Ondanks de late avond gisteravond ben ik al vroeg wakker. Ik lig toch maar te malen, dus sta op. Als ik het ziekenhuis bel is er nog geen antwoord, dus ik neem aan, dat Rick nog slaapt.
Niet veel later belt hij zelf. Saskia was tot laat in de nacht wakker, maar heeft al wat trek en drinkt goed. Ze heeft ook al gelopen, allemaal vereisten om naar huis te mogen.
Op Saskia's verzoek bel ik Miss Phillips, haar lerares, om te vragen, wat er nu gaat gebeuren met het opstel, dat Saskia zou voorlezen. Mr. DeLeo, een van Saskia's favoriete leraren, heeft aangeboden het voor te lezen. Ook zal Saskia in absentia een "award" krijgen voor haar vertegenwoordiging van haar school tijdens de Chamber of Commerce lunch vorige maand.
Iedereen op school is enorm met Saskia begaan en de hele zesde klas is bezig aan een grote kaart voor haar. Natuurlijk doet dat Saskia enorm goed, als ik het vertel. Haar grote wens is om vanavond even naar het graduation feest te mogen.
Om toch even te bewegen ga ik met Mary Ellen een korte wandeling maken. Zij weet natuurlijk nog van niets, alles is zo snel gegaan gisteren! Het voelt goed om even buiten te zijn voor ik naar het ziekenhuis ga.
Na voor het natje en droogje van onze gasten te hebben gezorgd (die overigens heel makkelijk zijn, hoor) ga ik richting ziekenhuis. Onderweg breng ik onze camcorder naar Niall en Serena, die lief hebben aangeboden de graduation ceremonie voor ons op te nemen.
Voor ik naar boven ga stop ik nog even in het winkeltje van het ziekenhuis voor een leuk cadeautje voor Saskia. Ik kies een "Get well" bakje met allerlei lollies en vrolijke ballonnen.
Boven tref ik net de dokter nog. Die is heel tevreden over Saskia's vooruitgang en zegt, dat ze, als het zo doorgaat, vanmiddag naar huis mag en vanavond even (een half uurtje, zegt hij) naar het graduation feest op school. Dat geeft Saskia zeker motivatie om extra haar best te doen!
Rick gaat terug naar huis en ik ga internetten, terwijl Saskia televisie kijkt. De ontzettend lieve verpleegster komt zo af en toe haar temperatuur en bloeddruk opnemen. Het moet gezegd worden, dat het personeel hier in dit ziekenhuis echt fantastisch is.
Van Chris in de ambulance, die Saskia helemaal uitlegde, wat een infuus is en voor hij naar huis ging gisteren nog naar haar kwam kijken tot Dr. Kim, de chirurg, en de vele lieve verpleegsters hier op de "Adolescent Unit", allemaal zijn ze even geduldig. Geen vraag is hen te veel en ze nemen alle tijd voor ons, terwijl het duidelijk is, dat de EHBO en de afdelingen flink druk zijn. Niets dan lof hierover!
Eindelijk na enen komt de lunch en zoals Anna, de verpleegster, al heeft voorspeld vind Saskia die niet lekker. Zelfs ik zou dit als patient niet hoeven: doorgekookte boontjes, gekruide aardappeltjes (die gaan dan nog wel) en een vies uitziend tartaartje met jus erop.
Als ik Anna vraag om wat kaas en crackers verzucht ze, dat de keuken toch maar niet doorkrijgt, wat voor klantjes ze op deze afdeling hebben. Ze gooien per dag heel wat onaangeraakt eten weg, zonde!
Omdat er gezegd is, dat voorwaardes voor ontslag zijn, dat ze iets eet met de lunch en een stukje door de gang loopt, doet Saskia goed haar best. Ze eet het broodje en de koekjes van de lunch en een halve cheesestick. Dat is voldoende, want ze verwachten niet, dat ze meteen haar gewone eetlust terugkrijgt.
Zelf voel ik mijn maag ook rammelen, maar ik heb geen idee, waar het cafetaria is in dit enorme complex. Ik "steel" dus maar wat crackers en een cheesestick, die Saskia niet meer hoeft. Een kind in het ziekenhuis is wel goed voor de lijn, want gisteren heb ik van bezorgdheid ook heel weinig gegeten (sorry, een beetje galgenhumor).
Na de lunch loopt Saskia een flink stuk in de hal en dat gaat goed. De dokter wordt dus gebeld om te vragen, wanneer ze ontslagen kan worden. We krijgen een tijd van 16 uur doorgespeeld.
