het is leuk dit restaurant eens geprobeerd te hebben, maar vaak zullen we hier niet terugkeren. Toch, als je als toerist hier bent is het wel leuk om mee te maken. Het is een typisch Amerikaans "hole in the wall", zoals dat hier heet. Grappige dingen aan de muur en de actie is bij de bar. Ik denk, dat het hier tijdens belangrijke plaatselijke sportwedstrijden erg gezellig kan zijn.

Thuis loopt Katja in paniek naar haar autosleutels te zoeken. Je zou denken, dat ik de kwade persoon, die ze kwijt heeft gemaakt, was, als je haar hoort gillen! Maar ik weet, dat het frustratie is, die zo'n reactie veroorzaakt. Op het laatste moment rijd ik haar in de van gauw naar haar werk. Rick zal haar vanavond dan ophalen.

We hadden gehoopt vanmiddag lekker in het zwembad bij Karin en Frank te gaan zwemmen, maar het weer vandaag is te koud voor mij! Saskia en Maaike trotseren de "kou" (het is 23 graden, maar bewolkt) wel even, maar krijgen het al gauw toch te koud.

Terwijl de kinderen binnen spelen, blijven Karin en ik toch buiten kletsen. We eten een echt speculaasje (altijd leuk om bij een Nederlandse vriendin op bezoek te gaan, dan proef je weer eens iets uit je kindertijd). En later snacken we (heel Amerikaanse) groente chips onder het genot van een lekker glaasje witte wijn.

Met etenstijd nemen Saskia en ik weer afscheid. Rick is inmiddels ook weer geland in Virginia vanuit St. Louis. We bestellen Thais eten voor ons en Rick haalt KFC voor de jongste twee.

Nog twee schooldagen moeten we gaan. Eerlijk gezegd heb ik nu al meer dan genoeg van het vroege opstaan. Maar Katja en Kai hebben morgen nog eindexamens en Saskia zal ook wel gaan. Het voelt raar om een maandag als laatste schooldag te hebben. Het zou na morgen gewoon klaar moeten zijn!