Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, juli 13, 2008

De vuurdoop

Vandaag heb ik aan Katja en Rick de betekenis van die uitdrukking moeten uitleggen, want Katja heeft net zo'n vuurdoop gehad. Maar eerst begint deze dag zoals (bijna) iedere zomerse zondag.

Het is stralend weer en er staat een lekker briesje. Rick is al op, als ik beneden kom, want ik kan mijn boek alweer niet neerleggen. De "Queen of Babble" heeft me in haar greep!

Samen gaan we naar Starbucks. Degene, waar de intelligente barista's werken, eindelijk heeft Rick er ook genoeg van zijn bestelling duizend keer te moeten herhalen. Mijn ijskoffie met suikervrije caramelsiroop en magere melk wordt perfekt bereid. Ook de sandwiches smaken weer heel goed.

Thuis dwing ik mezelf tot een half uur met gewichten. De komende twee dagen zal ik waarschijnlijk weinig tot geen kans hebben om iets aan fitness te doen, dus moet het vandaag. Dankzij de vier heel goede Fitness routines, die ik verzameld heb, en het Fit Deck heb ik het gevoel mijn spieren flink uit te hebben gedaag.

Na afloop ben ik zo bezweet, dat ik eigenlijk wel het zwembad in wil duiken. Maar daar heb ik nu geen tijd voor, dus neem ik Cosmo mee voor een wandeling. Onderweg komen we Brody en zijn bazin tegen. Cosmo en Brody zijn in het hondenpark altijd goede vrienden, dus ik laat ze elkaar besnuffelen.

Dan begint Brody Cosmo toch zomaar opeens aan te vallen! De vlokken haar vliegen in het rond. Cosmo weet niet wat hem overkomt en Katherine en ik weten niet hoe gauw we de riemen (die natuurlijk in elkaar verward zijn) moeten ontwarren! Gelukkig heeft Cosmo zo'n dikke vacht en komt hij er met de schrik vanaf!

Thuis pakken we in en maak ik medische formulieren klaar voor Kai en Saskia. Als zij doktershulp nodig zouden hebben, zou de volwassene, die hen daarbij helpt, een toestemmingsformulier van ons nodig hebben. Gelukkig zijn die gemakkelijk online te vinden en af te drukken.

Na de lunch breng ik Saskia naar Shannons huis. Zij gaat daar twee nachtjes logeren. Shannons moeder, Liz, is een superaardig iemand en Saskia wordt als een lang verwachte gaste onthaald. Ik weet zeker, dat ze het hier duizendmaal beter naar de zin zal hebben, dan als ze alleen met Kai thuis zou moeten blijven (een telefoontje later op de dag bevestigt dat al).

Na Kai allerlei instructies gegeven te hebben en geknuffeld te hebben, want hij doet het toch maar, alleen thuisblijven, rijden we om klokslag 14 uur weg. Katja zal de hele weg rijden en dus vouwen Rick en ik ons in haar kevertje. De enorme tas met mijn speciale kussen erin neemt de vierde zitplaats in beslag.

Het gaat de eerste mijlen lekker. De interstate 66, door mooi glooiend en groen landschap, zit er voor ons gevoel zo op. Maar in de verte zien we angstaanjagend donkere luchten en als we de interstate 81 naar het zuiden opdraaien begint het al te spetteren.


Mooi vind ik die lagen heuvel



Katja vindt deze kruizen tegen de donkere lucht "ominous" en wilde dat ik dat hier zou schrijven

Dat spetteren gaat over in harde regen en dan in stortbuien. Het wordt zo erg, dat Katja geen hand voor ogen meer kan zien, doodeng! We volgen dus het voorbeeld van een heel aantal andere weggebruikers en stoppen in de berm met onze hazards aan (ik kan helemaal niet op het woord daarvoor in het Nederlands komen!).


Stilstaand hadden we iets beter zicht, dan rijdend!

Zodra het weer wat bedaard is gaan we verder. Maar tien minuten later komen we in zo mogelijk nog een ergere hoosbui terecht. Zo schieten de 255 mijlen naar Blacksburg niet erg op!

Katja doet het erg goed en leert heel veel, de vuurdoop dus! Erger dan dit weer kan haast niet, of het moet een sneeuw- of ijsstorm zijn (ook niet ondenkbaar, dat ze daar in dit gebied ooit in terecht zal komen). En het is goed, dat wij erbij zijn, want eng vindt ze het zeker. In ieder geval denk ik, dat ze nu weet, dat ze moet doen, waar zij zich veilig bij voelt en niet anderen, die harder rijden, blindelings volgen. Het bliksemt en dondert ook vervaarlijk, we hebben medelijden met de motorrijders, die we zien!

Nog een keer moeten we stoppen en dan wordt het precies als we even pauze willen nemen droog. Katja rijdt naar een Wendy's vlakbij JMU in Harrisonburg. Daar bestellen Rick en ik een kip snack wrap om te delen en Katja wat frietjes.

De onweersbuien drijven van west naar oost en wij rijden van noord naar zuid gelukkig. Het ergste weer is intussen oostelijk van ons gedreven, al regent het soms nog flink. De interstate 81 is hier erg mooi, we hebben uitzicht op bergen met eindeloze bossen.

Jack, van de Garmin GPS, stuurt ons te vroeg de interstate af. We komen op een kronkelig bergweggetje terecht, wat zo mooi is! Zo af en toe zien we een rustieke boerderij met de typische rode schuur en silo's. We zien glooiende velden met ronde hooibalen erop en als achtergrond de diepgroene heuvels. Ik ben weer helemaal verliefd op "mijn" staat!