In de tussentijd raad ik Saskia aan zoveel mogelijk te slapen om kracht op te doen voor vanavond. Via het AllesAmerika forum houd ik de score van de voetbalwedstrijd Nederland-Frankrijk bij. Ik zou wel online kunnen luisteren, maar ik ben bang Saskia daarmee te storen.
Rick, Katja, Kai en Carol komen om te helpen Saskia en haar spullen naar de van te brengen. Er is niet veel, maar zo kunnen zij Saskia gezelschap houden, als de verpleegster haar in een rolstoel naar buiten rijdt, terwijl ik de van haal.
Thuis staan Laura en Abby meteen op de stoep met een enorme kaart getekend door alle zesde klassers. De hele rest van de middag is het een stroom van deurbellen en telefoontjes, allemaal bezorgde klasgenootjes (haar flauwvallen en de ambulance van gisteren heeft veel indruk gemaakt) en vrienden van ons.
Katja is intussen stil en wat snauwerig, erg ongewoon voor haar. Ik vraag haar, wat er aan de hand is en dan komt het hoge woord eruit. Ze voelt zich slecht, dat ze zo denkt, maar ze vindt het helemaal niet leuk, dat wat haar speciale dag had moeten zijn wordt overschaduwd door Saskia's operatie. Natuurlijk realiseert ze zich, dat het heel naar is voor Saskia, maar toch is het zuur, dat iedereen voor haar belt en niet om Katja te feliciteren.
Ach, gos, wat kan ik me die gevoelens voorstellen! Ik vertel haar, dat het goed is ze te uiten en dat ze die gevoelens natuurlijk mag hebben. Zoals we hier zeggen, dit alles "sucks"! Gelukkig blijkt er een kaart van Kirsten met cadeaubon in de brievenbus te zitten en krijgt ze ook een cadeaubon van Leah's familie. Verder krijgt ze van ons een leuke zingende kaart en een bordeaux rode (Virginia Tech kleur) baddoeken set met haar initialen erin geborduurd. Dat maakt veel goed en aan het einde van de middag is ze weer haar vrolijke zelf.
Om half zeven ga ik met Saskia naar Marshall Road. Daar is het feest al in volle gang en ze wordt binnengehaald alsof ze eeuwen weg is geweest. Ook haar lerares en de lerares uit de vierde klas, waar Saskia dol op was, zijn er. De wondjes op haar buik worden uitgebreid bekeken en Saskia vindt de aandacht prachtig.
Helaas voor haar zeg ik na drie kwartier, dat het toch echt tijd is om naar huis te gaan. Ik heb haar al een kwartier langer laten blijven, dan de dokter zei. Saskia protesteert hevig, dat ze zich prima voelt, maar later op de avond komt de pijn fors terug. Gelukkig heeft ze een sterke pijnstiller voorgeschreven gekregen.
Intussen hebben Rick en zijn vader heerlijk Libanees eten opgehaald. Het originele plan was de graduations vanavond bij de Lebanese Taverna te gaan vieren, maar dat lukt natuurlijk niet. Gelukkig kan het ook opgehaald worden. Het officiele graduationdiner houden de meisjes nog tegoed.
Wij zijn allemaal doodop van alle emoties en commotie. Het licht gaat dan ook al vroeg uit voor allen, behalve Katja. Die gaat nog naar een van de vele graduation parties van haar vrienden.
Hieronder filmpjes en foto's van de graduation:
vrijdag, juni 13, 2008
Hoera, naar huis!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
15 reacties:
Zo.... is alles toch op z'n pootjes terecht gekomen. Fijn dat Saskia zo snel naar huis mocht en ook erg leuk dat ze even naar het feest mocht. De gedachten van Katja kan ik me wel voorstellen, 't is ook allemaal zo hechtisch gegaan! Ik wens jullie allemaal een prettig weekend en veel sterkte voor Saskia en nu maar hopen dat het rustig blijft tot aan jullie vakanie!
Wat een leuke foto's en filmpjes van Katja's graduation.
Ik kan me haar gevoelens goed voorstellen, knap dat zij ze ook uitspreekt en er niet mee blijft lopen.
Fijn dat Saskia weer thuis is en dat ze toch nog even naar school kon gaan.
Hopelijk knapt ze nu snel verder op.
Het is natuurlijk ook harstikke sneu voor Katja; ik kan me het helemaal voorstellen. Je studeert uiteindelijk maar 1x af van high school. Gelukkig dat ze zich toch wel een beetje beter ging voelen uiteindelijk. De ceremonie is in ieder geval prachtig! Je moet maar tegen haar zeggen dat een college graduation nog veel bijzonderder is, en dat als ze naar med school wil, ze daar ook nog een graduation van heeft, dus dat ze de schade zeker nog kan inhalen!
