Zomervakantie!!!

De wekker gaat om kwart over zes, voor het laatst in bijna drie maanden. Katja gaat vandaag als enige nog naar school. Zij wil haar cijfers weten en nog afscheid nemen van een aantal leerkrachten. Kai daarentegen weet, dat zijn vrienden ook niet naar school gaan en verkiest het uit te slapen. Er wordt vandaag niet nagegaan welke kinderen er wel of niet zijn.

Vanwege Saskia's malaise dit weekend laten we haar ook maar uitslapen. Ook zij mist niets, want vandaag is er enkel de graduation van de sixth grade. Maar ze zou ook haar rapport krijgen, dus ik bel de school, hoe ik dat het beste kan aanpakken. Mrs. Esterson zal er nog tot ver na de laatste bel zijn, wordt me verteld, dus ik zal het later vandaag op gaan halen.

Als ik om kwart voor acht naar beneden kom is Katja alweer terug uit school! Ik hoor Rick enthousiast roepen, want Katja's cijferlijst is schitterend! Ze heeft allemaal A's en een B+ op haar laatste rapport van het jaar en de eindcijfers 5 A's, 1 B+ (AP English, dus dat telt mee als een A) en 1 B (AP Biology, dus dat telt mee als een B+).

Echt fantastisch van een meisje, dat tot en met de zevende klas maar een middelmatige studente was. Ze heeft ervoor geblokt en met alles, wat ze naast haar schoolwerk dit jaar heeft gedaan, is het helemaal bewonderenswaardig. Haar GPA voor dit jaar was 3,785 en dat is echt erg goed. Trots zijn we zeker!

Katja brengt ook een nieuwe huisgenoot mee. Hij (we nemen althans aan, dat het een hij is) heeft al met Kerst bij ons gelogeerd, maar nu gaat zijn (zwangere) vrouwtje, Katja's AP Biology lerares, voorgoed weg van Madison High School. En nu zal Snrp dus voor de rest van zijn leven bij ons wonen. De katten liggen al meteen weer voor zijn kooi. Zucht!

Terwijl Rick boven inpakt, doe ik mijn gewichten routine buiten. Pff, het is warm! Maar het blijft een goede routine en ik heb na een half uur echt het gevoel hard gewerkt te hebben. Rick neemt afscheid, hij gaat naar Seattle en zal woensdagavond weer terug komen.

Kai wil nog blijven slapen, maar de meisjes gaan graag mee naar Cosmo's laatste les voor de zomer. We hebben een paar lessen gemist, dus dit is een extra les om in te halen. Als we aankomen is de kamer leeg, maar ik zie Hunter, de hond van Carol, de trainer, wel liggen.

Even later komt Carol inderdaad binnen en Pete ook. Pete doet al telkens mee met zijn toy poedel, Guinness, maar vandaag heeft hij Amber mee. Amber is anderhalf en een mini poedel. De kinderen zijn meteen weg van haar.

Nu we maar twee honden in de klas hebben gedraagt Cosmo zich voorbeeldig!! Hij doet alles, wat Saskia, Katja of ik van hem verlangen. Zoals Carol zegt: "He's being the perfect Aussie!" Nu zien we eens, wat hij echt kan, zonder afleiding! Het doet me eens te meer beseffen, dat we een fantastische hond hebben getroffen.

Het is goed, dat de meisjes mee zijn. Hondentraining gaat eigenlijk niet over de honden, maar over degenen, die ermee omgaan. Ook bij de meisjes blijkt dat weer. Saskia doet het heel goed met de authoritaire toon, vindt Carol. Katja is nog veel te lievig met Cosmo. Zij moet echt bevelen uit gaan delen en niet lievig vragen, want dan doet hij niets.

Het wordt een leerzaam uurtje voor de meisjes. Nu gaan we in september verder met de "intermediate" klas. Na de les winkelen we nog bij Petsmart. Katja vindt een of andere puzzel voor Snrp, waar ze later bijna een uur mee bezig is om in elkaar te zetten!

Op de terugweg besluiten we de zomer te vieren en door de McDonald's drive thru te rijden. Ik houd het bij de Asian Salad, maar de anderen bestellen McFlurries en kip sandwiches met frietjes. Mag best een keertje.

Dan haal ik Saskia's rapport op, dat ook bijzonder goed is: allemaal A's en O's. Sandy Esterson en ik kletsen nog even. Dit is een lerares, die ik zal missen, ze is echt een bekwaam iemand en Saskia heeft een heerlijk jaar bij haar gehad. Ik mag iemand, die zo helemaal niet aan stress onderhevig is, als zij, bijzonder graag! Don't worry, be happy, is haar motto. Hopelijk krijgen we volgend jaar weer zo iemand!

