Snotterige Cosmo

Allereerst een antwoord op Elke's vraag over de verschillende aanmeldingsprocedures van de colleges. Er zijn drie keuzes: Early Decision (ED), Early Action (EA) en de algemene aanmeldingsdeadline, zo rond eind januari/begin februari (die natuurlijk alle scholen hebben). ED of EA wordt niet door alle scholen aangeboden.

De deadline om je op te geven voor ED of EA ligt, afhankelijk van de school, tussen 1 november en 1 december. Het verschil tussen de twee is, dat ED bindend is. Als je je daarvoor opgeeft en de school neemt je aan, dan ben je verplicht het komend schooljaar ook naar die school te gaan. Virginia Tech bijvoorbeeld biedt alleen ED aan.

EA is nog niet bindend. Je weet dan wel of je wel of niet op die school zal worden aangenomen (of verschoven bent naar de algemene inschrijving, kan ook), maar je hoeft pas in mei aan de school te laten weten, of je er ook daadwerkelijk gaat studeren. Met dit laatste houd je natuurlijk beter je opties open.

Vannacht heb ik Cosmo horen snurken. Ik dacht het me nog verbeeld te hebben, tot ik vanochtend zie, dat hij een snotneus heeft en heel veel afscheiding bij zijn ogen. Daar schrik ik van, want dat heb ik nog nooit bij een hond gezien!

Bezorgd ben ik al van plan mijn andere plannen voor vandaag af te zeggen, maar verder lijkt Cosmo helemaal niet ziek. Hij eet gewoon en heeft energie voor tien. Rick vindt, dat ik de dierenarts afspraak best later in de middag kan maken, want ik wil wel, dat die Cosmo even ziet. Om drie uur kan ik een afspraak krijgen.

Het weer is alweer schitterend. Het is wel koeler, dan gisteren en de vochtigheid is verdwenen. Als het gisteravond tien druppels geregend heeft is het veel. Katja en ik hebben tot na tienen buiten op het deck zitten kletsen!

Vanochtend heeft Katja pas om tien uur een afspraak bij de orthodontist. Haar beugel is eraf en haar tanden zijn heel mooi geworden! Die van Karin trouwens ook, die recentelijk klaar was met de hare. Heel grappig, hoezeer de stand van tanden de vorm van een gezicht bepalen!

Katja en ik drinken rustig een kop koffie en nemen dan Cosmo mee naar Nottoway Park. Daar is de Farmer's Market gaande, maar helaas mogen daar geen honden. In het bos is het mooi en stil. Gelukkig lijkt Cosmo na een paar keer niezen weer goed te kunnen ruiken. Vanochtend was hij echt verstopt en dat lijkt me heel naar voor een hond!

Thuis neem ik afscheid van Katja, hopelijk maar voor een maand! Er zijn in ieder geval plannen om met het Nederlandse vriendinnengroepje half november een weekendje naar Raleigh te gaan.

Gauw douche ik en spring in de van naar Wegmans. Het is de bedoeling, dat ik hier lunch haal voor Christine en mezelf. Ik ben echter te vroeg voor de stokbroodjes en de man achter de toonbank zegt, dat ze "over een paar minuten" klaar zullen zijn.

Tien minuten later zijn ze er echter nog niet en gaat hij zelf een stokbroodje met Beierse ham en gruyere voor mij maken. Met verontschuldigingen, dat het zo lang duurde (er hadden zich mensen ziek gemeld) krijg ik het broodje eindelijk mee. Wel goede service, want ik had er anders waarschijnlijk nog veel langer op moeten wachten. Met het bakje met rauwkost en de druiven, die ik mee heb, zullen we straks een lekkere picknick hebben.

Als ik bij Christine aankom is haar makelaarster er nog. Een kordate vrouw, die Christine heeft gezegd haar gekleurde muren wit te verven, zodat het huis straks sneller verkoopt. Het wordt nu wel heel erg echt, dat ze in minder dan een jaar hier niet meer zullen wonen!

Om van deze (laatste?) zomerse dag te genieten rijden Christine en ik even later naar het westen. We gaan onze picknick verorberen bij de Pearmund wijngaard. Voor ze naar Huntsville verhuist wil Christine nog zoveel mogelijk wijngaarden aandoen en ik ga graag mee!

Natuurlijk beginnen we met een wijnproeverij. Hoe zouden we anders weten, welke wijn het best bij Beierse ham en gruyere past? Deze wijngaard heeft heel lekkere wijnen en degene, die ze voor ons inschenkt, is een geinig mens.

Ze heet Sue en is duidelijk een "Wino" (een bord aan het begin van de weg naar de wijngaard waarschuwt voor "crossing Wino's"). Ze vertelt, dat het enige voedsel, waarmee ze wijn niet vindt samengaan yoghurt is. Maar, niet getreurd, zegt ze, champagne gaat juist weer heel goed met yoghurt. All is not lost! Ha ha ha!


