Happy 16th Birthday, Kai!

Vandaag is het Kai's zestiende verjaardag! Ik ben dol op alle drie mijn kinderen, maar zijn geboorte en eerste maanden van zijn leven waren nogal enerverend, dus bij hem voel ik altijd een extra dankbaarheid, dat we hem zo zien opgroeien (met een normaal gevormd hoofd vooral). Het hele verhaal daarover heb ik vorig jaar al geschreven.

Gisteravond heeft Kai gevraagd of hij voor zijn verjaardag het eerste uur van school mag missen. Dat gebeurt bij hem vrijwel nooit, dus we staan het toe. Het is ook een beetje egoistisch van ons, want zo kunnen wij ook wat langer slapen. Zeker als Katja ook nog erge menstruatie krampen blijkt te hebben. Ook zij blijft het eerste uur thuis.

Maar ik ben inmiddels klaar wakker en Cosmo ook, want die heeft last van zijn ingewanden. Arme Rick heeft nauwelijks slaap gehad, want de hond moest twee keer vannacht naar buiten. Laat ik daar nu niets van gemerkt hebben!

In ieder geval zijn we om acht uur allemaal klaarwakker om Kai zijn cadeaus te geven. Hij krijgt een elektrische basgitaar en een houder daarvoor en een instructie boek om de basgitaar te leren spelen. Hij voelt zich duidelijk de koning te rijk.


Dit is echt een plaatje, waar ik zo blij om ben! Ongelooflijk, dat er al 16 jaar voorbij zijn gegaan

Saskia gaat als eerste naar school en dan breekt er een halve paniek uit. Katja heeft namelijk een schoolreis naar het Hirschhorn Museum in Washington met Psychologie en ze heeft zich in de vertrektijd vergist. Klasgenoten sms-en haar en Rick racet naar de high school om haar nog net op tijd op de bus te krijgen!

Intussen neem ik Cosmo uit voor een (voor ons doen) korte wandeling van zo'n drie kilometer. Hij mag even rennen met zijn Samoyed vriend en gedraagt zich voorbeeldig als een jochie bij de school hem wil aaien.

Dan breng ik Kai, die al een blaar op zijn vinger heeft van het uitproberen van de gitaar, naar school. Ik rijd dit keer maar naar Mary Ellens huis, want dat ligt op de weg terug en ik ben al laat. De nieuwe van wordt helemaal bewonderd, natuurlijk.

Het halve uur personal training is zo voorbij en als ik weer buiten kom miezert het zelfs! Terwijl het bij het opstaan zulk stralend weer was! Maar het weerbericht belooft toch echt zonnige periodes.

Na een snelle douche haal ik Karin op en we rijden, met een klein beetje file, met gemak Washington binnen. Ons doel van vandaag is het National Arboretum. Dit is een prachtig park in het Noord-Oosten (ja, het "slechte" deel) van de stad.

We parkeren de auto vlakbij de enorme azalea tuin en lopen de heuvel op. Hier staan ontelbare enorme azaleas, die helaas wel door de harde regen van de afgelopen paar dagen zijn aangedaan, maar nog een prachtige kleurenzee vormen.

Karin merkt op, dat in Nederland de azalea voornamelijk een kamerplant is. De enorme struiken hier zijn iets, wat ze nog nooit eerder heeft gezien. De kleuren zijn dan ook heel mooi, varierend van wit tot dieprood met alle schakeringen van roze en oranje en rood.

Er zijn maar een paar andere bezoekers (dat is wel anders in het weekend!) en we genieten van de kleuren en geuren. Onderaan de heuvel is een soort Engelse tuin aangelegd, waar de verschillende azaleas bij de naam worden genoemd. Ook dit is erg mooi, al vind ik het wilde van het bos interessanter.

Door het bos lopen we ook weer terug, langs het pad staan bankjes met herdenkingsplaatjes erop. Dat is hier in de VS vrij gewoon. Mensen "kopen" een bankje of een stoel in een theater ter nagedachtenis van een geliefde. Wel een mooi gebaar, vind ik.


Genieten is het!

Na een uurtje hebben we alle foto's, die we wilden nemen, genomen en genoten van alle kleuren. We komen bij de auto terug en rijden naar het Convention Center. Daar weet ik een grote parkeerplaats, waar vrijwel altijd plek is. Ook vandaag is dat het geval.

Karin kent deze parkeerplaats niet en ik denk ook, dat het een "best kept secret" is. Het kost $8 voor 2 uur parkeren en is vlakbij alle restaurants rond het Verizon Center. En dat zijn er nogal wat.

Vlakbij vinden we twee restaurants, waar Rick en ik al eens hebben gegeten: Oya en Zaytinya. Die laatste staat op het moment in mijn top tien van favoriete restaurants. Karin vindt het menu bij Oya net iets te sushi-achtig, dus we kiezen Zaytinya.

Zoals altijd stelt dit restaurant absoluut niet teleur. We bestellen een paar salades om te beginnen, ik mijn favoriet met sinaasappel, feta, olijf en een heel lekkere saus.

Dan delen we drie gerechten: gefrituurde inktvis met een knoflook saus, wortel en abrikozen kroketten en pittige biefstuk. Alles smaakt even lekker! Dit restaurant blijft bovenaan mijn lijst van favorieten staan.

Om een uur of drie zet ik Karin weer thuis af. We hebben genoten van onze excursie! Inmiddels is het prachtig weer, maar het waait wel hard en is koeler (17 graden) dan gewoon voor de tijd van het jaar.

Thuis tref ik alle drie de kinderen al aan. Saskia heeft Laura te spelen (natuurlijk, want zonder vriendinnetje is zij niets). Katja heeft een interessante schoolreis gehad en is moe. En Kai is boven hard bezig gitaar te leren spelen.

Rick komt vroeg thuis en met zijn vijven gaan we richting Cheesecake Factory. Dit is voor het tweede jaar achter elkaar Kai's keuze voor zijn verjaarsmaaltijd. Daar krijgen we, heel ongewoon in Tysons Corner, meteen een tafeltje.

De bediening is erg goed en ook het eten smaakt voortreffelijk. Ik bestel een gegrilde artisjok en de tonijn carpaccio (beiden voorgerechten) als hoofdgerecht. Katja (Godiva cheesecake) en Saskia (Key Lime cheesecake) willen heel graag cheesecake om mee naar huis te nemen, Kai heeft liever de chocolade verjaardagscake, die Rick bij Amphora voor hem bestelde.

Op de chocoladecake doen we een kaars met 16 erop en we zingen Happy Birthday voor Kai, die dat maar zeer matig vindt. Maar de cake smaakt werkelijk super! Die Grieken weten hoe je lekkere cake moet bakken, dat is zeker!

Aan zijn blije gezicht te zien, heeft Kai wel een heerlijke verjaardag gehad. Gelukkig, want dat is nog best een uitdaging met een zestienjarige jongen!

PS: Hier hadden we erge regen gisteren, maar het zuidoosten van onze staat werd getroffen door een paar heel zware tornado's. Die komen hier niet veel voor, maar als het zo is, is het niet mis. Hier kun je daar meer over lezen.