Terwijl ik enthousiast opgeef over hoe mooi het hier is, voelt Rick zich achterin opeens niet lekker. Nu weten we, waar Saskia haar wagenziekte vandaan heeft! Gelukkig helpt een open raam hem voldoende.

Rond half zeven komen we bij ons hotel, het Courtyard by Marriott in Blacksburg, aan. Dit is een nieuw hotel en zo ruikt het ook. We moeten een verklaring ondertekenen, dat we niet in de kamer zullen roken, want dit hele hotel is non-smoking. Als we wel zouden roken (we zijn natuurlijk niet-rokers) zou het $250 kosten, oef!

Na wat opgefrist te hebben gaan we uit eten. Katja heeft een paar maanden geleden een heel leuk sandwich restaurant ontdekt: Macado's. Ze kan niet wachten ons dat te laten zien. En inderdaad is het een heel gezellig restaurant in de trant van de restaurants met van alles aan de muur en om naar te kijken. Hier staat zelfs een levensgrote King Kong en de kop van een T-Rex.

Wij krijgen een tafeltje boven met goed overzicht over alle memorabilia. Matthew is onze serveerder en dat is een vrolijk geheel. Katja ziet het meteen helemaal zitten hier te studeren, want hij is duidelijk ook een VT student. Het menu is een boek! Er zijn wel honderd verschillende sandwiches van A tot Z en dan kun je nog je eigen in elkaar zetten (wat Rick doet) en zijn er nog andere gerechten! Het duurt even, voor we onze keuzes hebben gemaakt.

Het eten is voortreffelijk! We bestellen een garnalen quesadilla vooraf om te delen en die is om je vingers bij af te likken. Als hoofdgerecht bestel ik een gepofte aardappel met kaas, gegrilde kip en allerlei groentes (ik ben niet zo'n brood liefhebster). Katja en Rick bestellen een van de enorme sandwiches, die er ook erg lekker uitzien. Een aanrader dus, dit restaurant!

Nu zitten op de zeer ruime hotelkamer naar de film "Forgetting Sarah Marshall" te kijken. Morgenochtend beginnen de introductiedagen van Virginia Tech met een afzonderlijk programma voor de studenten en voor de ouders. Ik ben benieuwd!

11 reacties:

Anja zei

Knap van Kai dat hij alleen thuis blijft.
Wat een geluk dat Katja tijdens de vuurdoop niet alleen in de auto reed.
Veel plezier tijdens de introductiedagen !

TOG zei

Wij hebben onze intro dagen net gehad; één dag voor de ouders, 3½ dag voor de studenten. Pamela voelde zich goed thuis, maar het vakken kiezen en rooster samenstellen vond ze wel verwarrend en ging met ups en downs! Hoop dat jullie het leuk hebben. Tosca

Jasmino zei

Wat leuk, dat jullie die introductiedagen als ouders ook kunnen meemaken, zo bijzonder. In NL heb ik daarvan nog nooit gehoord.

Veel succes voor Katja!

Margo zei

Wat weer een mooi en spannend verslag om te lezen en wat ontzettend leuk, dat jullie als ouders ook een introduktie krijgen. Dat had mij ook heel leuk geleken, mijn ouders hadden geen idee wat ik in Amsterdam uitspookte en waar... 'Hazards' heten hier trouwens alarmlampen of -lichten geloof ik. Ik merk dat mijn vocabulaire na 3 jaar Amerika erg achteruit is gegaan en dat ik soms gewoon in het Engels tegen iemand begin te praten.
Jullie staat is inderdaad prachtig, de I81 heb ik ook met veel ooooo's en aaaaaa's afgereden. Maar New York State is ook heel mooi hoor, de Hudson Valley, prachtig.

Veel plezier bij Virginia Tech!

Annemiek zei

Inderdaad de vuurdoop. Ben benieuwd wat jullie zullen leren in de introductiedagen :)

Anoniem zei

Spannend! En leuk dat morgen de introductie begint. Ik vond de introductieweek echt super en leuk dat er ook iets voor de ouders is. Veel plezier.
Hester

Petra zei

Spannend hoor! Het gaat nu echt gebeuren en leuk dat Katja er zo'n zin in heeft.

De hazard lights heten in NL gevaren lichten. Wat mij opviel onlangs is dat mensen die veelvuldig aanzetten in de regen. Helaas werken dan je normale knipperlichten niet en bij baan veranderingen is dat soms even schrikken als dan iemand ineens op zij komt. Vraag me af of het aanzetten van die lichten een regel is?

Anoniem zei

dat was zeker een vuurdoop voor Katja, gelukkig dat alles goed ging.

Ik ben benieuwd naar je verslag over die introductiedagen.

gr, Ineke

Anoniem zei

Nou, dat was me de autorit wel. Maar misschien maar goed dat Katja dat gehad heeft met jullie erbij. Dan zal de volgende keer alleen niet meer zo eng zijn.

Wat goed dat Kai alleen thuis blijft. Misschien ook wel eens lekker voor hem, zonder zijn twee zussen.

Anoniem zei

Oef, dat is heftig! Zeker ook voor Cosmo, die zomaar aangevallen werd door een dominante andere hond.
Veel plezier bij Virginia Tech!!
Vrijdag wordt een hete dag.....bikini in handbereik.

Anoniem zei

Kan me voorstellen dat je goed schrikt als je hond zo ineens aangevallen wordt.

Die kruizen die er heel naargeestig uit zo met die lucht op de achtergrond, kan zo in een horrorfilm

Veel plezier met de introductie !