Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, juni 25, 2007

Rustige stranddag

Met al mijn goede voornemens van gisteren sta ik maar een kwartiertje eerder op. Soms “moet” ik teveel van mezelf (gelukkig heb ik dat zelf ook wel door) en het ligt nog zo lekker in dat bed. Maar om half negen zit ik met mijn koffie en de computer op het balkon.

Petra MSN-t en we kletsen gezellig. Natuurlijk weet zij precies, waar wij zijn, want haar tante woont hier slechts 3 mijl vandaan. Al is het waarschijnlijk heel duur, ze belt me toch even op mijn mobieltje om de geluiden van de Golf van Mexico te horen.

Terwijl ik met haar praat, zie ik de eerste dolfijn voorbij zwemmen. En later, als we weer op MSN zijn nog een hele groep! Het blijft een fantastisch gezicht, maar vreselijk moeilijk te fotograferen, want ze komen boven en zijn dan weer verdwenen.

Om half tien is Rick ook op, hij komt met mij ontbijt eten en dan gaan we weer vijf kilometer lopen. Dit keer de andere kant op, naar het zuiden. Het is maandag en daardoor waarschijnlijk een stuk stiller op het strand.

Opeens zie ik links van ons een omheining. Daarbij staan bordjes, dat dit het nest van een Loggerhead schildpad is. Het doet ons aan Aruba denken, daar zijn de nesten van schildpadden ook overal omheind. Het lijkt me fantastisch een keer mee te maken, hoe de kleine schildpadjes de zee vinden! Maar dat gebeurt meestal midden in de nacht, dus de kans is miniem.

De rest van de weg vallen me onze mede-wandelaars op en dan doel ik op het gevederde soort (het menselijk soort is saai, dik, dun, noordelijk, zuidelijk etc., zo af en toe een Brits accent). Opvallend is, dat de vogels absoluut niet bang zijn van hun mede-tweepotigen!

Statige reigers wachten op hun prooi en laten mij rustig fotograferen. Een witte vogel met gele poten stevent voor ons uit, tot we hem inhalen. Er zijn meeuwen met zwarte koppen, “gewone” meeuwen en meeuwen met een prachtige oranje snavel.

De pelikanen trekken zich ook helemaal niets aan van ons en dan zijn er nog een aantal kleinere vogeltjes. Die vliegen boven het water, zien een vis, doen een kamikaze duik en voila!

Saai is de wandeling dus absoluut niet. Ook hier weer is de natuur, ondanks de vette roze tweepotigen, die hun zonnebrandcreme ontladen in het turquoise water van de Golf, prachtig (ok, wij dragen bij aan die roze tweepoten (minus het vet dan wel), ik kan het niet ontkennen).

Bij terugkomst zijn Kai en Saskia op en Rick zorgt ervoor, dat Katja ook gauw op is. We besluiten lunch te gaan eten bij Sonic (voor Katja dus min of meer brunch). Deze drive thru (of drive in, liever) is niet in ons gebied aanwezig.

We bestellen en dan komt een jongen op rolschaatsen de bestelling brengen. Ik moet zeggen, dat het eten erg lekker is en het menu gevarieerd. Weer eens wat anders, dan McDonald’s!

Op de terugweg stoppen we bij Walgreens om meer zonnebrandcreme te halen. Die gaat in deze zon zo op! En dan kijken we bij Wine and Spirits of ze er de witte chocolade Baileys hebben, die Petra en ik vorig jaar hier zagen. Maar, helaas voor Rick, ze hebben enkel de gewone, mint chocolade en caramel smaken. Misschien sloeg die witte chocolade niet aan, of zo.

Het plan is om verder de hele middag op het strand door te brengen. Saskia en ik gaan snorkelen en opeens zien we allemaal mensen op het strand onze richting op wijzen. We kijken om ons heen (ik denk, dat ze misschien een dolfijn zagen), maar zien niets.