Op het deck probeer ik na de lunch wat te computeren, terwijl Saskia al naar het zwembad is. Het zweet druipt ervan af en de hitte van de laptop helpt niet mee. Ik
verkleed me in bikini, zonnebrandcreme op en op naar het zwembad!

Er wordt ijs geserveerd om de laatste schooldag te vieren. Ik ben net op tijd om naar binnen te gaan, want ik hoor van anderen, dat toegang is geweigerd aan anderen. Het zwembad zou te vol zijn.

Nu ben ik Nederlandse menigtes "gewend" en hierbij moet ik toch even stiekem lachen. Er is nog meer dan voldoende ruimte om een plaatsje te vinden, er zijn nog een heel stel stoelen leeg en het zwembad is, naar mijn gevoel, helemaal niet vol! In het Leusderbad werd het op zomerse dagen zo druk, dat je je nauwelijk kon bewegen.

Anderen vinden het ook belachelijk en het is duidelijk nog niet eerder voorgekomen. Maar ja, we hebben een nieuw managementbedrijf en die werken compleet volgens de regels. En dit zijn de regels van de brandweer.

Inmiddels heb ik mijn twintig banen erop zitten (ik moet wel lachen om de reacties van mijn buren, als ik ze vertel, dat ik dat heb gezwommen, je zou denken, dat ik een marathon heb afgelegd!). Met Erin, Mary en Serena dobber ik op een "noodle" in het bad, terwijl de kinderen hun verplichte kwartier pauze hebben. Superdeluxe!

We praten over boeken. Serena heeft vanavond een boekenclub bijeenkomst. Ik vraag haar, hoe ze het vindt om een boek, dat een ander bepaald heeft, te lezen. Dat is namelijk, wat mij van een boekenclub weerhoudt. Serena heeft hetzelfde probleem, maar doet mee voor het sociale aspect. Daar is ook iets voor te zeggen, natuurlijk.

Ook aan het dobberen moet weer een einde komen, al zou ik dit eeuwig kunnen doen. Ik zet Saskia om half vijf bij haar einde van het schooljaar zwembad feestje af. Dit feestje duurt tot half tien, maar ik vertel haar, dat ik tussen half acht en acht terug zal zijn.

Intussen ga ik naar Safeway om inkopen te doen voor onze reis. We zouden oorspronkelijk vrijdag weggaan, maar, omdat Rick een dag eerder terug zal zijn, dan hij verwachtte, gaan we nu donderdag al rijden. Dat betekent wel een dag minder om voor te bereiden, maar ik klaag niet!

Daarna laat ik mijn nagels doen, ook heel belangrijk. Kai belt op mijn mobieltje, hij is op het laatste moment uitgenodigd voor een zwembad feestje bij een schoolvriend, mag hij gaan? Van mij wel, maar Rick is op reis en ik ben nachtblind en mag eigenlijk niet in het donker rijden.

Even later belt Kai weer terug, dat Charlie's ouders hem kunnen brengen en halen. Heel fijn, al voel ik me wel schuldig, dat die ouders nu alles moeten doen. Argh, dat constante schuldgevoel!

Als ik weer mooie nagels heb gaan Katja en ik Mexicaans eten bij Tequila Grande. We kiezen ervoor om buiten te zitten, het is een lekkere zwoele zomeravond. Het terrasje is nog vrijwel leeg en kennelijk vergeten de serveerders, dat wij er zitten.

Na een tijdje ga ik weer naar binnen en vraag, of iemand weet, dat we daar zitten. Het is wel zo warm, dat je dorst krijgt, namelijk. Meteen daarna komt de serveerder. We genieten van onze gerechten, taco's met biefstuk voor Katja en fajita's met zalm, garnalen en mango voor mij.

Op de terugweg rijdt Katja (ik heb een wijntje op) en we halen Saskia op van haar feestje. Rick is inmiddels veilig aangekomen in Seattle. De kinderen spelen nog lang buiten, vuurvliegjes vangen is een favoriete bezigheid op het moment.

Nu zit ik te wachten op Kai's thuiskomst. Matt en Susan zijn op weg ze op te halen. Ik zie ernaar uit morgen geen wekker te hebben. Dat is zo'n luxe! Op naar 11 weken heerlijk warme dagen en lange nachten zonder wekker!