Meadowlark Gardens

Harde wind zweept de bomen naast ons huis heen en weer, maar het is prachtig zonnig. Na het ontbijt rijden Cosmo en ik naar Fairfax, waar we met Christine door het stille bos lopen.

Christine is hard bezig haar huis op te ruimen en van alles in dozen te doen, zodat ze over een aantal weken hun huis op de markt kunnen zetten. Helaas voor hun is het op het moment een stuk moeilijker te verkopen, dan pakweg een jaar geleden. Verhuizen is altijd stressvol en Christine is zeer gespannen. Zo'n wandeling helpt dan even het hoofd te klaren, zeker met de windstoten, waar we tegen moeten opboksen!

Op de terugweg stop ik bij Whole Foods voor wat benodigdheden en lunch. Ik word door de kassiere bedankt voor het gebruiken van hun linnen tassen. Ietwat overdreven, vind ik, maar vast vriendelijk bedoeld. Of het nu het type mensen is, dat bij Whole Foods gaat winkelen, maar als ik zo om me heen kijk, lopen veel mensen met hun eigen tas. Ik vind het handiger, dan al dat plastic, al gebruik ik die zakjes ook weer voor andere dingen.

Inmiddels loop ik twee lessen achter met mijn opdrachten voor de fotografie cursus. Althans, ik heb foto's ingestuurd voor de tweede les, maar die waren niet precies, wat de fotograaf bedoelde.

Omdat het zulk mooi weer is, besluit ik naar de botanische tuin hier dichtbij te gaan. Meadowlark Gardens is een mooi aangelegd park met twee grote vijvers. Ik hoop daar wat materiaal en misschien zelfs wat kleur te vinden.

Dik ingepakt, want de wind gaat door merg en been, loop ik de tuinen in. In dit seizoen, wanneer er niets groeit of bloeit, is de entree gratis, andere seizoenen is het $5.


Overal staan bankjes



Naast het park staat een oude boerderij

Er lopen nog een paar andere mensen rond, maar het is weldadig stil. In de informatie las ik, dat er een hek om het park is gezet om de herten er buiten te houden en dat daardoor een heel aantal speciale gewassen gekweekt kunnen worden en hun vlinderbevolking ook erg uitgebreid is. Dat herten veel schade aan planten kunnen toebrengen wist ik al, maar ik had er niet bij stilgestaan, dat dat ook de vlinders beinvloedt.


Geen echte herten, maar wel hertenstandbeelden



Het is bij de vijvers erg mooi





Overal om me heen hoor ik het geluid van knabbelende eekhoorntjes. Helaas vluchten ze meteen, als ze mij en mijn camera aan zien komen. Een enorme groep Canadese ganzen vergezelt me een stukje op mijn pad. En weer even later zie ik een groepje felblauwe bluebirds van tak naar tak fladderen. Het is weer genieten!


Overwinterende ganzen



Het geknaag hoor ik overal om me heen



Het bluebird mannetje



Zijn minder fel gekleurde vrouwtje

De opdrachten voor de cursus zijn foto's nemen van dezelfde locatie met verschillende lenslengtes (35mm, 50mm en 100-200mm) en drie verschillende foto's nemen van hetzelfde objekt met verschillende scherptedieptes. Dat lukt redelijk, moet ik zeggen, al wil ik voor die laatste nog wat andere dingen proberen.






Winterbesjes met verschillende scherptedieptes

Tevreden ga ik na een uur of twee rondlopen weer huiswaarts. Naar dit park moet ik veel vaker gaan, zeker als alles in de knop of in bloei staat, straks!

Op zijn terugweg naar huis haalt Rick shawarma voor het avondeten. Ook Katja is daar dol op en Kai en Saskia eten de overgebleven pizza van gisteravond.

Dan is het tijd voor de maandelijkse Bunco avond. Dit keer is die bij Chris en het thema is "Snoep". Ik heb een pakje marsepein, nog over van Sinterklaas, mee. Het wordt weer een heel gezellig avond. Ik win, na erom gegooid te hebben met twee anderen, die hetzelfde aantal hadden, de prijs voor de meeste verloren potjes. Dat is een doosje met Godiva truffels, die ik thuis meteen met iedereen deel. Heerlijk!