Voor het laatst vanochtend gaan Petra en ik het fietstochtje over het W&OD pad maken. Er zullen mensen zijn, die zich afvragen, of dat niet gaat vervelen, telkens hetzelfde stukje. Maar het is zo'n prachtig stukje afwisselende natuur en vrijwel altijd zijn er dieren te zien. Natuurlijk zijn er ettelijke andere paden, maar deze is makkelijk te bereiken van ons huis en er zijn weinig kruisingen.
Het is alsof de herten weten, dat dit Petra's voorlopig laatste ritje hier is. Ze laten zich in grote getalen zien. Een paar staan langs de kant te eten en een moeder met bambi steekt het pad over. En dan zien we nog een moederhert met schattige gestippelde bambi. De fietsers voor ons wijzen ze telkens aan.
En dan is het moment toch echt aangebroken om afscheid te nemen. De tranen prikken, maar ik laat ze niet tevoorschijn komen, want dan is het einde zoek. Wat was het een leuke week en wat ging die weer supersnel voorbij. Gauw moeten we bedenken, wanneer we elkaar weer zullen kunnen zien!
Nu is het opeens stil in huis! De wasmachine draait en ik ga met Katja naar Starbucks voor een iced coffee en sandwich.
Thuis leggen we de laatste hand aan benodigdheden voor Virginia Tech. Eindelijk hebben we het inentingsformulier terug van de dokter en ik bestel de "microfridge" voor Katja's dormkamer. In minder dan een maand zal ze daar wonen, een vreemd gevoel.
Petra heeft haar boek hier uitgelezen en vond het zo leuk, dat ik er ook meteen in begin. En inderdaad, het leest lekker weg! Intussen spelen Saskia, Laura en Kaylee in de hot tub. Het is nog steeds super lekker weer!
Om half vier heb ik een afspraak met Mona. Mijn haren moeten, voor we naar Aruba gaan, nog even een beurt hebben. Nadat Mona de kleur op mijn haar heeft aangebracht, krijg ik een heerlijk glaasje witte wijn en een stuk superlekkere pistache baklava. Ik voel me helemaal in de watten gelegd!
Rick en ik maken vanavond een date avond en gaan bij Jaipur eten. Daar is het druk, we moeten voor het eerst op een tafeltje wachten. Het eten daar is dan ook echt heel erg goed.
Thuis op het deck bel ik Mary Ellen, die haar eerste week terug aan het werk er alweer op heeft zitten. Ze vertelt, dat het een hele aanpassing is, weer. Dat kan ik me voorstellen!
En dan belt Petra, dat ze veilig in Charleston, South Carolina, zijn aangekomen. Ik ben heel benieuwd, wat ze in die buurt allemaal gaan bekijken!
vrijdag, juli 25, 2008
Afscheid
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 reacties:
Kan me voorstellen dat de tranen prikken na zo'n week. Kop op Petra en geniet van het weekend!!
Inderdaad, bah, altijd moeilijk om afscheid te nemen.
Gelukkig heb je weer wat leuks in het vooruitzicht, lekker met vakantie naar Aruba.
Fijne zondag.
gr, Ineke
Dat afscheid nemen is moeilijk! Jullie hebben wel een leuke week om op terug te kijken.
Hier het zelfe verhaal. Nog 2 daagjes dan gaat mijn eerste gedeelte van mijn bezoek ook weer richting Holland. Ik blijf het ook altijd moeilijk vinden, maar hetlijkt er bij te horen als je zo ver verhuisd. Maar aan de andere kant is het wel genieten als ze er zijn. Stil zal het bij mij nog niet worden want ik heb er dan nog 10 hier.
gr petra
Vervelend hè dat afscheid nemen, maar ja dat hoort er ook bij.
Ik vind het daarna ook altijd zo stil in huis.
Geniet van de laatste weken samen met Katja!!
Afscheid nemen blijft moeilijk. Gelukkig is contact houden in deze tijd niet zo moeilijk. En het is natuurlijk altijd weer leuk om te bedenken waar je elkaar de volgende keer weer gaat ontmoeten.
Oh lekker, een glas wijn bij de kapper! Is je haar Aruba proof?
Leuk dat je m'n boek meteen bent gaan lezen.
Vannacht gedroomd van de sushi bij whole foods....
Het is ook ontzettend leuk om wilde dieren op je pad tegen te komen die gewoon 'tussen de mensen' wonen en leven.
Gisteren zat ik 's avonds om 10 uur nog even in de tuin te genieten van de afgekoelde lucht. Het is echt heel warm overdag en ineens schiet er een vos langs me heen die tussen ons huis en die van de buren de achtertuin in rende.
Nu komen vossen en coyote's erg vaak voor en ik merkte dat ik niet eens mijn vrouw meer riep om hem te bekijken. Morgen komt er weer iets anders voorbij, haha...
De buren van onze vrienden waar we eerder die avond mee uit eten zijn geweest, vonden een 3 meter lang bull snake in de tuin. Ja, bull snakes en rattle snakes delen ook de natuur met ons, maar ik vind het schitterende beesten om te zien.
Vorig jaar hadden wij een gigantisch groot eland in onze wijk die door alle tuinen liep. Ze hebben hem zijn gang maar laten gaan. Ook was er vorig jaar een grote zwarte beer in onze wijk, maar die hebben ze gevangen en terug gezet in de bergen. Dat werd een beetje te gevaarlijk voor de mensen.
Helaas zie ik een beetje te vaak dode herten langs de kant van de weg, met name 's morgens. Dat is de keerzijde van wonen in de vrije natuur. Ik ben ook altijd extra allert als ik 's nachts met de auto rond rij, want er is niets in de omgeving en alles is aarde donker. Ik moet er niet aan denken.
Volgens mij gaat dat nooit vervelen wilde dieren zien. Heb vanmorgen ook weer helemaal happy een paar herten (met kleintje) na staan kijken die over het weiland renden en het bos in verdwenen.
Veel plezier met je vakantie voorbereidingen
Een reactie posten