Wat fijn voor Saskia dat ze toch nog even naar haar graduation feest kon! Goh, wat zal ze daar blij mee geweest zijn zeg.
Goh, en wat hoop ik voor jullie dat alles nu even wat rustiger wordt zeg!
Geweldig hoe zo'n graduation eruit ziet ! Gelukkig dat Saskia weer thuis is, lekker snel al met al en zeker leuk van die dokter dat ze even naar het feest mocht.
Als ik Katja was zou ik ook "balen als een stekker" om het zo maar even uit te drukken en nog meer "balen" omdat het eigenlijk niet netjes is om "te balen als een stekker"
Nou dat was een heel verhaal ;-)
Prettig weekend !
Wat bijzonder om zo'n graduation mee te maken, ik voelde zelfs een traantje opwellen. Kan me helemaal voorstellen hoe trots je moet zijn geweest en hoe dubbel het was met je andere dochter in het ziekenhuis. Gelukkig is ze weer thuis en eigenlijk vind ik Katja heel dapper dat ze durfde op te biechten hoe zij zich voelde.
Ik hoop ook voor jullie op een rusitg weekend en dat jullie patient maar snel mag herstellen!
Indrukwekkend, die graduation filmpjes!
Gelukkig dat Saskia toch nog even naar feestje kon.
Hopelijk komen jullie nu in een wat rustiger vaarwater, 't is wel mooi geweest zo.
groetjes, Ineke
Wat heerlijk dat Saskia thuis is en natuurlijk is het sneu voor Katja, dat het nu net op haar dag moest gebeuren.
Gelukkig is ze het kwijt en eind goed, al goed!!
Ik kan me het gevoel van Katja heel goed voorstellen, het is ook heel sneu als haar bijzondere dag wordt overschaduwd door zoiets, al kan niemand daar natuurlijk iets aan doen. Wat fijn dat Saskia weer thuis is, en dat het met haar weer heel goed gaat. Ik denk dat jullie beide meiden maar goed moeten verwennen de komende tijd. Een dikke knuffel voor ze allebei hier uit Muiden!
Ook ik kan me Katja's gevoelens goed voorstellen en vind het wel heel goed dat ze het toch tegen jullie heeft gezegd. (daarom zei ik gisteren: rot voor jullie allemaal...)
Fijn dat ik "aan de andere kant van de grote plas" ook zulke lieve 'collega's' (verpleegkundigen dus) heb en dat ze goed voor Saskia hebben gezorgd! En hier in Nederland (AMC in Amsterdam heb ik het dan over) is het ziekenhuiseten niet te pruimen. Gelukkig krijgen ze op de kinderafdeling (waar ik stageloop) nu wel 's middags brood, dat gaat in ieder geval beter dan die warme hap...
Leuk trouwens die vlag met tas eraan voor Katja! Moeten jullie/moet ze zelf vaak uitleggen waarom jullie dat hebben gedaan?
Fijn dat het met Saskia alweer zo goed gaat! Ja, het was een domper voor Katja, het is niet zoals het zou moeten zijn. Helaas zijn zo'n teleurstellingen deel van het leven, maar het maakt je sterker.
De foto's en filmpje zijn erg mooi!!
Katja, van harte gefegeliciteerd!! Ook erg leuk om filmpjes van de graduation te kunnen zien. Het is toch een hele ceremonie.
Grappig om jouw naam om te horen roepen. Catharina, Margaretha. Mijn 2e naam is ook Margaretha. Mijn moeder heette zo nl.
Petra, fijn dat Sas weer thuis is. Hopelijk herstelt ze snel. Wat een hoop comotie en emotie voor jullie deze week.
Groetjes Marjan
Fijn dat Saskia weer thuis is en ik kan me voorstellen dat Katja er "een beetje" de balen in had. Maar ik ben wel trots op je meisjes! Leuk om te zien dat ze echt de caps de lucht ingooien.
BTW: ik zag van de week pas dat je op m'n logje van een tijdje terug had gereageerd (die over restaurants in Washington). Door dat je er een linkje had ingezet werd je reactie apart gehouden. Ik moet daar dan toestemming voorgeven. Maar daar komt dan geen mailtje overbinnen. Best irritant als je bedenkt dat ie wel alle spammers doorlaat. Ik zag het pas toen ik een dot spam aan het verwijderen was. Bij deze wil ik je dus bedanken voor de link en we hebben even zitten kijken en Old Ebbitt Grill lijkt ons wel iets.
Gelukkig alles weer in orde.
Katja, Gefeliciteerd en Saskia, Beterschap!
Ben blij dat alles weer goed komt. Nog maals proficiat met je twee prachtige dochters.
Een reactie posten