Boer zoekt vrouw

Beide dames voelen zich vandaag gelukkig goed genoeg om naar school te gaan. Helaas kan ik van mezelf niet hetzelfde zeggen. Er is geen virus gaande, maar alles doet pijn en ik heb een gigantische hoofdpijn. Eigenlijk zou ik het liefst gewoon terug naar bed gaan, als ik Saskia gedag heb gekust.

Mijn reumatologe had echter helemaal gelijk, toen ze zei, dat ik in de winter slechts een halve step verwijderd ben van een (situatie) depressie. Volgens haar is de combinatie pijn en lage temperaturen/weinig licht funest. Ik herken dat wel en ik ben niet de enige, waarvoor dat zo is, want vriendinnen herkennen zichzelf ook in die theorie.

Zaak is dus om het zonlicht op te zoeken als het er is. En vandaag is dat volop aanwezig! De lucht is staalblauw en de temperatuur waarempel boven nul. Cosmo en ik gaan er dus op uit. Ik parkeer weer bij Whole Foods, dat is het makkelijkst.

Op het W&OD pad lopen we in oostelijke richting voor de verandering. Het is erg uitkijken voor "black ice", plekken op het asfalt, die nat lijken, maar bevroren zijn. Ik ben als de dood voor zulke plekken, omdat ik er zo'n twintig jaar geleden op uitgleed met mijn fiets en mijn enkel ernstig brak, gedeeltelijk resulterend in de problemen, die ik heb met mijn spieren.

Maar de cardinalen en andere zangvogeltjes voelen kennelijk wat lente, ze zingen althans naar hartelust. Ik zie zelfs een paar mannelijke cardinaaltjes in een struik en ze blijven nog zitten ook! Helaas heb ik slechts mijn kleine fototoestelletje mee, maar ik geniet van het beetje kleur, dat deze vogeltjes aan de natuur geven.




Pluisjes



De natuur is zo saai en kleurloos, maar deze graspluimen zien er wel mooi uit

Na vijf kilometer zijn we terug en ik duik gauw Whole Foods in om wat bananen te kopen. Saskia heeft een nieuwe ontbijtliefde: een rijstcracker, pindakaas en plakjes banaan. Dat wil ik dus bevorderen, want zij eet heel moeilijk ontbijt en dat is toch de belangrijkste maaltijd van de dag.

Vanochtend belde Christine of ik wilde komen voor een wandeling en lunch bij California Pizza Kitchen. Zij is helemaal gestresst door al het verhuisgedoe en voelt de muren van het huis op haar afkomen.

Gauw spring ik dus onder de douche om op tijd klaar te zijn. Net als ik mijn haar wil gaan drogen belt Christine, dat ze op weg is Mallory ziek van school te halen. We spreken af toch te gaan lunchen, maar de wandeling schiet erbij in. Nu ben ik blij er al op uit gegaan te zijn.

De lunch wordt heel gezellig. We bestellen lekkere sesam kip dumplings, die we delen, en ieder een halve Thai Crunch salade, die met een heel lekkere pindasaus, die aan satesaus doet denken, komt. We hebben beiden meer dan genoeg van januari en waarom lijkt deze maand altijd zo ontzettend lang te duren?

Terwijl we eten belt Rick, hij staat voor Buckingham Palace. Ik ben blij, dat hij zo geniet. Ik vertel Christine, dat ik probeer hem niet te benijden, maar van haar mag ik dat best. Tja, vergelijk het schrapen van kots van het tapijt met het eten in een restaurant van Gordon Ramsay... Maar Rick weet dat ook en hij gunt het mij als ik ergens heen ga, zoals in 2006 met Petra naar Florida. Hij mag van mij dus volop genieten nu.

Op Nederlandse fora en emaillijsten geeft iedereen zo hoog op van "Boer zoekt Vrouw", dat ik nu toch weleens wil zien, wat daar zo leuk aan is. Nou, ik zit er meteen in! Wat een leuke show is dat en zo ontzettend Nederlands: het landschap, de mensen en het eten, wat ze eten!

Kai belt, dat zijn sandwich club vergadering voorbij is en of ik ze op kan komen halen. Michael en Charlie bellen hun ouders in de auto en de drie amigo's komen mee naar ons huis.

Zodra ik kan kijk ik verder op "Boer zoekt Vrouw", de tweede aflevering met het speed daten en dan de derde, waarin er drie overblijven.

Intussen belt Katja telkens (tot mijn ergernis, want ik zit "in" de show). Zij moet een politiek getint boek vinden en het is bij geen enkele boekhandel te krijgen. Stad en land (en dat is hier veel gebied!) bel ik af voor haar. Uiteindelijk is ze meer dan drie uur bezig met van bibliotheek naar boekhandel te rijden. En ik bel me te pletter, want er zijn nogal wat winkels en bibliotheken, die het misschien hebben! We zeggen uit volle borst "Hallelujah!" als ze om zes uur eindelijk met het benodigde boek het huis in loopt!

Vandaag is het ook mijn beurt om te "car poolen" voor Saskia en haar twee vriendinnetjes. Weer moet ik me onttrekken aan mijn computer, want boer Frans bepaalt net, welke drie dames hij zal uitnodigen op de boerderij. In ruil daarvoor krijg ik een supermooie zonsondergang te zien.

Als avondeten bestellen we Mexicaans van Tequila Grande, gegrilde garnalen voor mij. Het haalt niet bij Gordon Ramsay, maar smaakt toch erg lekker.

Het vermaak vanavond is American Idol en een nieuwe show: The Moment of Truth. Daarin worden aan de kandidaat vragen gesteld, die door een leugendetector gaan om op waarheid te testen. Klinkt zeker interessant, de vragen liegen er in ieder geval niet om! Na de eerste kandidaat en hoe zijn vrouw reageerde zou ik er zeker niet aan mee willen doen!