Even later gaat Saskia kijken, waar de rest van het gezin blijft, en dan vertelt iemand op het strand haar, dat er een manatee (zeekoe) vlakbij ons zwom. Ze wilden, dat wij hem zagen, maar helaas hadden wij niets door. Saskia is er de hele middag teleurgesteld door, want de manatee is haar favoriete zeedier.

Kennelijk zwemmen ze op het moment vlak langs de kust, want in het zwembad vertellen een paar meisjes, dat ze in Clearwater met vier manatees hebben gezwommen!

Met Katja zwem ik twee keer op en neer naar de boei, dus vier honderd meter. Vanochtend was het water helemaal stil, maar nu staat er een flinke wind en zijn er heel wat golven. Het zwemmen in de zee is toch heel anders, dan in een zwembad.

Daar zwem ik zo een kilometer, maar 400 meter voelt zo al als een hele inspanning! Knap van Katja, dat ze dat ook zo volhoudt. Kai vond het een paar dagen geleden eigenlijk te ver om te zwemmen.

Na alle inspanning pak ik een stoel uit de verzameling van ons gastgezin. Naast het huisje is een opslagruimte vol met strandspeelgoed. We hebben al vaker een huisje gehuurd, maar deze slaat echt alles! Het is leuk ingericht en er is van alles voor ons gebruik!

De stoel plaats ik in de branding en lees er heerlijk voor meer dan een uur. Intussen graven Kai en Rick een diepe kuil, waar Saskia in gaat liggen. Maar Saskia wil niet begraven worden.

Daarvoor werpt Rick zich dus op. Binnen de kortste keren ligt hij onder het zand. Katja doet hem een gekke zonnebril op, de andere twee gieten water over zijn hoofd! Er worden allerlei foto’s gemaakt met Katja’s fototoestelletje. De kinderen genieten en het schiet door mijn hoofd, wat een leuke vader Rick toch is!

Tegen zessen gaan we terug naar het huisje om ons klaar te maken voor het avondeten. We hebben een reservering om kwart voor zeven bij Brewmaster’s. Dit restaurant ligt aan het (binnen)water, waar alle jachtboten doorheen komen.

We krijgen een tafeltje aan het water met een ontzettend lieve serveerster, zonder irritant te zijn. Aan het einde van de maaltijd vertel ik haar, dat het eten erg lekker was, maar haar service maakte het fantastisch. Ze zegt, dat dat haar dag goed maakt. Soms zijn er mensen, die echt alles doen om het anderen naar de zin te maken en zij is daar een van!

We genieten van onze maaltijd. Katja en ik delen een tonijn shashimi, super lekker! Kai neemt kip cordon bleu “ballen” en die smaken super (ik proef er een van). Als hoofdgerecht heb ik een kleine filet mignon “blue” (betekent vrijwel rauw) met gestoomde groentes. Super lekker!

Op tijd voor de zonsondergang zijn we weer terug. Tot onze verbazing barbecuen onze buren in onze oprit! Rick en Katja gaan nog even wat aloe halen, voor de verbrande lichaamsdelen, dus we hebben die plek nog niet nodig. Ik zeg niets, maar als Rick en Katja terugkomen is de grill verplaatst.

De zonsondergang lijkt niet veel soeps als we aankomen, maar uiteindelijk komt de zon als een felrode bal onder de wolken vandaan voor een spectaculaire ondergang. Vreemd genoeg lukt het me niet om die fel oranje, bijna rode kleur op de foto vast te leggen!

De meisjes en ik eindigen de dag met de film “Memoirs of a Geisha” (Katja heeft net het boek uit). Het blijft een mooie film. En zo eindigt een rustige dag aan het strand.

Overigens ben ik Verizon heel dankbaar voor de wireless kaart (ook al betalen we ervoor). Het internet in het huisje is kabel, maar te ingewikkeld en de wireless connectie is heel onbetrouwbaar!

Helaas ontbreekt de tijd met deze langzame internet connectie om ook foto's op te laden, ik heb er heel wat van onze gevederde mede"wandelaars", maar de connectie neemt uren en ik ben moe! Later, dus!