De wijnproefsters



Wij kiezen de Chardonnay bij onze lunch en gaan bij een tafeltje op het terras zitten. Het uitzicht is hier prachtig, we zitten midden tussen de rijen druivenplanten. Wat is het toch leuk om zulke plekjes binnen een half uur rijden bij ons vandaan te hebben!


De mooie wijngaard





Ook hier is het herfstig versierd

Nadat we de schattige labrador van de eigenaar onze overgebleven druiven hebben gevoerd moeten we er ons toch toe zetten de thuisreis te aanvaarden. Het zou zo makkelijk zijn om hier een hele middag te zitten mijmeren!

Maar de dierenarts afspraak nadert met rasse schreden. Kai gaat mee en we zijn al gauw aan de beurt. Ik heb van tevoren niet gevraagd, welke arts we zouden krijgen. Ik ben eerst onaangenaam verrast, als het de vrouw blijkt te zijn, die me zo slecht deed voelen over Brynna vorig jaar.

Of ze mij herkent weet ik niet, maar net als vorig jaar begroet ze niet ons, maar de hond uitbundig. Prima! In ieder geval laat Cosmo zich met plezier knuffelen en houdt deze dame wel duidelijk van dieren.

Ze weet ook meteen, wat er met Cosmo aan de hand is: Bordetella (kennelhoest)! Huh? Daar is hij net in augustus nog voor ingeent! Maar, zo legt de enthousiaste dierenarts uit, het vaccin beschermt wel, maar het is een virus, dus de hond kan het nog in (veel) mindere mate krijgen. Waarschijnlijk heeft hij het in het hondenpark opgelopen, maar het kan ook van een hond op straat gekomen zijn.

Er is in ieder geval op het moment geen behandeling nodig. We moeten opletten, dat het snot niet van kleur verandert of dat Cosmo koorts krijgt. Dat zou op een bacteri
ele infectie duiden en dan wil ze hem terug zien.

Opgelucht betaal ik de $40 voor het consult en bel in de auto meteen Leah op. Voor haar acht weken oude puppy is dit een gevaarlijk virus. De dierenarts raadde dan ook aan hem meteen ervoor te laten inenten. Gelukkig hebben ze vanavond al een afspraak, dus dat komt mooi uit.

Ook de andere hondeneigenaren in de straat stel ik op de hoogte. Het Bordetella vaccin is niet standaard en wordt eigenlijk alleen aan honden gegeven, die in een kennel gaan verblijven. Ik wil natuurlijk niet op mijn geweten hebben, dat Cosmo een andere hond ernstig ziek maakt!

Als ik thuiskom staat Saskia al bij de deur. Zij heeft net een muis in onze voorraadkast gezien! En Kai houdt bij hoog en laag vol, dat hij gisteren echt Pandora de muis, die ik zaterdag kocht, heeft zien eten. Dit moet er dus een van buitenaf zijn. Waarom hebben wij nou drie katten??? Misschien moet er toch een valletje komen, dan, want zo'n diertje in onze voorraden vind ik minder geslaagd.

Het is weer deck weer, dus daar gaan mijn laptop en ik (voor de laatste keer tot volgende zomer?). Cosmo speelt in de tuin en opeens hoor ik gescheur. Meneer heeft een of andere zak gevonden. Ik beveel hem om het te laten vallen en zie dan, dat er een of ander tuingif in zat.


Toch maar een paar portretten van het (niet zichtbare) zieke hondje



Paniek! Op de zak staan allerlei instructies als je het inslikt, of zelfs maar aanraakt! Je moet dan het Poison Control Center bellen etc.! Gelukkig blijkt, nadat mijn eerste schrik voorbij is, dat er alleen oude wortels en aarde in de zak zaten. Oef!

Waarschijnlijk heeft onze gazon service die zak ooit achter het hek gegooid. Kai komt daar binnen, als hij de schoolbus neemt en heeft het hek open laten staan (erachter ligt een stukje "niemandsland" met troep). Zo kon Cosmo die zak vinden.

Er is ook nooit een saai moment hier! Rick komt thuis en zegt, dat hij mij weleens zou willen horen zeggen, dat er niets gaande was op een dag! Maar zo vind ik het wel zo leuk (ok, zonder zieke of vergiftigde honden natuurlijk, dat wel)!

Intussen heeft Rick de muis gevangen. Het blijkt toch een ontsnapte muis, die bedoeld was voor Pandora. Saskia vindt het vreselijk, dat die muis nu toch weer slangeneten wordt, maar het is niet anders.

En zo is er alweer meer dan een halve week voorbij!