12 reacties:

Anoniem zei

Zo, jij bent een echte ambassadrice voor Indian Rocks Beach. Door jouw verhalen krijg ik helemaal zin om daar ook eens een keer naartoe te gaan. :-)

Nog fijne dagen in Florida!

Roland

Anoniem zei

We doen het wel met de foto's die je tot nu geplaatst hebt hoor Petra. Ze zijn schitterend.
Veel plezier weer vandaag!!

An zei

Wat weer een heerlijke ontspannen vakantiedag.

Groetjes, An

Anoniem zei

Lekker zo'n luierdagje; echt vakantie!
Jammer zeg, dat jullie de manatee niet hebben gezien. Lijkt me prachtig om ze van dichtbij te zien. Ik vind ze er altijd erg lief uit zien.
Leuk zoals Rick met de kinderen omgaat. Ik denk stiekem dat hij af en toe graag nog een kind wil zijn, hi hi!
Lief van je om die serveerster zo'n compliment te gooien. Je hebt helemaal gelijk dat dit best gezegd mag worden, als iemand zo zijn best voor je doet zonder er moeite voor te moeten doen.
Geniet gewoon lekker van je vakantie en je tijd niet verspillen met foto's opladen... die zien we vanzelf wel een keer.

Anoniem zei

Als ik dit zo lees, krijg ik wel heel veel zin in zon, zee en strand (in Florida welteverstaan)! Het klinkt allemaal erg aanlokkelijk. Veel plezier nog! Ik hoop trouwens voor Saskia dat jullien nog een Manatee spotten!

Anoniem zei

Je verhaal over de dolfijnen en vogels doet me herinneren aan onze vakantie aan de Golf in 1997. Wat een heerlijk deel van Florida om op vakantie te zijn.

Nog heel veel plezier !!

Groetjes
Nel

Anoniem zei

Ik begrijp heel goed dat manatees de favoriete zeezoogdieren van Saskia zijn. Ze zijn zo aandoenlijk. Jammer dat jullie hem niet zagen, maar wie weet lukt het nog deze week.

Anoniem zei

We zijn net terug van een druk soccer tournament afgelopen weekend. En die verhalen en foto's van zon, zee, strand en dolfijnen doen me wel heel erg verlangen naar een stranddagje.
Jammer van die manatee maar mischien zwemt ie nog een keertje langs?

Anoniem zei

Goed rondkijken morgen misschien spotten jullie dan ook een manatee.
Veel plezier nog verder in Florida!

Anoniem zei

Zouden we het toch gedroomd hebben, van de witte chocolade baileys?
Gezellige dag vandaag! Ik weet zeker dat jullie de manatee zullen zien, misschien in de baai bij de shops on sand key.....daar hebben wij ze ook wel eens gezien.

Anoniem zei

Oh wat een heerlijkheid dat huisje, dat klinkt als: ik wou dat ik er nu zat.

Volgens mij is het heerlijk relaxen daar. En wat een ervaring met die manatee. Ik heb eigenlijk geen flauw idee, zijn ze echt zo zachtaardig van aard als ze eruit zien. Ik zou denk ik toch wel in paniek raken en een soort speedy gonzales effect in het water veroorzaken.

Ik had je nog op msn aangeschoten hoop dat je mijn berichtje hebt gelezen.

We volgen je hier op de voet, nog hele fijne dagen daar met je gezinnetje. Geniet ervan het dagelijkse leven is druk genoeg en wat is er heerlijker dan tijd voor elkaar hebben.

groetjes,
Anneke

Anoniem zei

Oh ik ben jaloers op je, hier is het nu zo koud, ik heb ook zo'n zin in weer een vakantie! We moeten nog even wachten tot oktober, dan staat Great Barrier Reef in de planning. En wie weet mijn vakantie in Nederland, wordt misschien ook wel zonnig(laat het me hopen) Ik zal nog even geduld moeten hebben. Australie, half 10am 12 graden, brrrrr!